Letter to the Romans

ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν

ὁ κεραμεὺς τοῦ πηλοῦ

εἰ δὲ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ

ἤνεγκεν

σκεύη

ὀργῆς

εἰς ἀπώλειαν,

ἵνα γνωρίσῃ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ ἐπὶ σκεύη ἐλέους, ἃ προητοίμασεν εἰς δόξαν,

οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ Ἰουδαίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν;

ὡς καὶ ἐν τῷ Ὠσηὲ λέγει

1. Καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου
2. καὶ τὴν οὐκ ἠγαπημένην ἠγαπημένην·

1. καὶ ἔσται ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη [αὐτοῖς] Οὐ λαός
2. μου ὑμεῖς,
3. ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος.

Ἠσαίας δὲ κράζει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ

Ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης, τὸ ὑπό

λιμμα σωθήσεται·

λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ποιήσει Κύριος ἐπὶ τῆς γῆς.

καὶ καθὼς προείρηκεν Ἠσαίας

1. Εἰ μὴ Κύριος Σαβαὼθ ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα,
2. ὡς Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν καὶ ὡς Γόμορρα ἂν
3. ὡμοιώθημεν.

Τί οὖν ἐροῦμεν; ὅτι ἔθνη τὰ μὴ διώκοντα δικαιοσύνην κατέλαβεν δικαιοσύνην, δικὰιοσύνην δὲ τὴν ἐκ πίστεως·

Ἰσραὴλ δὲ διώκων νόμον δικαιοσύνης εἰς νόμον οὐκ ἔφθασεν. διὰ τί; ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως ἀλλʼ ὡς ἐξ ἔργων·

προσέκοψαν

τῷ λίθῳ τοῦ προσκόμματος,

καθὼς γέγραπται

1. Ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον προσκόμματος καὶ
2. πέτραν σκανδάλου,
3. καὶ ὁ πιστεύων ἐπʼ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.

Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις πρὸς τὸν θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς σωτηρίαν.

μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον θεοῦ ἔχουσιν· ἀλλʼ οὐ κατʼ ἐπίγνωσιν,

ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ θεοῦ δικαιοσύνην, καὶ τὴν ἰδίαν ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν·

τέλος γὰρ νόμου Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι.

Μωυσῆς γὰρ γράφει ὅτι τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ νόμου

ὁ ποιήσας ἄνθρωπος ζήσεται ἐν

ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτως λέγει

Μὴ εἴπῃς

Τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν;

ἤ

Τίς καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον;