Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. καὶ δὲ τόδʼ ἠνώγεον εἰπεῖν ἔπος αἴ κʼ ἐθέλητε
  2. παύσασθαι πολέμοιο δυσηχέος εἰς ὅ κε νεκροὺς
  3. κήομεν· ὕστερον αὖτε μαχησόμεθʼ εἰς ὅ κε δαίμων
  4. ἄμμε διακρίνῃ, δώῃ δʼ ἑτέροισί γε νίκην.
  5. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ·
  6. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  7. μήτʼ ἄρ τις νῦν κτήματʼ Ἀλεξάνδροιο δεχέσθω
  8. μήθʼ Ἑλένην· γνωτὸν δὲ καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστιν
  9. ὡς ἤδη Τρώεσσιν ὀλέθρου πείρατʼ ἐφῆπται.
  10. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπίαχον υἷες Ἀχαιῶν
  11. μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο·
  12. καὶ τότʼ ἄρʼ Ἰδαῖον προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·
  13. Ἰδαῖʼ ἤτοι μῦθον Ἀχαιῶν αὐτὸς ἀκούεις
  14. ὥς τοι ὑποκρίνονται· ἐμοὶ δʼ ἐπιανδάνει οὕτως
  15. ἀμφὶ δὲ νεκροῖσιν κατακαιέμεν οὔ τι μεγαίρω·
  16. οὐ γάρ τις φειδὼ νεκύων κατατεθνηώτων
  17. γίγνετʼ ἐπεί κε θάνωσι πυρὸς μειλισσέμεν ὦκα.
  18. ὅρκια δὲ Ζεὺς ἴστω ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης.
  19. ὣς εἰπὼν τὸ σκῆπτρον ἀνέσχεθε πᾶσι θεοῖσιν,
  20. ἄψορρον δʼ Ἰδαῖος ἔβη προτὶ Ἴλιον ἱρήν.
  21. οἳ δʼ ἕατʼ εἰν ἀγορῇ Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες
  22. πάντες ὁμηγερέες, ποτιδέγμενοι ὁππότʼ ἄρʼ ἔλθοι
  23. Ἰδαῖος· ὃ δʼ ἄρʼ ἦλθε καὶ ἀγγελίην ἀπέειπε
  24. στὰς ἐν μέσσοισιν· τοὶ δʼ ὁπλίζοντο μάλʼ ὦκα,
  25. ἀμφότερον νέκυάς τʼ ἀγέμεν ἕτεροι δὲ μεθʼ ὕλην·
  26. Ἀργεῖοι δʼ ἑτέρωθεν ἐϋσσέλμων ἀπὸ νηῶν
  27. ὀτρύνοντο νέκυς τʼ ἀγέμεν, ἕτεροι δὲ μεθʼ ὕλην.
  28. Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας
  29. ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο
  30. οὐρανὸν εἰσανιών· οἳ δʼ ἤντεον ἀλλήλοισιν.
  31. ἔνθα διαγνῶναι χαλεπῶς ἦν ἄνδρα ἕκαστον·
  32. ἀλλʼ ὕδατι νίζοντες ἄπο βρότον αἱματόεντα
  33. δάκρυα θερμὰ χέοντες ἀμαξάων ἐπάειραν.
  34. οὐδʼ εἴα κλαίειν Πρίαμος μέγας· οἳ δὲ σιωπῇ
  35. νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,
  36. ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν προτὶ Ἴλιον ἱρήν.
  37. ὣς δʼ αὔτως ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  38. νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,
  39. ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας.
  40. ἦμος δʼ οὔτʼ ἄρ πω ἠώς, ἔτι δʼ ἀμφιλύκη νύξ,
  41. τῆμος ἄρʼ ἀμφὶ πυρὴν κριτὸς ἔγρετο λαὸς Ἀχαιῶν,
  42. τύμβον δʼ ἀμφʼ αὐτὴν ἕνα ποίεον ἐξαγαγόντες
  43. ἄκριτον ἐκ πεδίου, ποτὶ δʼ αὐτὸν τεῖχος ἔδειμαν
  44. πύργους θʼ ὑψηλούς, εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν.
  45. ἐν δʼ αὐτοῖσι πύλας ἐνεποίεον εὖ ἀραρυίας,
  46. ὄφρα διʼ αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη·
  47. ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ἐπʼ αὐτῷ τάφρον ὄρυξαν
  48. εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξαν.
  49. ὣς οἳ μὲν πονέοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί·
  50. οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἀστεροπητῇ
  51. θηεῦντο μέγα ἔργον Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.
  52. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·
  53. Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τίς ἐστι βροτῶν ἐπʼ ἀπείρονα γαῖαν
  54. ὅς τις ἔτʼ ἀθανάτοισι νόον καὶ μῆτιν ἐνίψει;
  55. οὐχ ὁράᾳς ὅτι δʼ αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  56. τεῖχος ἐτειχίσσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον
  57. ἤλασαν, οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβας;
  58. τοῦ δʼ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τʼ ἐπικίδναται ἠώς·
  59. τοῦ δʼ ἐπιλήσονται τὸ ἐγὼ καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων
  60. ἥρῳ Λαομέδοντι πολίσσαμεν ἀθλήσαντε.
  61. τὸν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  62. ὢ πόποι ἐννοσίγαιʼ εὐρυσθενές, οἷον ἔειπες.
  63. ἄλλός κέν τις τοῦτο θεῶν δείσειε νόημα,
  64. ὃς σέο πολλὸν ἀφαυρότερος χεῖράς τε μένος τε·
  65. σὸν δʼ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τʼ ἐπικίδναται ἠώς.
  66. ἄγρει μὰν ὅτʼ ἂν αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  67. οἴχωνται σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  68. τεῖχος ἀναρρήξας τὸ μὲν εἰς ἅλα πᾶν καταχεῦαι,
  69. αὖτις δʼ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι καλύψαι,
  70. ὥς κέν τοι μέγα τεῖχος ἀμαλδύνηται Ἀχαιῶν.
  71. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
  72. δύσετο δʼ ἠέλιος, τετέλεστο δὲ ἔργον Ἀχαιῶν,
  73. βουφόνεον δὲ κατὰ κλισίας καὶ δόρπον ἕλοντο.
  74. νῆες δʼ ἐκ Λήμνοιο παρέσταν οἶνον ἄγουσαι
  75. πολλαί, τὰς προέηκεν Ἰησονίδης Εὔνηος,
  76. τόν ῥʼ ἔτεχʼ Ὑψιπύλη ὑπʼ Ἰήσονι ποιμένι λαῶν.
  77. χωρὶς δʼ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ
  78. δῶκεν Ἰησονίδης ἀγέμεν μέθυ χίλια μέτρα.
  79. ἔνθεν οἰνίζοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,
  80. ἄλλοι μὲν χαλκῷ, ἄλλοι δʼ αἴθωνι σιδήρῳ,
  81. ἄλλοι δὲ ῥινοῖς, ἄλλοι δʼ αὐτῇσι βόεσσιν,
  82. ἄλλοι δʼ ἀνδραπόδεσσι· τίθεντο δὲ δαῖτα θάλειαν.
  83. παννύχιοι μὲν ἔπειτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  84. δαίνυντο, Τρῶες δὲ κατὰ πτόλιν ἠδʼ ἐπίκουροι·
  85. παννύχιος δέ σφιν κακὰ μήδετο μητίετα Ζεὺς
  86. σμερδαλέα κτυπέων· τοὺς δὲ χλωρὸν δέος ᾕρει·
  87. οἶνον δʼ ἐκ δεπάων χαμάδις χέον, οὐδέ τις ἔτλη
  88. πρὶν πιέειν πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι.
  89. κοιμήσαντʼ ἄρʼ ἔπειτα καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.
  1. Ἠὼς μὲν κροκόπεπλος ἐκίδνατο πᾶσαν ἐπʼ αἶαν,
  2. Ζεὺς δὲ θεῶν ἀγορὴν ποιήσατο τερπικέραυνος
  3. ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Οὐλύμποιο·
  4. αὐτὸς δέ σφʼ ἀγόρευε, θεοὶ δʼ ὑπὸ πάντες ἄκουον·
  5. κέκλυτέ μευ πάντές τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι,
  6. ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
  7. μήτέ τις οὖν θήλεια θεὸς τό γε μήτέ τις ἄρσην
  8. πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος, ἀλλʼ ἅμα πάντες
  9. αἰνεῖτʼ, ὄφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε ἔργα.
  10. ὃν δʼ ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν ἐθέλοντα νοήσω
  11. ἐλθόντʼ ἢ Τρώεσσιν ἀρηγέμεν ἢ Δαναοῖσι
  12. πληγεὶς οὐ κατὰ κόσμον ἐλεύσεται Οὔλυμπον δέ·
  13. ἤ μιν ἑλὼν ῥίψω ἐς Τάρταρον ἠερόεντα
  14. τῆλε μάλʼ, ἧχι βάθιστον ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον,
  15. ἔνθα σιδήρειαί τε πύλαι καὶ χάλκεος οὐδός,
  16. τόσσον ἔνερθʼ Ἀΐδεω ὅσον οὐρανός ἐστʼ ἀπὸ γαίης·
  17. γνώσετʼ ἔπειθʼ ὅσον εἰμὶ θεῶν κάρτιστος ἁπάντων.
  18. εἰ δʼ ἄγε πειρήσασθε θεοὶ ἵνα εἴδετε πάντες·
  19. σειρὴν χρυσείην ἐξ οὐρανόθεν κρεμάσαντες
  20. πάντές τʼ ἐξάπτεσθε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι·
  21. ἀλλʼ οὐκ ἂν ἐρύσαιτʼ ἐξ οὐρανόθεν πεδίον δὲ
  22. Ζῆνʼ ὕπατον μήστωρʼ, οὐδʼ εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε.
  23. ἀλλʼ ὅτε δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι,
  24. αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμʼ αὐτῇ τε θαλάσσῃ·
  25. σειρὴν μέν κεν ἔπειτα περὶ ῥίον Οὐλύμποιο
  26. δησαίμην, τὰ δέ κʼ αὖτε μετήορα πάντα γένοιτο.
  27. τόσσον ἐγὼ περί τʼ εἰμὶ θεῶν περί τʼ εἴμʼ ἀνθρώπων.
  28. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  29. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσεν.
  30. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  31. ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων
  32. εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι σθένος οὐκ ἐπιεικτόν·
  33. ἀλλʼ ἔμπης Δαναῶν ὀλοφυρόμεθʼ αἰχμητάων,
  34. οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται.
  35. ἀλλʼ ἤτοι πολέμου μὲν ἀφεξόμεθʼ ὡς σὺ κελεύεις·
  36. βουλὴν δʼ Ἀργείοις ὑποθησόμεθʼ ἥ τις ὀνήσει,
  37. ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοῖο.
  38. τὴν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  39. θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος· οὔ νύ τι θυμῷ
  40. πρόφρονι μυθέομαι, ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι.
  41. ὣς εἰπὼν ὑπʼ ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδʼ ἵππω
  42. ὠκυπέτα χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν κομόωντε,
  43. χρυσὸν δʼ αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροΐ, γέντο δʼ ἱμάσθλην
  44. χρυσείην εὔτυκτον, ἑοῦ δʼ ἐπεβήσετο δίφρου,
  45. μάστιξεν δʼ ἐλάαν· τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
  46. μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος.
  47. Ἴδην δʼ ἵκανεν πολυπίδακα μητέρα θηρῶν
  48. Γάργαρον, ἔνθά τέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις.
  49. ἔνθʼ ἵππους ἔστησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε
  50. λύσας ἐξ ὀχέων, κατὰ δʼ ἠέρα πουλὺν ἔχευεν.
