Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- ῥήγνυται· αὐτὰρ ὅ γʼ οὔτι βίης μεθίησιν ἄεθλον,
- ὄφρα ἑ τεθνηῶτα λίπῃ ψυχή τε καὶ ἀλκή.
- δὴ τότε μιν προπεσόντα παρήμενος ἐν ψαμάθοισι
- δαίνυται, ἠΰτε κοῦρος ὑπὲκ μαζοῖο τιθήνης
- χείλεσιν αὖ ἐρύει λαρὸν γλάγος· ὣς ὅ γε σάρκας
- λάπτων ὀξυπόροιο κατέσπασεν ἄγγεος ἔξω
- μυζήσας, γλυκερῆς δὲ βορῆς ἐνεπλήσατο νηδύν.
- ὡς δέ τις ἡμερόκοιτος ἀνὴρ ληΐστορι τέχνῃ
- ὁρμαίνων ἀΐδηλα, δίκης σέβας οὔποτʼ ἀέξων,
- ἑσπέριος στεινῇσι καταπτήξας ἐν ἀγυιαῖς,
- ἄνδρα παραστείχοντα μετʼ εἰλαπίνην ἐλόχησε·
- καί ῥʼ ὁ μὲν οἰνοβαρὴς ἕρπει πάρος, ὑγρὸν ἀείδων,
- οὐ μάλα νηφάλιον κλάζων μέλος· αὐτὰρ ὁ λάθρη
- ἐξόπιθε προὔτυψε καὶ αὐχένα χερσὶ δαφοιναῖς
- εἷλεν ἐπιβρίσας, κλῖνέν τέ μιν ἄγριον ὕπνον
- οὐ τηλοῦ θανάτοιο καὶ εἵματα πάντʼ ἐναρίξας
- ᾤχετο, δυσκερδῆ τε φέρων καὶ ἀνέστιον ἄγρην·
- τοιάδε καὶ πινυτοῖσι νοήματα πουλυπόδεσσιν.
- οἵδε μὲν ἀντίβιοι καὶ ἀνάρσιοι ἔξοχʼ ἔασιν
- εἰναλίων· μοῦνοι δὲ μετʼ ἰχθύσιν αἰολοφύλοις