Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- οὐδʼ ἄρʼ Ὀδυσσῆα μεγαλήτορα ἔνδον ἔτετμεν,
- ἀλλʼ ὅ γʼ ἐπʼ ἀκτῆς κλαῖε καθήμενος, ἔνθα πάρος περ,
- δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων.
- πόντον ἐπʼ ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων.
- Ἑρμείαν δʼ ἐρέεινε Καλυψώ, δῖα θεάων,
- ἐν θρόνῳ ἱδρύσασα φαεινῷ σιγαλόεντι·
- τίπτε μοι, Ἑρμεία χρυσόρραπι, εἰλήλουθας
- αἰδοῖός τε φίλος τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις.
- αὔδα ὅ τι φρονέεις· τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν,
- εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν.
- ἀλλʼ ἕπεο προτέρω, ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω.
- ὥς ἄρα φωνήσασα θεὰ παρέθηκε τράπεζαν
- ἀμβροσίης πλήσασα, κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν.
- αὐτὰρ ὁ πῖνε καὶ ἦσθε διάκτορος ἀργεϊφόντης.
- αὐτὰρ ἐπεὶ δείπνησε καὶ ἤραρε θυμὸν ἐδωδῇ,
- καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·
- εἰρωτᾷς μʼ ἐλθόντα θεὰ θεόν· αὐτὰρ ἐγώ τοι
- νημερτέως τὸν μῦθον ἐνισπήσω· κέλεαι γάρ.
- Ζεὺς ἐμέ γʼ ἠνώγει δεῦρʼ ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα·
- τίς δʼ ἂν ἑκὼν τοσσόνδε διαδράμοι ἁλμυρὸν ὕδωρ