  51. αὐτὸς δʼ ἐν κορυφῇσι καθέζετο κύδεϊ γαίων
  52. εἰσορόων Τρώων τε πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  53. οἳ δʼ ἄρα δεῖπνον ἕλοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  54. ῥίμφα κατὰ κλισίας, ἀπὸ δʼ αὐτοῦ θωρήσσοντο.
  55. Τρῶες δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἀνὰ πτόλιν ὁπλίζοντο
  56. παυρότεροι· μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμῖνι μάχεσθαι
  57. χρειοῖ ἀναγκαίῃ, πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν.
  58. πᾶσαι δʼ ὠΐγνυντο πύλαι, ἐκ δʼ ἔσσυτο λαός,
  59. πεζοί θʼ ἱππῆές τε· πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
  60. οἳ δʼ ὅτε δή ῥʼ ἐς χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο
  61. σύν ῥʼ ἔβαλον ῥινούς, σὺν δʼ ἔγχεα καὶ μένεʼ ἀνδρῶν
  62. χαλκεοθωρήκων· ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι
  63. ἔπληντʼ ἀλλήλῃσι, πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
  64. ἔνθα δʼ ἅμʼ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν
  65. ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, ῥέε δʼ αἵματι γαῖα.
  66. ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
  67. τόφρα μάλʼ ἀμφοτέρων βέλεʼ ἥπτετο, πῖπτε δὲ λαός.
  68. ἦμος δʼ Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει,
  69. καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα·
  70. ἐν δʼ ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο
  71. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
  72. ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δʼ αἴσιμον ἦμαρ Ἀχαιῶν.
  73. αἳ μὲν Ἀχαιῶν κῆρες ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ
  74. ἑζέσθην, Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν·
  75. αὐτὸς δʼ ἐξ Ἴδης μεγάλʼ ἔκτυπε, δαιόμενον δὲ
  76. ἧκε σέλας μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν· οἳ δὲ ἰδόντες
  77. θάμβησαν, καὶ πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος εἷλεν.
  78. ἔνθʼ οὔτʼ Ἰδομενεὺς τλῆ μίμνειν οὔτʼ Ἀγαμέμνων,
  79. οὔτε δύʼ Αἴαντες μενέτην θεράποντες Ἄρηος·
  80. Νέστωρ οἶος ἔμιμνε Γερήνιος οὖρος Ἀχαιῶν
  81. οὔ τι ἑκών, ἀλλʼ ἵππος ἐτείρετο, τὸν βάλεν ἰῷ
  82. δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
  83. ἄκρην κὰκ κορυφήν, ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων
  84. κρανίῳ ἐμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν.
  85. ἀλγήσας δʼ ἀνέπαλτο, βέλος δʼ εἰς ἐγκέφαλον δῦ,
  86. σὺν δʼ ἵππους ἐτάραξε κυλινδόμενος περὶ χαλκῷ.
  87. ὄφρʼ ὁ γέρων ἵπποιο παρηορίας ἀπέταμνε
  88. φασγάνῳ ἀΐσσων, τόφρʼ Ἕκτορος ὠκέες ἵπποι
  89. ἦλθον ἀνʼ ἰωχμὸν θρασὺν ἡνίοχον φορέοντες
  90. Ἕκτορα· καί νύ κεν ἔνθʼ ὁ γέρων ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσεν
  91. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  92. σμερδαλέον δʼ ἐβόησεν ἐποτρύνων Ὀδυσῆα·
  93. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  94. πῇ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλὼν κακὸς ὣς ἐν ὁμίλῳ;
  95. μή τίς τοι φεύγοντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πήξῃ·
  96. ἀλλὰ μένʼ ὄφρα γέροντος ἀπώσομεν ἄγριον ἄνδρα.
  97. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἐσάκουσε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
  98. ἀλλὰ παρήϊξεν κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  99. Τυδεΐδης δʼ αὐτός περ ἐὼν προμάχοισιν ἐμίχθη,
  100. στῆ δὲ πρόσθʼ ἵππων Νηληϊάδαο γέροντος,
  101. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  102. ὦ γέρον ἦ μάλα δή σε νέοι τείρουσι μαχηταί,
  103. σὴ δὲ βίη λέλυται, χαλεπὸν δέ σε γῆρας ὀπάζει,
  104. ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι.
  105. ἀλλʼ ἄγʼ ἐμῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, ὄφρα ἴδηαι
  106. οἷοι Τρώϊοι ἵπποι ἐπιστάμενοι πεδίοιο
  107. κραιπνὰ μάλʼ ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι,
  108. οὕς ποτʼ ἀπʼ Αἰνείαν ἑλόμην μήστωρε φόβοιο.
  109. τούτω μὲν θεράποντε κομείτων, τώδε δὲ νῶϊ
  110. Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοις ἰθύνομεν, ὄφρα καὶ Ἕκτωρ
  111. εἴσεται εἰ καὶ ἐμὸν δόρυ μαίνεται ἐν παλάμῃσιν.
  112. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ.
  113. Νεστορέας μὲν ἔπειθʼ ἵππους θεράποντε κομείτην
  114. ἴφθιμοι Σθένελός τε καὶ Εὐρυμέδων ἀγαπήνωρ.
  115. τὼ δʼ εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην·
  116. Νέστωρ δʼ ἐν χείρεσσι λάβʼ ἡνία σιγαλόεντα,
  117. μάστιξεν δʼ ἵππους· τάχα δʼ Ἕκτορος ἄγχι γένοντο.
  118. τοῦ δʼ ἰθὺς μεμαῶτος ἀκόντισε Τυδέος υἱός·
  119. καὶ τοῦ μέν ῥʼ ἀφάμαρτεν, ὃ δʼ ἡνίοχον θεράποντα
  120. υἱὸν ὑπερθύμου Θηβαίου Ἠνιοπῆα
  121. ἵππων ἡνίʼ ἔχοντα βάλε στῆθος παρὰ μαζόν.
  122. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι
  123. ὠκύποδες· τοῦ δʼ αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε.
  124. Ἕκτορα δʼ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο·
  125. τὸν μὲν ἔπειτʼ εἴασε καὶ ἀχνύμενός περ ἑταίρου
  126. κεῖσθαι, ὃ δʼ ἡνίοχον μέθεπε θρασύν· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
  127. ἵππω δευέσθην σημάντορος· αἶψα γὰρ εὗρεν
  128. Ἰφιτίδην Ἀρχεπτόλεμον θρασύν, ὅν ῥα τόθʼ ἵππων
  129. ὠκυπόδων ἐπέβησε, δίδου δέ οἱ ἡνία χερσίν.
  130. ἔνθά κε λοιγὸς ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο,
  131. καί νύ κε σήκασθεν κατὰ Ἴλιον ἠΰτε ἄρνες,
  132. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  133. βροντήσας δʼ ἄρα δεινὸν ἀφῆκʼ ἀργῆτα κεραυνόν,
  134. κὰδ δὲ πρόσθʼ ἵππων Διομήδεος ἧκε χαμᾶζε·
  135. δεινὴ δὲ φλὸξ ὦρτο θεείου καιομένοιο,
  136. τὼ δʼ ἵππω δείσαντε καταπτήτην ὑπʼ ὄχεσφι·
  137. Νέστορα δʼ ἐκ χειρῶν φύγον ἡνία σιγαλόεντα,
  138. δεῖσε δʼ ὅ γʼ ἐν θυμῷ, Διομήδεα δὲ προσέειπε·
  139. Τυδεΐδη ἄγε δʼ αὖτε φόβον δʼ ἔχε μώνυχας ἵππους.
  140. ἦ οὐ γιγνώσκεις ὅ τοι ἐκ Διὸς οὐχ ἕπετʼ ἀλκή;
  141. νῦν μὲν γὰρ τούτῳ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος ὀπάζει
  142. σήμερον· ὕστερον αὖτε καὶ ἡμῖν, αἴ κʼ ἐθέλῃσι,
  143. δώσει· ἀνὴρ δέ κεν οὔ τι Διὸς νόον εἰρύσσαιτο
  144. οὐδὲ μάλʼ ἴφθιμος, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστι.
  145. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  146. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοῖραν ἔειπες·
  147. ἀλλὰ τόδʼ αἰνὸν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει·
  148. Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ἐνὶ Τρώεσσʼ ἀγορεύων·
  149. Τυδεΐδης ὑπʼ ἐμεῖο φοβεύμενος ἵκετο νῆας.
  150. ὥς ποτʼ ἀπειλήσει· τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών.
  151. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  152. ὤ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος, οἷον ἔειπες.
  153. εἴ περ γάρ σʼ Ἕκτωρ γε κακὸν καὶ ἀνάλκιδα φήσει,
  154. ἀλλʼ οὐ πείσονται Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες
  155. καὶ Τρώων ἄλοχοι μεγαθύμων ἀσπιστάων,
  156. τάων ἐν κονίῃσι βάλες θαλεροὺς παρακοίτας.
  157. ὣς ἄρα φωνήσας φύγαδε τράπε μώνυχας ἵππους
  158. αὖτις ἀνʼ ἰωχμόν· ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ Ἕκτωρ
  159. ἠχῇ θεσπεσίῃ βέλεα στονόεντα χέοντο.
  160. τῷ δʼ ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  161. Τυδεΐδη περὶ μέν σε τίον Δαναοὶ ταχύπωλοι
  162. ἕδρῃ τε κρέασίν τε ἰδὲ πλείοις δεπάεσσι·
  163. νῦν δέ σʼ ἀτιμήσουσι· γυναικὸς ἄρʼ ἀντὶ τέτυξο.
  164. ἔρρε κακὴ γλήνη, ἐπεὶ οὐκ εἴξαντος ἐμεῖο
  165. πύργων ἡμετέρων ἐπιβήσεαι, οὐδὲ γυναῖκας
  166. ἄξεις ἐν νήεσσι· πάρος τοι δαίμονα δώσω.
  167. ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ διάνδιχα μερμήριξεν
  168. ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι.
  169. τρὶς μὲν μερμήριξε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
  170. τρὶς δʼ ἄρʼ ἀπʼ Ἰδαίων ὀρέων κτύπε μητίετα Ζεὺς
  171. σῆμα τιθεὶς Τρώεσσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην.
  172. Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  173. Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ
  174. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς.
  175. γιγνώσκω δʼ ὅτι μοι πρόφρων κατένευσε Κρονίων
  176. νίκην καὶ μέγα κῦδος, ἀτὰρ Δαναοῖσί γε πῆμα·
  177. νήπιοι οἳ ἄρα δὴ τάδε τείχεα μηχανόωντο
  178. ἀβλήχρʼ οὐδενόσωρα· τὰ δʼ οὐ μένος ἁμὸν ἐρύξει·
  179. ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερθορέονται ὀρυκτήν.
  180. ἀλλʼ ὅτε κεν δὴ νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι γένωμαι,
  181. μνημοσύνη τις ἔπειτα πυρὸς δηΐοιο γενέσθω,
  182. ὡς πυρὶ νῆας ἐνιπρήσω, κτείνω δὲ καὶ αὐτοὺς
  183. Ἀργείους παρὰ νηυσὶν ἀτυζομένους ὑπὸ καπνοῦ.
  184. ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε·
  185. Ξάνθέ τε καὶ σὺ Πόδαργε καὶ Αἴθων Λάμπέ τε δῖε
  186. νῦν μοι τὴν κομιδὴν ἀποτίνετον, ἣν μάλα πολλὴν
  187. Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος
  188. ὑμῖν πὰρ προτέροισι μελίφρονα πυρὸν ἔθηκεν
  189. οἶνόν τʼ ἐγκεράσασα πιεῖν, ὅτε θυμὸς ἀνώγοι,
  190. ἢ ἐμοί, ὅς πέρ οἱ θαλερὸς πόσις εὔχομαι εἶναι.
