Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- οἶκον, ὅθι πρῶτον γενόμην καί μʼ ἔτρεφον αὐτοί.
- οὐδέ νυ τῶν ἔτι τόσσον ὀδύρομαι, ἱέμενός περ
- ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι ἐὼν ἐν πατρίδι γαίῃ·
- ἀλλά μʼ Ὀδυσσῆος πόθος αἴνυται οἰχομένοιο.
- τὸν μὲν ἐγών, ὦ ξεῖνε, καὶ οὐ παρεόντʼ ὀνομάζειν
- αἰδέομαι· πέρι γάρ μʼ ἐφίλει καὶ κήδετο θυμῷ·
- ἀλλά μιν ἠθεῖον καλέω καὶ νόσφιν ἐόντα.
- τὸν δʼ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
- ὦ φίλʼ, ἐπειδὴ πάμπαν ἀναίνεαι, οὐδʼ ἔτι φῇσθα
- κεῖνον ἐλεύσεσθαι, θυμὸς δέ τοι αἰὲν ἄπιστος·
- ἀλλʼ ἐγὼ οὐκ αὔτως μυθήσομαι, ἀλλὰ σὺν ὅρκῳ,
- ὡς νεῖται Ὀδυσεύς· εὐαγγέλιον δέ μοι ἔστω
- αὐτίκʼ, ἐπεί κεν κεῖνος ἰὼν τὰ ἃ δώμαθʼ ἵκηται·
- ἕσσαι με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εἵματα καλά·
- πρὶν δέ κε, καὶ μάλα περ κεχρημένος, οὔ τι δεχοίμην.
- ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσι
- γίγνεται, ὃς πενίῃ εἴκων ἀπατήλια βάζει.
- ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν, ξενίη τε τράπεζα,
- ἱστίη τʼ Ὀδυσῆος ἀμύμονος, ἣν ἀφικάνω·
- ἦ μέν τοι τάδε πάντα τελείεται ὡς ἀγορεύω.