Letter to the Romans

Τί οὖν τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου, ἢ τίς ἡ ὠφελία τῆς περιτομῆς;

πολὺ κατὰ πάντα

τί γάρ; εἰ ἠπίστησάν τινες, μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ θεοῦ καταργήσει;

μὴ γένοιτο· γινέσθω δὲ ὁ θεὸς ἀληθής,

πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύστης,

1. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου
2. καὶ νικήσεις ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.

εἰ δὲ ἡ ἀδικία ἡμῶν θεοῦ δικαιοσύνην συνίστησιν, τί ἐροῦμεν; μὴ ἄδικος ὁ θεὸς ὁ ἐπιφέρων τὴν ὀργήν; κατὰ ἄνθρωπον λέγω.

μὴ γένοιτο· ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ θεὸς τὸν κόσμον;

εἰ δὲ ἡ ἀλήθεια τοῦ θεοῦ ἐν τῷ ἐμῷ ψεύσματι ἐπερίσσευσεν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ, τί ἔτι κἀγὼ ὡς ἁμαρτωλὸς κρίνομαι,

καὶ μὴ καθὼς βλασφημούμεθα [καὶ] καθώς φασίν τινες ἡμᾶς λέγειν ὅτι Ποιήσωμεν τὰ κακὰ ἵνα ἔλθῃ τὰ ἀγαθά; ὧν τὸ κρίμα ἔνδικόν ἐστιν.

Τί οὖν; προεχόμεθα; οὐ πάντως, προῃτιασάμεθα γὰρ Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας πάντας ὑφʼ ἁμαρτίαν εἶναι,

καθὼς γέγραπται ὅτι

1. Οὐκ ἔστιν δίκαιος οὐδὲ εἷς,
2. οὐκ ἔστιν συνίων,

1. οὐκ ἔστιν ἐκζητῶν τὸν θεόν·

1. πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρεώθησαν·
2. οὐκ ἔστιν ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός.

1. τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν,
2. ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν,
3. ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν,

1. ὧν τὸ στόμα ἀρᾶς καὶ πικρίας γέμει·

1. ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα,

1. σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν,

1. καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν.

1. οὐκ ἔστιν φόβος θεοῦ ἀπέναντι τῶν
2. ὀφθαλμῶν αὐτῶν.

Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν τῷ νόμῳ λαλεῖ, ἵνα πᾶν στόμα φραγῇ καὶ ὑπόδικος γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ θεῷ·

διότι ἐξ ἔργων νόμου

οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον αὐτοῦ,