Olympian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- κεῖνον ἱππίῳ νόμῳ
- Αἰοληΐδι μολπᾷ
- χρή· πέποιθα δὲ ξένον
- μή τινʼ, ἀμφότερα καλῶν τε ἴδριν ἁμᾷ καὶ δύναμιν κυριώτερον,
- τῶν γε νῦν κλυταῖσι δαιδαλωσέμεν ὕμνων πτυχαῖς.
- θεὸς ἐπίτροπος ἐὼν τεαῖσι μήδεται
- ἔχων τοῦτο κᾶδος, Ἱέρων,
- μερίμναισιν· εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι,
- ἔτι γλυκυτέραν κεν ἔλπομαι
- σὺν ἅρματι θοῷ κλεΐξειν, ἐπίκουρον εὑρὼν ὁδὸν λόγων
- παρʼ εὐδείελον ἐλθὼν Κρόνιον. ἐμοὶ μὲν ὦν
- Μοῖσα καρτερώτατον βέλος ἀλκᾷ τρέφει·
- ἐπʼ ἄλλοισι δʼ ἄλλοι μεγάλοι. τὸ δʼ ἔσχατον
- κορυφοῦται βασιλεῦσι. μηκέτι πάπταινε πόρσιον.
- εἴη σέ τε τοῦτον ὑψοῦ χρόνον πατεῖν, ἐμέ τε τοσσάδε νικαφόροις
- ὁμιλεῖν, πρόφαντον σοφίᾳ καθʼ Ἕλλανας ἐόντα παντᾷ.
- ἀναξιφόρμιγγες ὕμνοι,
- τίνα θεόν, τίνʼ ἥρωα, τίνα δʼ ἄνδρα κελαδήσομεν;
- ἤτοι Πίσα μὲν Διός· Ὀλυμπιάδα δʼ ἔστασεν Ἡρακλέης
- ἀκρόθινα πολέμου·