  191. ἀλλʼ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὄφρα λάβωμεν
  192. ἀσπίδα Νεστορέην, τῆς νῦν κλέος οὐρανὸν ἵκει
  193. πᾶσαν χρυσείην ἔμεναι, κανόνας τε καὶ αὐτήν,
  194. αὐτὰρ ἀπʼ ὤμοιιν Διομήδεος ἱπποδάμοιο
  195. δαιδάλεον θώρηκα, τὸν Ἥφαιστος κάμε τεύχων.
  196. εἰ τούτω κε λάβοιμεν, ἐελποίμην κεν Ἀχαιοὺς
  197. αὐτονυχὶ νηῶν ἐπιβησέμεν ὠκειάων.
  198. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, νεμέσησε δὲ πότνια Ἥρη,
  199. σείσατο δʼ εἰνὶ θρόνῳ, ἐλέλιξε δὲ μακρὸν Ὄλυμπον,
  200. καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα·
  201. ὢ πόποι ἐννοσίγαιʼ εὐρυσθενές, οὐδέ νυ σοί περ
  202. ὀλλυμένων Δαναῶν ὀλοφύρεται ἐν φρεσὶ θυμός.
  203. οἳ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρʼ ἀνάγουσι
  204. πολλά τε καὶ χαρίεντα· σὺ δέ σφισι βούλεο νίκην.
  205. εἴ περ γάρ κʼ ἐθέλοιμεν, ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί,
  206. Τρῶας ἀπώσασθαι καὶ ἐρυκέμεν εὐρύοπα Ζῆν,
  207. αὐτοῦ κʼ ἔνθʼ ἀκάχοιτο καθήμενος οἶος ἐν Ἴδῃ.
  208. τὴν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη κρείων ἐνοσίχθων·
  209. Ἥρη ἀπτοεπὲς ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
  210. οὐκ ἂν ἔγωγʼ ἐθέλοιμι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι
  211. ἡμέας τοὺς ἄλλους, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστιν.
  212. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
  213. τῶν δʼ ὅσον ἐκ νηῶν ἀπὸ πύργου τάφρος ἔεργε
  214. πλῆθεν ὁμῶς ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν ἀσπιστάων
  215. εἰλομένων· εἴλει δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ
  216. Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος ἔδωκε.
  217. καί νύ κʼ ἐνέπρησεν πυρὶ κηλέῳ νῆας ἐΐσας,
  218. εἰ μὴ ἐπὶ φρεσὶ θῆκʼ Ἀγαμέμνονι πότνια Ἥρη
  219. αὐτῷ ποιπνύσαντι θοῶς ὀτρῦναι Ἀχαιούς.
  220. βῆ δʼ ἰέναι παρά τε κλισίας καὶ νῆας Ἀχαιῶν
  221. πορφύρεον μέγα φᾶρος ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ,
  222. στῆ δʼ ἐπʼ Ὀδυσσῆος μεγακήτεϊ νηῒ μελαίνῃ,
  223. ἥ ῥʼ ἐν μεσσάτῳ ἔσκε γεγωνέμεν ἀμφοτέρωσε,
  224. ἠμὲν ἐπʼ Αἴαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο
  225. ἠδʼ ἐπʼ Ἀχιλλῆος, τοί ῥʼ ἔσχατα νῆας ἐΐσας
  226. εἴρυσαν, ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν·
  227. ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·
  228. αἰδὼς Ἀργεῖοι, κάκʼ ἐλέγχεα, εἶδος ἀγητοί·
  229. πῇ ἔβαν εὐχωλαί, ὅτε δὴ φάμεν εἶναι ἄριστοι,
  230. ἃς ὁπότʼ ἐν Λήμνῳ κενεαυχέες ἠγοράασθε,
  231. ἔσθοντες κρέα πολλὰ βοῶν ὀρθοκραιράων
  232. πίνοντες κρητῆρας ἐπιστεφέας οἴνοιο,
  233. Τρώων ἄνθʼ ἑκατόν τε διηκοσίων τε ἕκαστος
  234. στήσεσθʼ ἐν πολέμῳ· νῦν δʼ οὐδʼ ἑνὸς ἄξιοί εἰμεν
  235. Ἕκτορος, ὃς τάχα νῆας ἐνιπρήσει πυρὶ κηλέῳ.
  236. Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τινʼ ἤδη ὑπερμενέων βασιλήων
  237. τῇδʼ ἄτῃ ἄασας καί μιν μέγα κῦδος ἀπηύρας;
  238. οὐ μὲν δή ποτέ φημι τεὸν περικαλλέα βωμὸν
  239. νηῒ πολυκλήϊδι παρελθέμεν ἐνθάδε ἔρρων,
  240. ἀλλʼ ἐπὶ πᾶσι βοῶν δημὸν καὶ μηρίʼ ἔκηα
  241. ἱέμενος Τροίην εὐτείχεον ἐξαλαπάξαι.
  242. ἀλλὰ Ζεῦ τόδε πέρ μοι ἐπικρήηνον ἐέλδωρ·
  243. αὐτοὺς δή περ ἔασον ὑπεκφυγέειν καὶ ἀλύξαι,
  244. μηδʼ οὕτω Τρώεσσιν ἔα δάμνασθαι Ἀχαιούς.
  245. ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα,
  246. νεῦσε δέ οἱ λαὸν σόον ἔμμεναι οὐδʼ ἀπολέσθαι.
  247. αὐτίκα δʼ αἰετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν,
  248. νεβρὸν ἔχοντʼ ὀνύχεσσι τέκος ἐλάφοιο ταχείης·
  249. πὰρ δὲ Διὸς βωμῷ περικαλλέϊ κάββαλε νεβρόν,
  250. ἔνθα πανομφαίῳ Ζηνὶ ῥέζεσκον Ἀχαιοί.
  251. οἳ δʼ ὡς οὖν εἴδονθʼ ὅ τʼ ἄρʼ ἐκ Διὸς ἤλυθεν ὄρνις,
  252. μᾶλλον ἐπὶ Τρώεσσι θόρον, μνήσαντο δὲ χάρμης.
  253. ἔνθʼ οὔ τις πρότερος Δαναῶν πολλῶν περ ἐόντων
  254. εὔξατο Τυδεΐδαο πάρος σχέμεν ὠκέας ἵππους
  255. τάφρου τʼ ἐξελάσαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι,
  256. ἀλλὰ πολὺ πρῶτος Τρώων ἕλεν ἄνδρα κορυστὴν
  257. Φραδμονίδην Ἀγέλαον· ὃ μὲν φύγαδʼ ἔτραπεν ἵππους·
  258. τῷ δὲ μεταστρεφθέντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν
  259. ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν·
  260. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  261. τὸν δὲ μετʼ Ἀτρεΐδαι Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος,
  262. τοῖσι δʼ ἐπʼ Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν,
  263. τοῖσι δʼ ἐπʼ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος
  264. Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ,
  265. τοῖσι δʼ ἐπʼ Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός·
  266. Τεῦκρος δʼ εἴνατος ἦλθε παλίντονα τόξα τιταίνων,
  267. στῆ δʼ ἄρʼ ὑπʼ Αἴαντος σάκεϊ Τελαμωνιάδαο.
  268. ἔνθʼ Αἴας μὲν ὑπεξέφερεν σάκος· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  269. παπτήνας, ἐπεὶ ἄρ τινʼ ὀϊστεύσας ἐν ὁμίλῳ
  270. βεβλήκοι, ὃ μὲν αὖθι πεσὼν ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσεν,
  271. αὐτὰρ ὃ αὖτις ἰὼν πάϊς ὣς ὑπὸ μητέρα δύσκεν
  272. εἰς Αἴανθʼ· ὃ δέ μιν σάκεϊ κρύπτασκε φαεινῷ.
  273. ἔνθα τίνα πρῶτον Τρώων ἕλε Τεῦκρος ἀμύμων;
  274. Ὀρσίλοχον μὲν πρῶτα καὶ Ὄρμενον ἠδʼ Ὀφελέστην
  275. Δαίτορά τε Χρομίον τε καὶ ἀντίθεον Λυκοφόντην
  276. καὶ Πολυαιμονίδην Ἀμοπάονα καὶ Μελάνιππον,
  277. πάντας ἐπασσυτέρους πέλασε χθονὶ πουλυβοτείρῃ.
  278. τὸν δὲ ἰδὼν γήθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  279. τόξου ἄπο κρατεροῦ Τρώων ὀλέκοντα φάλαγγας·
  280. στῆ δὲ παρʼ αὐτὸν ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε·
  281. Τεῦκρε φίλη κεφαλή, Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
  282. βάλλʼ οὕτως, αἴ κέν τι φόως Δαναοῖσι γένηαι
  283. πατρί τε σῷ Τελαμῶνι, ὅ σʼ ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα,
  284. καί σε νόθον περ ἐόντα κομίσσατο ᾧ ἐνὶ οἴκῳ·
  285. τὸν καὶ τηλόθʼ ἐόντα ἐϋκλείης ἐπίβησον.
  286. σοὶ δʼ ἐγὼ ἐξερέω ὡς καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  287. αἴ κέν μοι δώῃ Ζεύς τʼ αἰγίοχος καὶ Ἀθήνη
  288. Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,
  289. πρώτῳ τοι μετʼ ἐμὲ πρεσβήϊον ἐν χερὶ θήσω,
  290. ἢ τρίποδʼ ἠὲ δύω ἵππους αὐτοῖσιν ὄχεσφιν
  291. ἠὲ γυναῖχʼ, ἥ κέν τοι ὁμὸν λέχος εἰσαναβαίνοι.
  292. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε Τεῦκρος ἀμύμων·
  293. Ἀτρεΐδη κύδιστε τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν
  294. ὀτρύνεις; οὐ μέν τοι ὅση δύναμίς γε πάρεστι
  295. παύομαι, ἀλλʼ ἐξ οὗ προτὶ Ἴλιον ὠσάμεθʼ αὐτοὺς
  296. ἐκ τοῦ δὴ τόξοισι δεδεγμένος ἄνδρας ἐναίρω.
  297. ὀκτὼ δὴ προέηκα τανυγλώχινας ὀϊστούς,
  298. πάντες δʼ ἐν χροῒ πῆχθεν ἀρηϊθόων αἰζηῶν·
  299. τοῦτον δʼ οὐ δύναμαι βαλέειν κύνα λυσσητῆρα.
  300. ἦ ῥα καὶ ἄλλον ὀϊστὸν ἀπὸ νευρῆφιν ἴαλλεν
  301. Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός·
  302. καὶ τοῦ μέν ῥʼ ἀφάμαρθʼ, ὃ δʼ ἀμύμονα Γοργυθίωνα
  303. υἱὸν ἐῢν Πριάμοιο κατὰ στῆθος βάλεν ἰῷ,
  304. τόν ῥʼ ἐξ Αἰσύμηθεν ὀπυιομένη τέκε μήτηρ
  305. καλὴ Καστιάνειρα δέμας ἐϊκυῖα θεῇσι.
  306. μήκων δʼ ὡς ἑτέρωσε κάρη βάλεν, ἥ τʼ ἐνὶ κήπῳ
  307. καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε εἰαρινῇσιν,
  308. ὣς ἑτέρωσʼ ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν.
  309. Τεῦκρος δʼ ἄλλον ὀϊστὸν ἀπὸ νευρῆφιν ἴαλλεν
  310. Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός.
  311. ἀλλʼ ὅ γε καὶ τόθʼ ἅμαρτε· παρέσφηλεν γὰρ Ἀπόλλων·
  312. ἀλλʼ Ἀρχεπτόλεμον θρασὺν Ἕκτορος ἡνιοχῆα
  313. ἱέμενον πόλεμον δὲ βάλε στῆθος παρὰ μαζόν·
  314. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι
  315. ὠκύποδες· τοῦ δʼ αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε.
