Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἀλλὰ τὰ μέν που μέλλεν ἀγάσσεσθαι θεὸς αὐτός,
- ὃς κεῖνον δύστηνον ἀνόστιμον οἶον ἔθηκεν.
- ὣς φάτο, τοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφʼ ἵμερον ὦρσε γόοιο.
- κλαῖε μὲν Ἀργείη Ἑλένη, Διὸς ἐκγεγαυῖα,
- κλαῖε δὲ Τηλέμαχός τε καὶ Ἀτρεΐδης Μενέλαος,
- οὐδʼ ἄρα Νέστορος υἱὸς ἀδακρύτω ἔχεν ὄσσε·
- μνήσατο γὰρ κατὰ θυμὸν ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο,
- τόν ῥʼ Ἠοῦς ἔκτεινε φαεινῆς ἀγλαὸς υἱός·
- τοῦ ὅ γʼ ἐπιμνησθεὶς ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευεν·
- Ἀτρεΐδη, περὶ μέν σε βροτῶν πεπνυμένον εἶναι
- Νέστωρ φάσχʼ ὁ γέρων, ὅτʼ ἐπιμνησαίμεθα σεῖο
- οἷσιν ἐνὶ μεγάροισι, καὶ ἀλλήλους ἐρέοιμεν.
- καὶ νῦν, εἴ τί που ἔστι, πίθοιό μοι· οὐ γὰρ ἐγώ γε
- τέρπομʼ ὀδυρόμενος μεταδόρπιος, ἀλλὰ καὶ ἠὼς
- ἔσσεται ἠριγένεια· νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδὲν
- κλαίειν ὅς κε θάνῃσι βροτῶν καὶ πότμον ἐπίσπῃ.
- τοῦτό νυ καὶ γέρας οἶον ὀιζυροῖσι βροτοῖσιν,
- κείρασθαί τε κόμην βαλέειν τʼ ἀπὸ δάκρυ παρειῶν.
- καὶ γὰρ ἐμὸς τέθνηκεν ἀδελφεός, οὔ τι κάκιστος
- Ἀργείων· μέλλεις δὲ σὺ ἴδμεναι· οὐ γὰρ ἐγώ γε