Pythian

Pindar

Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).

  1. κρέμασαν ἀγκύρας ὕπερθεν,
  2. χρυσέαν χείρεσσι λαβὼν φιάλαν
  3. ἀρχὸς ἐν πρύμνᾳ πατέρʼ Οὐρανιδᾶν ἐγχεικέραυνον Ζῆνα, καὶ ὠκυπόρους
  4. κυμάτων ῥιπὰς ἀνέμων τʼ ἐκάλει, νύκτας τε καὶ πόντου κελεύθους
  5. ἄματά τʼ εὔφρονα καὶ φιλίαν νόστοιο μοῖραν·
  6. ἐκ νεφέων δέ οἱ ἀντάϋσε βροντᾶς αἴσιον
  7. φθέγμα· λαμπραὶ δʼ ἦλθον ἀκτῖνες στεροπᾶς ἀπορηγνύμεναι·
  8. ἀμπνοὰν δʼ ἥρωες ἔστασαν θεοῦ σάμασιν
  9. πιθόμενοι· κάρυξε δʼ αὐτοῖς
  10. ἐμβαλεῖν κώπαισι τερασκόπος ἁδείας ἐνίπτων ἐλπίδας·
  11. εἰρεσία δʼ ὑπεχώρησεν ταχειᾶν ἐκ παλαμᾶν ἄκορος.
  12. σὺν Νότου δʼ αὔραις ἐπʼ Ἀξείνου στόμα πεμπόμενοι
  13. ἤλυθον· ἔνθʼ ἁγνὸν Ποσειδάωνος ἕσσαντʼ εἰναλίου τέμενος,
  14. φοίνισσα δὲ Θρηϊκίων ἀγέλα ταύρων ὑπᾶρχεν
  15. καὶ νεόκτιστον λίθων βωμοῖο θέναρ.
  16. ἐς δὲ κίνδυνον βαθὺν ἱέμενοι δεσπόταν λίσσοντο ναῶν,
  17. συνδρόμων κινηθμὸν ἀμαιμάκετον
  18. ἐκφυγεῖν πετρᾶν. δίδυμαι γὰρ ἔσαν ζωαί, κυλινδέσκοντό τε κραιπνότεραι
  19. ἢ βαρυγδούπων ἀνέμων στίχες· ἀλλʼ ἤδη τελευτὰν κεῖνος αὐταῖς
  20. ἡμιθέων πλόος ἄγαγεν. ἐς Φᾶσιν δʼ ἔπειτεν