  316. Ἕκτορα δʼ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο·
  317. τὸν μὲν ἔπειτʼ εἴασε καὶ ἀχνύμενός περ ἑταίρου,
  318. Κεβριόνην δʼ ἐκέλευσεν ἀδελφεὸν ἐγγὺς ἐόντα
  319. ἵππων ἡνίʼ ἑλεῖν· ὃ δʼ ἄρʼ οὐκ ἀπίθησεν ἀκούσας.
  320. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο χαμαὶ θόρε παμφανόωντος
  321. σμερδαλέα ἰάχων· ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρί,
  322. βῆ δʼ ἰθὺς Τεύκρου, βαλέειν δέ ἑ θυμὸς ἀνώγει.
  323. ἤτοι ὃ μὲν φαρέτρης ἐξείλετο πικρὸν ὀϊστόν,
  324. θῆκε δʼ ἐπὶ νευρῇ· τὸν δʼ αὖ κορυθαίολος Ἕκτωρ
  325. αὐερύοντα παρʼ ὦμον, ὅθι κληῒς ἀποέργει
  326. αὐχένα τε στῆθός τε, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστι,
  327. τῇ ῥʼ ἐπὶ οἷ μεμαῶτα βάλεν λίθῳ ὀκριόεντι,
  328. ῥῆξε δέ οἱ νευρήν· νάρκησε δὲ χεὶρ ἐπὶ καρπῷ,
  329. στῆ δὲ γνὺξ ἐριπών, τόξον δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
  330. Αἴας δʼ οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος,
  331. ἀλλὰ θέων περίβη καί οἱ σάκος ἀμφεκάλυψε.
  332. τὸν μὲν ἔπειθʼ ὑποδύντε δύω ἐρίηρες ἑταῖροι
  333. Μηκιστεὺς Ἐχίοιο πάϊς καὶ δῖος Ἀλάστωρ
  334. νῆας ἔπι γλαφυρὰς φερέτην βαρέα στενάχοντα.
  335. ἂψ δʼ αὖτις Τρώεσσιν Ὀλύμπιος ἐν μένος ὦρσεν·
  336. οἳ δʼ ἰθὺς τάφροιο βαθείης ὦσαν Ἀχαιούς·
  337. Ἕκτωρ δʼ ἐν πρώτοισι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων.
  338. ὡς δʼ ὅτε τίς τε κύων συὸς ἀγρίου ἠὲ λέοντος
  339. ἅπτηται κατόπισθε ποσὶν ταχέεσσι διώκων
  340. ἰσχία τε γλουτούς τε, ἑλισσόμενόν τε δοκεύει,
  341. ὣς Ἕκτωρ ὤπαζε κάρη κομόωντας Ἀχαιούς,
  342. αἰὲν ἀποκτείνων τὸν ὀπίστατον· οἳ δὲ φέβοντο.
  343. αὐτὰρ ἐπεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον ἔβησαν
  344. φεύγοντες, πολλοὶ δὲ δάμεν Τρώων ὑπὸ χερσίν,
  345. οἳ μὲν δὴ παρὰ νηυσὶν ἐρητύοντο μένοντες,
  346. ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι θεοῖσι
  347. χεῖρας ἀνίσχοντες μεγάλʼ εὐχετόωντο ἕκαστος·
  348. Ἕκτωρ δʼ ἀμφιπεριστρώφα καλλίτριχας ἵππους
  349. Γοργοῦς ὄμματʼ ἔχων ἠδὲ βροτολοιγοῦ Ἄρηος.
  350. τοὺς δὲ ἰδοῦσʼ ἐλέησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
  351. αἶψα δʼ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  352. ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος οὐκέτι νῶϊ
  353. ὀλλυμένων Δαναῶν κεκαδησόμεθʼ ὑστάτιόν περ;
  354. οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται
  355. ἀνδρὸς ἑνὸς ῥιπῇ, ὃ δὲ μαίνεται οὐκέτʼ ἀνεκτῶς
  356. Ἕκτωρ Πριαμίδης, καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε.
  357. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  358. καὶ λίην οὗτός γε μένος θυμόν τʼ ὀλέσειε
  359. χερσὶν ὑπʼ Ἀργείων φθίμενος ἐν πατρίδι γαίῃ·
  360. ἀλλὰ πατὴρ οὑμὸς φρεσὶ μαίνεται οὐκ ἀγαθῇσι
  361. σχέτλιος, αἰὲν ἀλιτρός, ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς·
  362. οὐδέ τι τῶν μέμνηται, ὅ οἱ μάλα πολλάκις υἱὸν
  363. τειρόμενον σώεσκον ὑπʼ Εὐρυσθῆος ἀέθλων.
  364. ἤτοι ὃ μὲν κλαίεσκε πρὸς οὐρανόν, αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς
  365. τῷ ἐπαλεξήσουσαν ἀπʼ οὐρανόθεν προΐαλλεν.
  366. εἰ γὰρ ἐγὼ τάδε ᾔδεʼ ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν
  367. εὖτέ μιν εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο προὔπεμψεν
  368. ἐξ Ἐρέβευς ἄξοντα κύνα στυγεροῦ Ἀΐδαο,
  369. οὐκ ἂν ὑπεξέφυγε Στυγὸς ὕδατος αἰπὰ ῥέεθρα.
  370. νῦν δʼ ἐμὲ μὲν στυγέει, Θέτιδος δʼ ἐξήνυσε βουλάς,
  371. ἥ οἱ γούνατʼ ἔκυσσε καὶ ἔλλαβε χειρὶ γενείου,
  372. λισσομένη τιμῆσαι Ἀχιλλῆα πτολίπορθον.
  373. ἔσται μὰν ὅτʼ ἂν αὖτε φίλην γλαυκώπιδα εἴπῃ.
  374. ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν νῶϊν ἐπέντυε μώνυχας ἵππους,
  375. ὄφρʼ ἂν ἐγὼ καταδῦσα Διὸς δόμον αἰγιόχοιο
  376. τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήξομαι, ὄφρα ἴδωμαι
  377. ἢ νῶϊ Πριάμοιο πάϊς κορυθαίολος Ἕκτωρ
  378. γηθήσει προφανέντε ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας,
  379. ἦ τις καὶ Τρώων κορέει κύνας ἠδʼ οἰωνοὺς
  380. δημῷ καὶ σάρκεσσι, πεσὼν ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  381. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη.
  382. ἣ μὲν ἐποιχομένη χρυσάμπυκας ἔντυεν ἵππους
  383. Ἥρη πρέσβα θεὰ θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο·
  384. αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο
  385. πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς ἐπʼ οὔδει
  386. ποικίλον, ὅν ῥʼ αὐτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν,
  387. ἣ δὲ χιτῶνʼ ἐνδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο
  388. τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα.
  389. ἐς δʼ ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δʼ ἔγχος
  390. βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν
  391. ἡρώων, τοῖσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη.
  392. Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς ἐπεμαίετʼ ἄρʼ ἵππους·
  393. αὐτόμαται δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ ἃς ἔχον Ὧραι,
  394. τῇς ἐπιτέτραπται μέγας οὐρανὸς Οὔλυμπός τε
  395. ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδʼ ἐπιθεῖναι.
  396. τῇ ῥα διʼ αὐτάων κεντρηνεκέας ἔχον ἵππους.
  397. Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐπεὶ ἴδε χώσατʼ ἄρʼ αἰνῶς,
  398. Ἶριν δʼ ὄτρυνε χρυσόπτερον ἀγγελέουσαν·
  399. βάσκʼ ἴθι Ἶρι ταχεῖα, πάλιν τρέπε μηδʼ ἔα ἄντην
  400. ἔρχεσθʼ· οὐ γὰρ καλὰ συνοισόμεθα πτόλεμον δέ.
  401. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  402. γυιώσω μέν σφωϊν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  403. αὐτὰς δʼ ἐκ δίφρου βαλέω κατά θʼ ἅρματα ἄξω·
  404. οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς
  405. ἕλκεʼ ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός·
  406. ὄφρα ἰδῇ γλαυκῶπις ὅτʼ ἂν ᾧ πατρὶ μάχηται.
  407. Ἥρῃ δʼ οὔ τι τόσον νεμεσίζομαι οὐδὲ χολοῦμαι·
  408. αἰεὶ γάρ μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττί κεν εἴπω.
  409. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα,
  410. βῆ δʼ ἐξ Ἰδαίων ὀρέων ἐς μακρὸν Ὄλυμπον.
  411. πρώτῃσιν δὲ πύλῃσι πολυπτύχου Οὐλύμποιο
  412. ἀντομένη κατέρυκε, Διὸς δέ σφʼ ἔννεπε μῦθον·
  413. πῇ μέματον; τί σφῶϊν ἐνὶ φρεσὶ μαίνεται ἦτορ;
  414. οὐκ ἐάᾳ Κρονίδης ἐπαμυνέμεν Ἀργείοισιν.
  415. ὧδε γὰρ ἠπείλησε Κρόνου πάϊς, ᾗ τελέει περ,
  416. γυιώσειν μὲν σφῶϊν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  417. αὐτὰς δʼ ἐκ δίφρου βαλέειν κατά θʼ ἅρματα ἄξειν·
  418. οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς
  419. ἕλκεʼ ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός·
  420. ὄφρα ἰδῇς γλαυκῶπι ὅτʼ ἂν σῷ πατρὶ μάχηαι.
  421. Ἥρῃ δʼ οὔ τι τόσον νεμεσίζεται οὐδὲ χολοῦται·
  422. αἰεὶ γάρ οἱ ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπῃ·
  423. ἀλλὰ σύ γʼ αἰνοτάτη κύον ἀδεὲς εἰ ἐτεόν γε
  424. τολμήσεις Διὸς ἄντα πελώριον ἔγχος ἀεῖραι.
  425. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  426. αὐτὰρ Ἀθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  427. ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος, οὐκέτʼ ἔγωγε
  428. νῶϊ ἐῶ Διὸς ἄντα βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζειν·
  429. τῶν ἄλλος μὲν ἀποφθίσθω, ἄλλος δὲ βιώτω,
  430. ὅς κε τύχῃ· κεῖνος δὲ τὰ ἃ φρονέων ἐνὶ θυμῷ
  431. Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι δικαζέτω, ὡς ἐπιεικές.
  432. ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τρέπε μώνυχας ἵππους·
  433. τῇσιν δʼ Ὧραι μὲν λῦσαν καλλίτριχας ἵππους,
  434. καὶ τοὺς μὲν κατέδησαν ἐπʼ ἀμβροσίῃσι κάπῃσιν,
  435. ἅρματα δʼ ἔκλιναν πρὸς ἐνώπια παμφανόωντα·
  436. αὐταὶ δὲ χρυσέοισιν ἐπὶ κλισμοῖσι κάθιζον
  437. μίγδʼ ἄλλοισι θεοῖσι, φίλον τετιημέναι ἦτορ.
  438. Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐΰτροχον ἅρμα καὶ ἵππους
  439. Οὔλυμπον δὲ δίωκε, θεῶν δʼ ἐξίκετο θώκους.
  440. τῷ δὲ καὶ ἵππους μὲν λῦσε κλυτὸς ἐννοσίγαιος,
  441. ἅρματα δʼ ἂμ βωμοῖσι τίθει κατὰ λῖτα πετάσσας·
  442. αὐτὸς δὲ χρύσειον ἐπὶ θρόνον εὐρύοπα Ζεὺς
  443. ἕζετο, τῷ δʼ ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετʼ Ὄλυμπος.
  444. αἳ δʼ οἶαι Διὸς ἀμφὶς Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  445. ἥσθην, οὐδέ τί μιν προσεφώνεον οὐδʼ ἐρέοντο·
  446. αὐτὰρ ὃ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ φώνησέν τε·
  447. τίφθʼ οὕτω τετίησθον Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη;
  448. οὐ μέν θην κάμετόν γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  449. ὀλλῦσαι Τρῶας, τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε.
