Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ ποταμοῖο κατὰ στόμα καλλιρόοιο
- ἷξε νέων, τῇ δή οἱ ἐείσατο χῶρος ἄριστος,
- λεῖος πετράων, καὶ ἐπὶ σκέπας ἦν ἀνέμοιο,
- ἔγνω δὲ προρέοντα καὶ εὔξατο ὃν κατὰ θυμόν·
- κλῦθι, ἄναξ, ὅτις ἐσσί· πολύλλιστον δέ σʼ ἱκάνω,
- φεύγων ἐκ πόντοιο Ποσειδάωνος ἐνιπάς.
- αἰδοῖος μέν τʼ ἐστὶ καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσιν
- ἀνδρῶν ὅς τις ἵκηται ἀλώμενος, ὡς καὶ ἐγὼ νῦν
- σόν τε ῥόον σά τε γούναθʼ ἱκάνω πολλὰ μογήσας.
- ἀλλʼ ἐλέαιρε, ἄναξ· ἱκέτης δέ τοι εὔχομαι εἶναι.
- ὣς φάθʼ, ὁ δʼ αὐτίκα παῦσεν ἑὸν ῥόον, ἔσχε δὲ κῦμα,
- πρόσθε δέ οἱ ποίησε γαλήνην, τὸν δʼ ἐσάωσεν
- ἐς ποταμοῦ προχοάς. ὁ δʼ ἄρʼ ἄμφω γούνατʼ ἔκαμψε
- χεῖράς τε στιβαράς. ἁλὶ γὰρ δέδμητο φίλον κῆρ.
- ᾤδεε δὲ χρόα πάντα, θάλασσα δὲ κήκιε πολλὴ
- ἂν στόμα τε ῥῖνάς θʼ· ὁ δʼ ἄρʼ ἄπνευστος καὶ ἄναυδος
- κεῖτʼ ὀλιγηπελέων, κάματος δέ μιν αἰνὸς ἵκανεν.
- ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἄμπνυτο καὶ ἐς φρένα θυμὸς ἀγέρθη,
- καὶ τότε δὴ κρήδεμνον ἀπὸ ἕο λῦσε θεοῖο.
- καὶ τὸ μὲν ἐς ποταμὸν ἁλιμυρήεντα μεθῆκεν,