Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- καὶ δὴ δοῦπον ἄκουσε ποτὶ σπιλάδεσσι θαλάσσης·
- ῥόχθει γὰρ μέγα κῦμα ποτὶ ξερὸν ἠπείροιο
- δεινὸν ἐρευγόμενον, εἴλυτο δὲ πάνθʼ ἁλὸς ἄχνῃ·
- οὐ γὰρ ἔσαν λιμένες νηῶν ὄχοι, οὐδʼ ἐπιωγαί.
- ἀλλʼ ἀκταὶ προβλῆτες ἔσαν σπιλάδες τε πάγοι τε·
- καὶ τότʼ Ὀδυσσῆος λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,
- ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
- ὤ μοι, ἐπεὶ δὴ γαῖαν ἀελπέα δῶκεν ἰδέσθαι
- Ζεύς, καὶ δὴ τόδε λαῖτμα διατμήξας ἐπέρησα,
- ἔκβασις οὔ πῃ φαίνεθʼ ἁλὸς πολιοῖο θύραζε·
- ἔκτοσθεν μὲν γὰρ πάγοι ὀξέες, ἀμφὶ δὲ κῦμα
- βέβρυχεν ῥόθιον, λισσὴ δʼ ἀναδέδρομε πέτρη,
- ἀγχιβαθὴς δὲ θάλασσα, καὶ οὔ πως ἔστι πόδεσσι
- στήμεναι ἀμφοτέροισι καὶ ἐκφυγέειν κακότητα·
- μή πώς μʼ ἐκβαίνοντα βάλῃ λίθακι ποτὶ πέτρῃ
- κῦμα μέγʼ ἁρπάξαν· μελέη δέ μοι ἔσσεται ὁρμή.
- εἰ δέ κʼ ἔτι προτέρω παρανήξομαι, ἤν που ἐφεύρω
- ἠιόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε θαλάσσης,
- δείδω μή μʼ ἐξαῦτις ἀναρπάξασα θύελλα
- πόντον ἐπʼ ἰχθυόεντα φέρῃ βαρέα στενάχοντα,