  450. πάντως, οἷον ἐμόν γε μένος καὶ χεῖρες ἄαπτοι,
  451. οὐκ ἄν με τρέψειαν ὅσοι θεοί εἰσʼ ἐν Ὀλύμπῳ.
  452. σφῶϊν δὲ πρίν περ τρόμος ἔλλαβε φαίδιμα γυῖα
  453. πρὶν πόλεμόν τε ἰδεῖν πολέμοιό τε μέρμερα ἔργα.
  454. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δέ κεν τετελεσμένον ἦεν·
  455. οὐκ ἂν ἐφʼ ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ
  456. ἂψ ἐς Ὄλυμπον ἵκεσθον, ἵνʼ ἀθανάτων ἕδος ἐστίν.
  457. ὣς ἔφαθʼ, αἳ δʼ ἐπέμυξαν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη·
  458. πλησίαι αἵ γʼ ἥσθην, κακὰ δὲ Τρώεσσι μεδέσθην.
  459. ἤτοι Ἀθηναίη ἀκέων ἦν οὐδέ τι εἶπε
  460. σκυζομένη Διὶ πατρί, χόλος δέ μιν ἄγριος ᾕρει·
  461. Ἥρῃ δʼ οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον, ἀλλὰ προσηύδα·
  462. αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
  463. εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν·
  464. ἀλλʼ ἔμπης Δαναῶν ὀλοφυρόμεθʼ αἰχμητάων,
  465. οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται.
  466. ἀλλʼ ἤτοι πολέμου μὲν ἀφεξόμεθʼ, εἰ σὺ κελεύεις·
  467. βουλὴν δʼ Ἀργείοις ὑποθησόμεθʼ ἥ τις ὀνήσει,
  468. ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοῖο.
  469. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  470. ἠοῦς δὴ καὶ μᾶλλον ὑπερμενέα Κρονίωνα
  471. ὄψεαι, αἴ κʼ ἐθέλῃσθα, βοῶπις πότνια Ἥρη
  472. ὀλλύντʼ Ἀργείων πουλὺν στρατὸν αἰχμητάων·
  473. οὐ γὰρ πρὶν πολέμου ἀποπαύσεται ὄβριμος Ἕκτωρ
  474. πρὶν ὄρθαι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα,
  475. ἤματι τῷ ὅτʼ ἂν οἳ μὲν ἐπὶ πρύμνῃσι μάχωνται
  476. στείνει ἐν αἰνοτάτῳ περὶ Πατρόκλοιο θανόντος·
  477. ὣς γὰρ θέσφατόν ἐστι· σέθεν δʼ ἐγὼ οὐκ ἀλεγίζω
  478. χωομένης, οὐδʼ εἴ κε τὰ νείατα πείραθʼ ἵκηαι
  479. γαίης καὶ πόντοιο, ἵνʼ Ἰάπετός τε Κρόνος τε
  480. ἥμενοι οὔτʼ αὐγῇς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
  481. τέρποντʼ οὔτʼ ἀνέμοισι, βαθὺς δέ τε Τάρταρος ἀμφίς·
  482. οὐδʼ ἢν ἔνθʼ ἀφίκηαι ἀλωμένη, οὔ σευ ἔγωγε
  483. σκυζομένης ἀλέγω, ἐπεὶ οὐ σέο κύντερον ἄλλο.
  484. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη λευκώλενος Ἥρη.
  485. ἐν δʼ ἔπεσʼ Ὠκεανῷ λαμπρὸν φάος ἠελίοιο
  486. ἕλκον νύκτα μέλαιναν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν.
  487. Τρωσὶν μέν ῥʼ ἀέκουσιν ἔδυ φάος, αὐτὰρ Ἀχαιοῖς
  488. ἀσπασίη τρίλλιστος ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή.
  489. Τρώων αὖτʼ ἀγορὴν ποιήσατο φαίδιμος Ἕκτωρ
  490. νόσφι νεῶν ἀγαγὼν ποταμῷ ἔπι δινήεντι,
  491. ἐν καθαρῷ ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος.
  492. ἐξ ἵππων δʼ ἀποβάντες ἐπὶ χθόνα μῦθον ἄκουον
  493. τόν ῥʼ Ἕκτωρ ἀγόρευε Διῒ φίλος· ἐν δʼ ἄρα χειρὶ
  494. ἔγχος ἔχʼ ἑνδεκάπηχυ· πάροιθε δὲ λάμπετο δουρὸς
  495. αἰχμὴ χαλκείη, περὶ δὲ χρύσεος θέε πόρκης,
  496. τῷ ὅ γʼ ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα·
  497. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδʼ ἐπίκουροι·
  498. νῦν ἐφάμην νῆάς τʼ ὀλέσας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς
  499. ἂψ ἀπονοστήσειν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
  500. ἀλλὰ πρὶν κνέφας ἦλθε, τὸ νῦν ἐσάωσε μάλιστα
  501. Ἀργείους καὶ νῆας ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
  502. ἀλλʼ ἤτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ
  503. δόρπά τʼ ἐφοπλισόμεσθα· ἀτὰρ καλλίτριχας ἵππους
  504. λύσαθʼ ὑπὲξ ὀχέων, παρὰ δέ σφισι βάλλετʼ ἐδωδήν·
  505. ἐκ πόλιος δʼ ἄξεσθε βόας καὶ ἴφια μῆλα
  506. καρπαλίμως, οἶνον δὲ μελίφρονα οἰνίζεσθε
  507. σῖτόν τʼ ἐκ μεγάρων, ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσθε,
  508. ὥς κεν παννύχιοι μέσφʼ ἠοῦς ἠριγενείης
  509. καίωμεν πυρὰ πολλά, σέλας δʼ εἰς οὐρανὸν ἵκῃ,
  510. μή πως καὶ διὰ νύκτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  511. φεύγειν ὁρμήσωνται ἐπʼ εὐρέα νῶτα θαλάσσης.
  512. μὴ μὰν ἀσπουδί γε νεῶν ἐπιβαῖεν ἕκηλοι,
  513. ἀλλʼ ὥς τις τούτων γε βέλος καὶ οἴκοθι πέσσῃ
  514. βλήμενος ἢ ἰῷ ἢ ἔγχεϊ ὀξυόεντι
  515. νηὸς ἐπιθρῴσκων, ἵνα τις στυγέῃσι καὶ ἄλλος
  516. Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα.
  517. κήρυκες δʼ ἀνὰ ἄστυ Διῒ φίλοι ἀγγελλόντων
  518. παῖδας πρωθήβας πολιοκροτάφους τε γέροντας
  519. λέξασθαι περὶ ἄστυ θεοδμήτων ἐπὶ πύργων·
  520. θηλύτεραι δὲ γυναῖκες ἐνὶ μεγάροισιν ἑκάστη
  521. πῦρ μέγα καιόντων· φυλακὴ δέ τις ἔμπεδος ἔστω
  522. μὴ λόχος εἰσέλθῃσι πόλιν λαῶν ἀπεόντων.
  523. ὧδʼ ἔστω Τρῶες μεγαλήτορες ὡς ἀγορεύω·
  524. μῦθος δʼ ὃς μὲν νῦν ὑγιὴς εἰρημένος ἔστω,
  525. τὸν δʼ ἠοῦς Τρώεσσι μεθʼ ἱπποδάμοις ἀγορεύσω.
  526. ἔλπομαι εὐχόμενος Διί τʼ ἄλλοισίν τε θεοῖσιν
  527. ἐξελάαν ἐνθένδε κύνας κηρεσσιφορήτους,
  528. οὓς κῆρες φορέουσι μελαινάων ἐπὶ νηῶν.
  529. ἀλλʼ ἤτοι ἐπὶ νυκτὶ φυλάξομεν ἡμέας αὐτούς,
  530. πρῶϊ δʼ ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
  531. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα.
  532. εἴσομαι εἴ κέ μʼ ὁ Τυδεΐδης κρατερὸς Διομήδης
  533. πὰρ νηῶν πρὸς τεῖχος ἀπώσεται, ἤ κεν ἐγὼ τὸν
  534. χαλκῷ δῃώσας ἔναρα βροτόεντα φέρωμαι.
  535. αὔριον ἣν ἀρετὴν διαείσεται, εἴ κʼ ἐμὸν ἔγχος
  536. μείνῃ ἐπερχόμενον· ἀλλʼ ἐν πρώτοισιν ὀΐω
  537. κείσεται οὐτηθείς, πολέες δʼ ἀμφʼ αὐτὸν ἑταῖροι
  538. ἠελίου ἀνιόντος ἐς αὔριον· εἰ γὰρ ἐγὼν ὣς
  539. εἴην ἀθάνατος καὶ ἀγήρως ἤματα πάντα,
  540. τιοίμην δʼ ὡς τίετʼ Ἀθηναίη καὶ Ἀπόλλων,
  541. ὡς νῦν ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει Ἀργείοισιν.
  542. ὣς Ἕκτωρ ἀγόρευʼ, ἐπὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν.
  543. οἳ δʼ ἵππους μὲν λῦσαν ὑπὸ ζυγοῦ ἱδρώοντας,
  544. δῆσαν δʼ ἱμάντεσσι παρʼ ἅρμασιν οἷσιν ἕκαστος·
  545. ἐκ πόλιος δʼ ἄξοντο βόας καὶ ἴφια μῆλα
  546. καρπαλίμως, οἶνον δὲ μελίφρονα οἰνίζοντο,
  547. σῖτόν τʼ ἐκ μεγάρων, ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγοντο.
  548. ἔρδον δ’ ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας
  549. κνίσην δʼ ἐκ πεδίου ἄνεμοι φέρον οὐρανὸν εἴσω.
  550. ἡδεῖαν· τῆς δ’ οὔ τι θεοὶ μάκαρες δατέοντο,
  551. οὐδ’ ἔθελον· μάλα γάρ σφιν ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρή,
  552. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο
  553. οἳ δὲ μέγα φρονέοντες ἐπὶ πτολέμοιο γεφύρας
  554. εἴατο παννύχιοι, πυρὰ δέ σφισι καίετο πολλά.
  555. ὡς δʼ ὅτʼ ἐν οὐρανῷ ἄστρα φαεινὴν ἀμφὶ σελήνην
  556. φαίνετʼ ἀριπρεπέα, ὅτε τʼ ἔπλετο νήνεμος αἰθήρ·
  557. ἔκ τʼ ἔφανεν πᾶσαι σκοπιαὶ καὶ πρώονες ἄκροι
  558. καὶ νάπαι· οὐρανόθεν δʼ ἄρʼ ὑπερράγη ἄσπετος αἰθήρ,
  559. πάντα δὲ εἴδεται ἄστρα, γέγηθε δέ τε φρένα ποιμήν·
  560. τόσσα μεσηγὺ νεῶν ἠδὲ Ξάνθοιο ῥοάων
  561. Τρώων καιόντων πυρὰ φαίνετο Ἰλιόθι πρό.
  562. χίλιʼ ἄρʼ ἐν πεδίῳ πυρὰ καίετο, πὰρ δὲ ἑκάστῳ
  563. εἴατο πεντήκοντα σέλᾳ πυρὸς αἰθομένοιο.
  564. ἵπποι δὲ κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας
  565. ἑσταότες παρʼ ὄχεσφιν ἐΰθρονον Ἠῶ μίμνον.
  1. ὣς οἱ μὲν Τρῶες φυλακὰς ἔχον· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  2. θεσπεσίη ἔχε φύζα φόβου κρυόεντος ἑταίρη,
  3. πένθεϊ δʼ ἀτλήτῳ βεβολήατο πάντες ἄριστοι.
