Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἵκετο δʼ εἰς Αἰγάς, ὅθι οἱ κλυτὰ δώματʼ ἔασιν.
- αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς ἄλλʼ ἐνόησεν.
- ἦ τοι τῶν ἄλλων ἀνέμων κατέδησε κελεύθους,
- παύσασθαι δʼ ἐκέλευσε καὶ εὐνηθῆναι ἅπαντας·
- ὦρσε δʼ ἐπὶ κραιπνὸν Βορέην, πρὸ δὲ κύματʼ ἔαξεν,
- ἧος ὃ Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μιγείη
- διογενὴς Ὀδυσεὺς θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξας.
- ἔνθα δύω νύκτας δύο τʼ ἤματα κύματι πηγῷ
- πλάζετο, πολλὰ δέ οἱ κραδίη προτιόσσετʼ ὄλεθρον.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσʼ Ἠώς,
- καὶ τότʼ ἔπειτʼ ἄνεμος μὲν ἐπαύσατο ἠδὲ γαλήνη
- ἔπλετο νηνεμίη· ὁ δʼ ἄρα σχεδὸν εἴσιδε γαῖαν
- ὀξὺ μάλα προϊδών, μεγάλου ὑπὸ κύματος ἀρθείς.
- ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἀσπάσιος βίοτος παίδεσσι φανήῃ
- πατρός, ὃς ἐν νούσῳ κεῖται κρατέρʼ ἄλγεα πάσχων,
- δηρὸν τηκόμενος, στυγερὸς δέ οἱ ἔχραε δαίμων,
- ἀσπάσιον δʼ ἄρα τόν γε θεοὶ κακότητος ἔλυσαν,
- ὣς Ὀδυσεῖ ἀσπαστὸν ἐείσατο γαῖα καὶ ὕλη,
- νῆχε δʼ ἐπειγόμενος ποσὶν ἠπείρου ἐπιβῆναι.
- ἀλλʼ ὅτε τόσσον ἀπῆν ὅσσον τε γέγωνε βοήσας,