Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἠδʼ ὡς εἰς Ἀΐδεω δόμον ἤλυθεν εὐρώεντα,
- ψυχῇ χρησόμενος Θηβαίου Τειρεσίαο,
- νηῒ πολυκλήϊδι, καὶ εἴσιδε πάντας ἑταίρους
- μητέρα θʼ, ἥ μιν ἔτικτε καὶ ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα·
- ἠδʼ ὡς Σειρήνων ἁδινάων φθόγγον ἄκουσεν,
- ὥς θʼ ἵκετο Πλαγκτὰς πέτρας δεινήν τε Χάρυβδιν
- Σκύλλην θʼ, ἣν οὔ πώ ποτʼ ἀκήριοι ἄνδρες ἄλυξαν·
- ἠδʼ ὡς Ἠελίοιο βόας κατέπεφνον ἑταῖροι·
- ἠδʼ ὡς νῆα θοὴν ἔβαλε ψολόεντι κεραυνῷ
- Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, ἀπὸ δʼ ἔφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι
- πάντες ὁμῶς, αὐτὸς δὲ κακὰς ὑπὸ κῆρας ἄλυξεν·
- ὥς θʼ ἵκετʼ Ὠγυγίην νῆσον νύμφην τε Καλυψώ,
- ἣ δή μιν κατέρυκε, λιλαιομένη πόσιν εἶναι,
- ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι, καὶ ἔτρεφεν ἠδὲ ἔφασκε
- θήσειν ἀθάνατον καὶ ἀγήραον ἤματα πάντα·
- ἀλλὰ τοῦ οὔ ποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθεν·
- ἠδʼ ὡς ἐς Φαίηκας ἀφίκετο πολλὰ μογήσας,
- οἳ δή μιν περὶ κῆρι θεὸν ὣς τιμήσαντο
- καὶ πέμψαν σὺν νηῒ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
- χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά τε δόντες.