  4. ὡς δʼ ἄνεμοι δύο πόντον ὀρίνετον ἰχθυόεντα
  5. Βορέης καὶ Ζέφυρος, τώ τε Θρῄκηθεν ἄητον
  6. ἐλθόντʼ ἐξαπίνης· ἄμυδις δέ τε κῦμα κελαινὸν
  7. κορθύεται, πολλὸν δὲ παρὲξ ἅλα φῦκος ἔχευεν·
  8. ὣς ἐδαΐζετο θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν Ἀχαιῶν.
  9. Ἀτρεΐδης δʼ ἄχεϊ μεγάλῳ βεβολημένος ἦτορ
  10. φοίτα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κελεύων
  11. κλήδην εἰς ἀγορὴν κικλήσκειν ἄνδρα ἕκαστον,
  12. μὴ δὲ βοᾶν· αὐτὸς δὲ μετὰ πρώτοισι πονεῖτο.
  13. ἷζον δʼ εἰν ἀγορῇ τετιηότες· ἂν δʼ Ἀγαμέμνων
  14. ἵστατο δάκρυ χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος
  15. ἥ τε κατʼ αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ·
  16. ὣς ὃ βαρὺ στενάχων ἔπεʼ Ἀργείοισι μετηύδα·
  17. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  18. Ζεύς με μέγα Κρονίδης ἄτῃ ἐνέδησε βαρείῃ
  19. σχέτλιος, ὃς τότε μέν μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν
  20. Ἴλιον ἐκπέρσαντʼ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι,
  21. νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο, καί με κελεύει
  22. δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι, ἐπεὶ πολὺν ὤλεσα λαόν.
  23. οὕτω που Διὶ μέλλει ὑπερμενέϊ φίλον εἶναι,
  24. ὃς δὴ πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα
  25. ἠδʼ ἔτι καὶ λύσει· τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον.
  26. ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·
  27. φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·
  28. οὐ γὰρ ἔτι Τροίην αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.
  29. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
  30. δὴν δʼ ἄνεῳ ἦσαν τετιηότες υἷες Ἀχαιῶν·
  31. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  32. Ἀτρεΐδη σοὶ πρῶτα μαχήσομαι ἀφραδέοντι,
  33. ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἀγορῇ· σὺ δὲ μή τι χολωθῇς.
  34. ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας ἐν Δαναοῖσι
  35. φὰς ἔμεν ἀπτόλεμον καὶ ἀνάλκιδα· ταῦτα δὲ πάντα
  36. ἴσασʼ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
  37. σοὶ δὲ διάνδιχα δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·
  38. σκήπτρῳ μέν τοι δῶκε τετιμῆσθαι περὶ πάντων,
  39. ἀλκὴν δʼ οὔ τοι δῶκεν, ὅ τε κράτος ἐστὶ μέγιστον.
  40. δαιμόνιʼ οὕτω που μάλα ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν
  41. ἀπτολέμους τʼ ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας ὡς ἀγορεύεις;
  42. εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸς ἐπέσσυται ὥς τε νέεσθαι
  43. ἔρχεο· πάρ τοι ὁδός, νῆες δέ τοι ἄγχι θαλάσσης
  44. ἑστᾶσʼ, αἵ τοι ἕποντο Μυκήνηθεν μάλα πολλαί.
  45. ἀλλʼ ἄλλοι μενέουσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  46. εἰς ὅ κέ περ Τροίην διαπέρσομεν. εἰ δὲ καὶ αὐτοὶ
  47. φευγόντων σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·
  48. νῶϊ δʼ ἐγὼ Σθένελός τε μαχησόμεθʼ εἰς ὅ κε τέκμωρ
  49. Ἰλίου εὕρωμεν· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν.
  50. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπίαχον υἷες Ἀχαιῶν
  51. μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
  52. τοῖσι δʼ ἀνιστάμενος μετεφώνεεν ἱππότα Νέστωρ·
  53. Τυδεΐδη περὶ μὲν πολέμῳ ἔνι καρτερός ἐσσι,
  54. καὶ βουλῇ μετὰ πάντας ὁμήλικας ἔπλευ ἄριστος.
  55. οὔ τίς τοι τὸν μῦθον ὀνόσσεται ὅσσοι Ἀχαιοί,
  56. οὐδὲ πάλιν ἐρέει· ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων.
  57. ἦ μὲν καὶ νέος ἐσσί, ἐμὸς δέ κε καὶ πάϊς εἴης
  58. ὁπλότατος γενεῆφιν· ἀτὰρ πεπνυμένα βάζεις
  59. Ἀργείων βασιλῆας, ἐπεὶ κατὰ μοῖραν ἔειπες.
  60. ἀλλʼ ἄγʼ ἐγών, ὃς σεῖο γεραίτερος εὔχομαι εἶναι,
  61. ἐξείπω καὶ πάντα διίξομαι· οὐδέ κέ τίς μοι
  62. μῦθον ἀτιμήσειʼ, οὐδὲ κρείων Ἀγαμέμνων.
  63. ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος
  64. ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος.
  65. ἀλλʼ ἤτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ
  66. δόρπά τʼ ἐφοπλισόμεσθα· φυλακτῆρες δὲ ἕκαστοι
  67. λεξάσθων παρὰ τάφρον ὀρυκτὴν τείχεος ἐκτός.
  68. κούροισιν μὲν ταῦτʼ ἐπιτέλλομαι· αὐτὰρ ἔπειτα
  69. Ἀτρεΐδη σὺ μὲν ἄρχε· σὺ γὰρ βασιλεύτατός ἐσσι.
  70. δαίνυ δαῖτα γέρουσιν· ἔοικέ τοι, οὔ τοι ἀεικές.
  71. πλεῖαί τοι οἴνου κλισίαι, τὸν νῆες Ἀχαιῶν
  72. ἠμάτιαι Θρῄκηθεν ἐπʼ εὐρέα πόντον ἄγουσι·
  73. πᾶσά τοί ἐσθʼ ὑποδεξίη, πολέεσσι δʼ ἀνάσσεις.
  74. πολλῶν δʼ ἀγρομένων τῷ πείσεαι ὅς κεν ἀρίστην
  75. βουλὴν βουλεύσῃ· μάλα δὲ χρεὼ πάντας Ἀχαιοὺς
  76. ἐσθλῆς καὶ πυκινῆς, ὅτι δήϊοι ἐγγύθι νηῶν
  77. καίουσιν πυρὰ πολλά· τίς ἂν τάδε γηθήσειε;
  78. νὺξ δʼ ἧδʼ ἠὲ διαρραίσει στρατὸν ἠὲ σαώσει.
  79. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
  80. ἐκ δὲ φυλακτῆρες σὺν τεύχεσιν ἐσσεύοντο
  81. ἀμφί τε Νεστορίδην Θρασυμήδεα ποιμένα λαῶν,
  82. ἠδʼ ἀμφʼ Ἀσκάλαφον καὶ Ἰάλμενον υἷας Ἄρηος
  83. ἀμφί τε Μηριόνην Ἀφαρῆά τε Δηΐπυρόν τε,
  84. ἠδʼ ἀμφὶ Κρείοντος υἱὸν Λυκομήδεα δῖον.
  85. ἕπτʼ ἔσαν ἡγεμόνες φυλάκων, ἑκατὸν δὲ ἑκάστῳ
  86. κοῦροι ἅμα στεῖχον δολίχʼ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντες·
  87. κὰδ δὲ μέσον τάφρου καὶ τείχεος ἷζον ἰόντες·
  88. ἔνθα δὲ πῦρ κήαντο, τίθεντο δὲ δόρπα ἕκαστος.
  89. Ἀτρεΐδης δὲ γέροντας ἀολλέας ἦγεν Ἀχαιῶν
  90. ἐς κλισίην, παρὰ δέ σφι τίθει μενοεικέα δαῖτα.
  91. οἳ δʼ ἐπʼ ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
  92. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  93. τοῖς ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν
  94. Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή·
  95. ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
  96. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  97. ἐν σοὶ μὲν λήξω, σέο δʼ ἄρξομαι, οὕνεκα πολλῶν
  98. λαῶν ἐσσι ἄναξ καί τοι Ζεὺς ἐγγυάλιξε
  99. σκῆπτρόν τʼ ἠδὲ θέμιστας, ἵνά σφισι βουλεύῃσθα.
  100. τώ σε χρὴ περὶ μὲν φάσθαι ἔπος ἠδʼ ἐπακοῦσαι,
  101. κρηῆναι δὲ καὶ ἄλλῳ, ὅτʼ ἄν τινα θυμὸς ἀνώγῃ
  102. εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν· σέο δʼ ἕξεται ὅττί κεν ἄρχῃ.
  103. αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα.
  104. οὐ γάρ τις νόον ἄλλος ἀμείνονα τοῦδε νοήσει
  105. οἷον ἐγὼ νοέω ἠμὲν πάλαι ἠδʼ ἔτι καὶ νῦν
  106. ἐξ ἔτι τοῦ ὅτε διογενὲς Βρισηΐδα κούρην
  107. χωομένου Ἀχιλῆος ἔβης κλισίηθεν ἀπούρας
  108. οὔ τι καθʼ ἡμέτερόν γε νόον· μάλα γάρ τοι ἔγωγε
  109. πόλλʼ ἀπεμυθεόμην· σὺ δὲ σῷ μεγαλήτορι θυμῷ
  110. εἴξας ἄνδρα φέριστον, ὃν ἀθάνατοί περ ἔτισαν,
  111. ἠτίμησας, ἑλὼν γὰρ ἔχεις γέρας· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
  112. φραζώμεσθʼ ὥς κέν μιν ἀρεσσάμενοι πεπίθωμεν
  113. δώροισίν τʼ ἀγανοῖσιν ἔπεσσί τε μειλιχίοισι.
  114. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  115. ὦ γέρον οὔ τι ψεῦδος ἐμὰς ἄτας κατέλεξας·
  116. ἀασάμην, οὐδʼ αὐτὸς ἀναίνομαι. ἀντί νυ πολλῶν
  117. λαῶν ἐστὶν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ,
  118. ὡς νῦν τοῦτον ἔτισε, δάμασσε δὲ λαὸν Ἀχαιῶν.
  119. ἀλλʼ ἐπεὶ ἀασάμην φρεσὶ λευγαλέῃσι πιθήσας,
  120. ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι δόμεναί τʼ ἀπερείσιʼ ἄποινα.
  121. ὑμῖν δʼ ἐν πάντεσσι περικλυτὰ δῶρʼ ὀνομήνω
  122. ἕπτʼ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
  123. αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δʼ ἵππους
  124. πηγοὺς ἀθλοφόρους, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  125. οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο,
  126. οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
  127. ὅσσά μοι ἠνείκαντο ἀέθλια μώνυχες ἵπποι.
  128. δώσω δʼ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας
  129. Λεσβίδας, ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλεν αὐτὸς
  130. ἐξελόμην, αἳ κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν.
  131. τὰς μέν οἱ δώσω, μετὰ δʼ ἔσσεται ἣν τότʼ ἀπηύρων
  132. κούρη Βρισῆος· ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμοῦμαι
  133. μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι,
  134. ἣ θέμις ἀνθρώπων πέλει ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν.
  135. ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε
  136. ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσʼ ἀλαπάξαι,
  137. νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηησάσθω
  138. εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδʼ Ἀχαιοί,
  139. Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθω,
  140. αἴ κε μετʼ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν.
