Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- Εὔμαιʼ, αἶψά κʼ ἐγὼ νημερτέα πάντʼ ἐνέποιμι
- κούρῃ Ἰκαρίοιο, περίφρονι Πηνελοπείῃ·
- οἶδα γὰρ εὖ περὶ κείνου, ὁμὴν δʼ ἀνεδέγμεθʼ ὀϊζύν.
- ἀλλὰ μνηστήρων χαλεπῶν ὑποδείδιʼ ὅμιλον,
- τῶν ὕβρις τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει.
- καὶ γὰρ νῦν, ὅτε μʼ οὗτος ἀνὴρ κατὰ δῶμα κιόντα
- οὔ τι κακὸν ῥέξαντα βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν,
- οὔτε τι Τηλέμαχος τό γʼ ἐπήρκεσεν οὔτε τις ἄλλος.
- τῷ νῦν Πηνελόπειαν ἐνὶ μεγάροισιν ἄνωχθι
- μεῖναι, ἐπειγομένην περ, ἐς ἠέλιον καταδύντα·
- καὶ τότε μʼ εἰρέσθω πόσιος πέρι νόστιμον ἦμαρ,
- ἀσσοτέρω καθίσασα παραὶ πυρί· εἵματα γάρ τοι
- λύγρʼ ἔχω· οἶσθα καὶ αὐτός, ἐπεί σε πρῶθʼ ἱκέτευσα.
- ὣς φάτο, βῆ δὲ συφορβός, ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσε.
- τὸν δʼ ὑπὲρ οὐδοῦ βάντα προσηύδα Πηνελόπεια·
- οὐ σύ γʼ ἄγεις, Εὔμαιε· τί τοῦτʼ ἐνόησεν ἀλήτης;
- ἦ τινά που δείσας ἐξαίσιον ἦε καὶ ἄλλως
- αἰδεῖται κατὰ δῶμα; κακὸς δʼ αἰδοῖος ἀλήτης.
- τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα·
- μυθεῖται κατὰ μοῖραν, ἅ πέρ κʼ οἴοιτο καὶ ἄλλος,