Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν·
- ὦ γέρον, οὔ τις κεῖνον ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν
- ἀγγέλλων πείσειε γυναῖκά τε καὶ φίλον υἱόν,
- ἀλλʼ ἄλλως κομιδῆς κεχρημένοι ἄνδρες ἀλῆται
- ψεύδοντʼ, οὐδʼ ἐθέλουσιν ἀληθέα μυθήσασθαι.
- ὃς δέ κʼ ἀλητεύων Ἰθάκης ἐς δῆμον ἵκηται,
- ἐλθὼν ἐς δέσποιναν ἐμὴν ἀπατήλια βάζει·
- ἡ δʼ εὖ δεξαμένη φιλέει καὶ ἕκαστα μεταλλᾷ,
- καί οἱ ὀδυρομένῃ βλεφάρων ἄπο δάκρυα πίπτει,
- ἣ θέμις ἐστὶ γυναικός, ἐπὴν πόσις ἄλλοθʼ ὄληται.
- αἶψά κε καὶ σύ, γεραιέ, ἔπος παρατεκτήναιο.
- εἴ τίς τοι χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα δοίη.
- τοῦ δʼ ἤδη μέλλουσι κύνες ταχέες τʼ οἰωνοὶ
- ῥινὸν ἀπʼ ὀστεόφιν ἐρύσαι, ψυχὴ δὲ λέλοιπεν·
- ἢ τόν γʼ ἐν πόντῳ φάγον ἰχθύες, ὀστέα δʼ αὐτοῦ
- κεῖται ἐπʼ ἠπείρου ψαμάθῳ εἰλυμένα πολλῇ.
- ὣς ὁ μὲν ἔνθʼ ἀπόλωλε, φίλοισι δὲ κήδεʼ ὀπίσσω
- πᾶσιν, ἐμοὶ δὲ μάλιστα, τετεύχαται· οὐ γὰρ ἔτʼ ἄλλον
- ἤπιον ὧδε ἄνακτα κιχήσομαι, ὁππόσʼ ἐπέλθω,
- οὐδʼ εἴ κεν πατρὸς καὶ μητέρος αὖτις ἵκωμαι