  141. εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθʼ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
  142. γαμβρός κέν μοι ἔοι· τίσω δέ μιν ἶσον Ὀρέστῃ,
  143. ὅς μοι τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
  144. τρεῖς δέ μοί εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
  145. Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,
  146. τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσι φίλην ἀνάεδνον ἀγέσθω
  147. πρὸς οἶκον Πηλῆος· ἐγὼ δʼ ἐπὶ μείλια δώσω
  148. πολλὰ μάλʼ, ὅσσʼ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
  149. ἑπτὰ δέ οἱ δώσω εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
  150. Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν
  151. Φηράς τε ζαθέας ἠδʼ Ἄνθειαν βαθύλειμον
  152. καλήν τʼ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
  153. πᾶσαι δʼ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
  154. ἐν δʼ ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται,
  155. οἵ κέ ἑ δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι
  156. καί οἱ ὑπὸ σκήπτρῳ λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας.
  157. ταῦτά κέ οἱ τελέσαιμι μεταλήξαντι χόλοιο.
  158. δμηθήτω· Ἀΐδης τοι ἀμείλιχος ἠδʼ ἀδάμαστος,
  159. τοὔνεκα καί τε βροτοῖσι θεῶν ἔχθιστος ἁπάντων·
  160. καί μοι ὑποστήτω ὅσσον βασιλεύτερός εἰμι
  161. ἠδʼ ὅσσον γενεῇ προγενέστερος εὔχομαι εἶναι.
  162. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  163. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  164. δῶρα μὲν οὐκέτʼ ὀνοστὰ διδοῖς Ἀχιλῆϊ ἄνακτι·
  165. ἀλλʼ ἄγετε κλητοὺς ὀτρύνομεν, οἵ κε τάχιστα
  166. ἔλθωσʼ ἐς κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος.
  167. εἰ δʼ ἄγε τοὺς ἂν ἐγὼ ἐπιόψομαι οἳ δὲ πιθέσθων.
  168. Φοῖνιξ μὲν πρώτιστα Διῒ φίλος ἡγησάσθω,
  169. αὐτὰρ ἔπειτʼ Αἴας τε μέγας καὶ δῖος Ὀδυσσεύς·
  170. κηρύκων δʼ Ὀδίος τε καὶ Εὐρυβάτης ἅμʼ ἑπέσθων.
  171. φέρτε δὲ χερσὶν ὕδωρ, εὐφημῆσαί τε κέλεσθε,
  172. ὄφρα Διὶ Κρονίδῃ ἀρησόμεθʼ, αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  173. ὣς φάτο, τοῖσι δὲ πᾶσιν ἑαδότα μῦθον ἔειπεν.
  174. αὐτίκα κήρυκες μὲν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν,
  175. κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,
  176. νώμησαν δʼ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν.
  177. αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τʼ ἔπιόν θʼ ὅσον ἤθελε θυμός,
  178. ὁρμῶντʼ ἐκ κλισίης Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο.
  179. τοῖσι δὲ πόλλʼ ἐπέτελλε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
  180. δενδίλλων ἐς ἕκαστον, Ὀδυσσῆϊ δὲ μάλιστα,
  181. πειρᾶν ὡς πεπίθοιεν ἀμύμονα Πηλεΐωνα.
  182. τὼ δὲ βάτην παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
  183. πολλὰ μάλʼ εὐχομένω γαιηόχῳ ἐννοσιγαίῳ
  184. ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο.
  185. Μυρμιδόνων δʼ ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθην,
  186. τὸν δʼ εὗρον φρένα τερπόμενον φόρμιγγι λιγείῃ
  187. καλῇ δαιδαλέῃ, ἐπὶ δʼ ἀργύρεον ζυγὸν ἦεν,
  188. τὴν ἄρετʼ ἐξ ἐνάρων πόλιν Ἠετίωνος ὀλέσσας·
  189. τῇ ὅ γε θυμὸν ἔτερπεν, ἄειδε δʼ ἄρα κλέα ἀνδρῶν.
  190. Πάτροκλος δέ οἱ οἶος ἐναντίος ἧστο σιωπῇ,
  191. δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε λήξειεν ἀείδων,
  192. τὼ δὲ βάτην προτέρω, ἡγεῖτο δὲ δῖος Ὀδυσσεύς,
  193. στὰν δὲ πρόσθʼ αὐτοῖο· ταφὼν δʼ ἀνόρουσεν Ἀχιλλεὺς
  194. αὐτῇ σὺν φόρμιγγι λιπὼν ἕδος ἔνθα θάασσεν.
  195. ὣς δʼ αὔτως Πάτροκλος, ἐπεὶ ἴδε φῶτας, ἀνέστη.
  196. τὼ καὶ δεικνύμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  197. χαίρετον· ἦ φίλοι ἄνδρες ἱκάνετον ἦ τι μάλα χρεώ,
  198. οἵ μοι σκυζομένῳ περ Ἀχαιῶν φίλτατοί ἐστον.
  199. ὣς ἄρα φωνήσας προτέρω ἄγε δῖος Ἀχιλλεύς,
  200. εἷσεν δʼ ἐν κλισμοῖσι τάπησί τε πορφυρέοισιν.
  201. αἶψα δὲ Πάτροκλον προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  202. μείζονα δὴ κρητῆρα Μενοιτίου υἱὲ καθίστα,
  203. ζωρότερον δὲ κέραιε, δέπας δʼ ἔντυνον ἑκάστῳ·
  204. οἳ γὰρ φίλτατοι ἄνδρες ἐμῷ ὑπέασι μελάθρῳ.
  205. ὣς φάτο, Πάτροκλος δὲ φίλῳ ἐπεπείθεθʼ ἑταίρῳ.
  206. αὐτὰρ ὅ γε κρεῖον μέγα κάββαλεν ἐν πυρὸς αὐγῇ,
  207. ἐν δʼ ἄρα νῶτον ἔθηκʼ ὄϊος καὶ πίονος αἰγός,
  208. ἐν δὲ συὸς σιάλοιο ῥάχιν τεθαλυῖαν ἀλοιφῇ.
  209. τῷ δʼ ἔχεν Αὐτομέδων, τάμνεν δʼ ἄρα δῖος Ἀχιλλεύς.
  210. καὶ τὰ μὲν εὖ μίστυλλε καὶ ἀμφʼ ὀβελοῖσιν ἔπειρε,
  211. πῦρ δὲ Μενοιτιάδης δαῖεν μέγα ἰσόθεος φώς.
  212. αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ πῦρ ἐκάη καὶ φλὸξ ἐμαράνθη,
  213. ἀνθρακιὴν στορέσας ὀβελοὺς ἐφύπερθε τάνυσσε,
  214. πάσσε δʼ ἁλὸς θείοιο κρατευτάων ἐπαείρας.
  215. αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὤπτησε καὶ εἰν ἐλεοῖσιν ἔχευε,
  216. Πάτροκλος μὲν σῖτον ἑλὼν ἐπένειμε τραπέζῃ
  217. καλοῖς ἐν κανέοισιν, ἀτὰρ κρέα νεῖμεν Ἀχιλλεύς.
  218. αὐτὸς δʼ ἀντίον ἷζεν Ὀδυσσῆος θείοιο
  219. τοίχου τοῦ ἑτέροιο, θεοῖσι δὲ θῦσαι ἀνώγει
  220. Πάτροκλον ὃν ἑταῖρον· ὃ δʼ ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάς.
  221. οἳ δʼ ἐπʼ ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
  222. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  223. νεῦσʼ Αἴας Φοίνικι· νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς,
  224. πλησάμενος δʼ οἴνοιο δέπας δείδεκτʼ Ἀχιλῆα·
  225. χαῖρʼ Ἀχιλεῦ· δαιτὸς μὲν ἐΐσης οὐκ ἐπιδευεῖς
  226. ἠμὲν ἐνὶ κλισίῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο
  227. ἠδὲ καὶ ἐνθάδε νῦν, πάρα γὰρ μενοεικέα πολλὰ
  228. δαίνυσθʼ· ἀλλʼ οὐ δαιτὸς ἐπηράτου ἔργα μέμηλεν,
  229. ἀλλὰ λίην μέγα πῆμα διοτρεφὲς εἰσορόωντες
  230. δείδιμεν· ἐν δοιῇ δὲ σαωσέμεν ἢ ἀπολέσθαι
  231. νῆας ἐϋσσέλμους, εἰ μὴ σύ γε δύσεαι ἀλκήν.
  232. ἐγγὺς γὰρ νηῶν καὶ τείχεος αὖλιν ἔθεντο
  233. Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τʼ ἐπίκουροι
  234. κηάμενοι πυρὰ πολλὰ κατὰ στρατόν, οὐδʼ ἔτι φασὶ
  235. σχήσεσθʼ, ἀλλʼ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.
  236. Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ἐνδέξια σήματα φαίνων
  237. ἀστράπτει· Ἕκτωρ δὲ μέγα σθένεϊ βλεμεαίνων
  238. μαίνεται ἐκπάγλως πίσυνος Διί, οὐδέ τι τίει
  239. ἀνέρας οὐδὲ θεούς· κρατερὴ δέ ἑ λύσσα δέδυκεν.
  240. ἀρᾶται δὲ τάχιστα φανήμεναι Ἠῶ δῖαν·
  241. στεῦται γὰρ νηῶν ἀποκόψειν ἄκρα κόρυμβα
  242. αὐτάς τʼ ἐμπρήσειν μαλεροῦ πυρός, αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  243. δῃώσειν παρὰ τῇσιν ὀρινομένους ὑπὸ καπνοῦ.
  244. ταῦτʼ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα, μή οἱ ἀπειλὰς
  245. ἐκτελέσωσι θεοί, ἡμῖν δὲ δὴ αἴσιμον εἴη
  246. φθίσθαι ἐνὶ Τροίῃ ἑκὰς Ἄργεος ἱπποβότοιο.
  247. ἀλλʼ ἄνα εἰ μέμονάς γε καὶ ὀψέ περ υἷας Ἀχαιῶν
  248. τειρομένους ἐρύεσθαι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ.
  249. αὐτῷ τοι μετόπισθʼ ἄχος ἔσσεται, οὐδέ τι μῆχος
  250. ῥεχθέντος κακοῦ ἔστʼ ἄκος εὑρεῖν· ἀλλὰ πολὺ πρὶν
  251. φράζευ ὅπως Δαναοῖσιν ἀλεξήσεις κακὸν ἦμαρ.
  252. ὦ πέπον ἦ μὲν σοί γε πατὴρ ἐπετέλλετο Πηλεὺς
  253. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε·
  254. τέκνον ἐμὸν κάρτος μὲν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  255. δώσουσʼ αἴ κʼ ἐθέλωσι, σὺ δὲ μεγαλήτορα θυμὸν
  256. ἴσχειν ἐν στήθεσσι· φιλοφροσύνη γὰρ ἀμείνων·
  257. ληγέμεναι δʼ ἔριδος κακομηχάνου, ὄφρά σε μᾶλλον
  258. τίωσʼ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
  259. ὣς ἐπέτελλʼ ὃ γέρων, σὺ δὲ λήθεαι· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
  260. παύεʼ, ἔα δὲ χόλον θυμαλγέα· σοὶ δʼ Ἀγαμέμνων
  261. ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλήξαντι χόλοιο.
  262. εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον, ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω
  263. ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρʼ Ἀγαμέμνων·
  264. ἕπτʼ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
  265. αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δʼ ἵππους
  266. πηγοὺς ἀθλοφόρους, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  267. οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο
  268. οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
  269. ὅσσʼ Ἀγαμέμνονος ἵπποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  270. δώσει δʼ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας
  271. Λεσβίδας, ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλες αὐτὸς
  272. ἐξέλεθʼ, αἳ τότε κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν.
  273. τὰς μέν τοι δώσει, μετὰ δʼ ἔσσεται ἣν τότʼ ἀπηύρα
  274. κούρη Βρισῆος· ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμεῖται
  275. μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι
  276. ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἤτʼ ἀνδρῶν ἤτε γυναικῶν.
  277. ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε
  278. ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσʼ ἀλαπάξαι,
  279. νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηήσασθαι
  280. εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδʼ Ἀχαιοί,
  281. Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθαι,
  282. αἵ κε μετʼ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν.
