Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἥρωες ἀντίθεοι πυκινὰν μῆτιν κλύοντες.
- ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου, σὲ δʼ ἐν τούτῳ λόγῳ
- χρησμὸς ὤρθωσεν μελίσσας Δελφίδος αὐτομάτῳ κελάδῳ·
- ἅ σε χαίρειν ἐς τρὶς αὐδάσαισα πεπρωμένον
- βασιλέʼ ἄμφανεν Κυράνᾳ,
- δυσθρόου φωνᾶς ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν.
- ἦ μάλα δὴ μετὰ καὶ νῦν, ὥστε φοινικανθέμου ἦρος ἀκμᾷ,
- παισὶ τούτοις ὄγδοον θάλλει μέρος Ἀρκεσίλας·
- τῷ μὲν Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν
- ἱπποδρομίας. ἀπὸ δʼ αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω
- καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ· μετὰ γὰρ
- κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν, θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν.
- τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας;
- τίς δὲ κίνδυνος κρατεροῖς ἀδάμαντος δῆσεν ἅλοις; θέσφατον ἦν Πελίαν
- ἐξ ἀγαυῶν Αἰολιδᾶν θανέμεν χείρεσσιν ἢ βουλαῖς ἀκάμπτοις.
- ἦλθε δέ οἱ κρυόεν πυκινῷ μάντευμα θυμῷ,
- πὰρ μέσον ὀμφαλὸν εὐδένδροιο ῥηθὲν ματέρος·
- τὸν μονοκρήπιδα πάντως ἐν φυλακᾷ σχεθέμεν μεγάλᾳ,
- εὖτʼ ἂν αἰπεινῶν ἀπὸ σταθμῶν ἐς εὐδείελον
- χθόνα μόλῃ κλειτᾶς Ἰωλκοῦ,
- ξεῖνος αἴτʼ ὦν ἀστός. ὁ δʼ ἆρα χρόνῳ
- ἵκετʼ αἰχμαῖσιν διδύμαισιν ἀνὴρ ἔκπαγλος· ἐσθὰς δʼ ἀμφοτέρα νιν ἔχεν,
- ἅ τε Μαγνήτων ἐπιχώριος ἁρμόζοισα θαητοῖσι γυίοις,
- ἀμφὶ δὲ παρδαλέᾳ στέγετο φρίσσοντας ὄμβρους·
- οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι κερθέντες ᾤχοντʼ ἀγλαοί,
- ἀλλʼ ἅπαν νῶτον καταίθυσσον. τάχα δʼ εὐθὺς ἰὼν σφετέρας
- ἐστάθη γνώμας ἀταρμύκτοιο πειρώμενος