  283. εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθʼ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
  284. γαμβρός κέν οἱ ἔοις· τίσει δέ σε ἶσον Ὀρέστῃ,
  285. ὅς οἱ τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
  286. τρεῖς δέ οἵ εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
  287. Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,
  288. τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσθα φίλην ἀνάεδνον ἄγεσθαι
  289. πρὸς οἶκον Πηλῆος· ὃ δʼ αὖτʼ ἐπὶ μείλια δώσει
  290. πολλὰ μάλʼ, ὅσσʼ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
  291. ἑπτὰ δέ τοι δώσει εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
  292. Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν
  293. Φηράς τε ζαθέας ἠδʼ Ἄνθειαν βαθύλειμον
  294. καλήν τʼ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
  295. πᾶσαι δʼ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
  296. ἐν δʼ ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται,
  297. οἵ κέ σε δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι
  298. καί τοι ὑπὸ σκήπτρῳ λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας.
  299. ταῦτά κέ τοι τελέσειε μεταλήξαντι χόλοιο.
  300. εἰ δέ τοι Ἀτρεΐδης μὲν ἀπήχθετο κηρόθι μᾶλλον
  301. αὐτὸς καὶ τοῦ δῶρα, σὺ δʼ ἄλλους περ Παναχαιοὺς
  302. τειρομένους ἐλέαιρε κατὰ στρατόν, οἵ σε θεὸν ὣς
  303. τίσουσʼ· ἦ γάρ κέ σφι μάλα μέγα κῦδος ἄροιο·
  304. νῦν γάρ χʼ Ἕκτορʼ ἕλοις, ἐπεὶ ἂν μάλα τοι σχεδὸν ἔλθοι
  305. λύσσαν ἔχων ὀλοήν, ἐπεὶ οὔ τινά φησιν ὁμοῖον
  306. οἷ ἔμεναι Δαναῶν οὓς ἐνθάδε νῆες ἔνεικαν.
  307. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  308. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  309. χρὴ μὲν δὴ τὸν μῦθον ἀπηλεγέως ἀποειπεῖν,
  310. ᾗ περ δὴ φρονέω τε καὶ ὡς τετελεσμένον ἔσται,
  311. ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος.
  312. ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν
  313. ὅς χʼ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ εἴπῃ.
  314. αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα·
  315. οὔτʼ ἔμεγʼ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα πεισέμεν οἴω
  316. οὔτʼ ἄλλους Δαναούς, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν
  317. μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπʼ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί.
  318. ἴση μοῖρα μένοντι καὶ εἰ μάλα τις πολεμίζοι·
  319. ἐν δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός·
  320. κάτθανʼ ὁμῶς ὅ τʼ ἀεργὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὰ ἐοργώς.
  321. οὐδέ τί μοι περίκειται, ἐπεὶ πάθον ἄλγεα θυμῷ
  322. αἰεὶ ἐμὴν ψυχὴν παραβαλλόμενος πολεμίζειν.
  323. ὡς δʼ ὄρνις ἀπτῆσι νεοσσοῖσι προφέρῃσι
  324. μάστακʼ ἐπεί κε λάβῃσι, κακῶς δʼ ἄρα οἱ πέλει αὐτῇ,
  325. ὣς καὶ ἐγὼ πολλὰς μὲν ἀΰπνους νύκτας ἴαυον,
  326. ἤματα δʼ αἱματόεντα διέπρησσον πολεμίζων
  327. ἀνδράσι μαρνάμενος ὀάρων ἕνεκα σφετεράων.
  328. δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξʼ ἀνθρώπων,
  329. πεζὸς δʼ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην ἐρίβωλον·
  330. τάων ἐκ πασέων κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
  331. ἐξελόμην, καὶ πάντα φέρων Ἀγαμέμνονι δόσκον
  332. Ἀτρεΐδῃ· ὃ δʼ ὄπισθε μένων παρὰ νηυσὶ θοῇσι
  333. δεξάμενος διὰ παῦρα δασάσκετο, πολλὰ δʼ ἔχεσκεν.
  334. ἄλλα δʼ ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι·
  335. τοῖσι μὲν ἔμπεδα κεῖται, ἐμεῦ δʼ ἀπὸ μούνου Ἀχαιῶν
  336. εἵλετʼ, ἔχει δʼ ἄλοχον θυμαρέα· τῇ παριαύων
  337. τερπέσθω. τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν
  338. Ἀργείους; τί δὲ λαὸν ἀνήγαγεν ἐνθάδʼ ἀγείρας
  339. Ἀτρεΐδης; ἦ οὐχ Ἑλένης ἕνεκʼ ἠϋκόμοιο;
  340. ἦ μοῦνοι φιλέουσʼ ἀλόχους μερόπων ἀνθρώπων
  341. Ἀτρεΐδαι; ἐπεὶ ὅς τις ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ ἐχέφρων
  342. τὴν αὐτοῦ φιλέει καὶ κήδεται, ὡς καὶ ἐγὼ τὴν
  343. ἐκ θυμοῦ φίλεον δουρικτητήν περ ἐοῦσαν.
  344. νῦν δʼ ἐπεὶ ἐκ χειρῶν γέρας εἵλετο καί μʼ ἀπάτησε
  345. μή μευ πειράτω εὖ εἰδότος· οὐδέ με πείσει.
  346. ἀλλʼ Ὀδυσεῦ σὺν σοί τε καὶ ἄλλοισιν βασιλεῦσι
  347. φραζέσθω νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ.
  348. ἦ μὲν δὴ μάλα πολλὰ πονήσατο νόσφιν ἐμεῖο,
  349. καὶ δὴ τεῖχος ἔδειμε, καὶ ἤλασε τάφρον ἐπʼ αὐτῷ
  350. εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξεν·
  351. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς δύναται σθένος Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
  352. ἴσχειν· ὄφρα δʼ ἐγὼ μετʼ Ἀχαιοῖσιν πολέμιζον
  353. οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ τείχεος ὀρνύμεν Ἕκτωρ,
  354. ἀλλʼ ὅσον ἐς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν·
  355. ἔνθά ποτʼ οἶον ἔμιμνε, μόγις δέ μευ ἔκφυγεν ὁρμήν.
  356. νῦν δʼ ἐπεὶ οὐκ ἐθέλω πολεμιζέμεν Ἕκτορι δίῳ
  357. αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας καὶ πᾶσι θεοῖσι
  358. νηήσας εὖ νῆας, ἐπὴν ἅλα δὲ προερύσσω,
  359. ὄψεαι, αἴ κʼ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ,
  360. ἦρι μάλʼ Ἑλλήσποντον ἐπʼ ἰχθυόεντα πλεούσας
  361. νῆας ἐμάς, ἐν δʼ ἄνδρας ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας·
  362. εἰ δέ κεν εὐπλοίην δώῃ κλυτὸς ἐννοσίγαιος
  363. ἤματί κε τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἱκοίμην.
  364. ἔστι δέ μοι μάλα πολλά, τὰ κάλλιπον ἐνθάδε ἔρρων·
  365. ἄλλον δʼ ἐνθένδε χρυσὸν καὶ χαλκὸν ἐρυθρὸν
  366. ἠδὲ γυναῖκας ἐϋζώνους πολιόν τε σίδηρον
  367. ἄξομαι, ἅσσʼ ἔλαχόν γε· γέρας δέ μοι, ὅς περ ἔδωκεν,
  368. αὖτις ἐφυβρίζων ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων
  369. Ἀτρεΐδης· τῷ πάντʼ ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω
  370. ἀμφαδόν, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἐπισκύζωνται Ἀχαιοὶ
  371. εἴ τινά που Δαναῶν ἔτι ἔλπεται ἐξαπατήσειν
  372. αἰὲν ἀναιδείην ἐπιειμένος· οὐδʼ ἂν ἔμοιγε
  373. τετλαίη κύνεός περ ἐὼν εἰς ὦπα ἰδέσθαι·
  374. οὐδέ τί οἱ βουλὰς συμφράσσομαι, οὐδὲ μὲν ἔργον·
  375. ἐκ γὰρ δή μʼ ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν· οὐδʼ ἂν ἔτʼ αὖτις
  376. ἐξαπάφοιτʼ ἐπέεσσιν· ἅλις δέ οἱ· ἀλλὰ ἕκηλος
  377. ἐρρέτω· ἐκ γάρ εὑ φρένας εἵλετο μητίετα Ζεύς.
  378. ἐχθρὰ δέ μοι τοῦ δῶρα, τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ.
  379. οὐδʼ εἴ μοι δεκάκις τε καὶ εἰκοσάκις τόσα δοίη
  380. ὅσσά τέ οἱ νῦν ἔστι, καὶ εἴ ποθεν ἄλλα γένοιτο,
  381. οὐδʼ ὅσʼ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσεται, οὐδʼ ὅσα Θήβας
  382. Αἰγυπτίας, ὅθι πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται,
  383. αἵ θʼ ἑκατόμπυλοί εἰσι, διηκόσιοι δʼ ἀνʼ ἑκάστας
  384. ἀνέρες ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν·
  385. οὐδʼ εἴ μοι τόσα δοίη ὅσα ψάμαθός τε κόνις τε,
  386. οὐδέ κεν ὧς ἔτι θυμὸν ἐμὸν πείσειʼ Ἀγαμέμνων
  387. πρίν γʼ ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην.
  388. κούρην δʼ οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο,
  389. οὐδʼ εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι,
  390. ἔργα δʼ Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ἰσοφαρίζοι·
  391. οὐδέ μιν ὧς γαμέω· ὃ δʼ Ἀχαιῶν ἄλλον ἑλέσθω,
  392. ὅς τις οἷ τʼ ἐπέοικε καὶ ὃς βασιλεύτερός ἐστιν.
  393. ἢν γὰρ δή με σαῶσι θεοὶ καὶ οἴκαδʼ ἵκωμαι,
  394. Πηλεύς θήν μοι ἔπειτα γυναῖκά γε μάσσεται αὐτός.
  395. πολλαὶ Ἀχαιΐδες εἰσὶν ἀνʼ Ἑλλάδα τε Φθίην τε
  396. κοῦραι ἀριστήων, οἵ τε πτολίεθρα ῥύονται,
  397. τάων ἥν κʼ ἐθέλωμι φίλην ποιήσομʼ ἄκοιτιν.
  398. ἔνθα δέ μοι μάλα πολλὸν ἐπέσσυτο θυμὸς ἀγήνωρ
  399. γήμαντα μνηστὴν ἄλοχον ἐϊκυῖαν ἄκοιτιν
  400. κτήμασι τέρπεσθαι τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς·
  401. οὐ γὰρ ἐμοὶ ψυχῆς ἀντάξιον οὐδʼ ὅσα φασὶν
  402. Ἴλιον ἐκτῆσθαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον
  403. τὸ πρὶν ἐπʼ εἰρήνης, πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν,
  404. οὐδʼ ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει
  405. Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ ἔνι πετρηέσσῃ.
  406. ληϊστοὶ μὲν γάρ τε βόες καὶ ἴφια μῆλα,
  407. κτητοὶ δὲ τρίποδές τε καὶ ἵππων ξανθὰ κάρηνα,
  408. ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ
  409. οὔθʼ ἑλετή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
  410. μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
  411. διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλος δέ.
  412. εἰ μέν κʼ αὖθι μένων Τρώων πόλιν ἀμφιμάχωμαι,
  413. ὤλετο μέν μοι νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται·
  414. εἰ δέ κεν οἴκαδʼ ἵκωμι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
  415. ὤλετό μοι κλέος ἐσθλόν, ἐπὶ δηρὸν δέ μοι αἰὼν
  416. ἔσσεται, οὐδέ κέ μʼ ὦκα τέλος θανάτοιο κιχείη.
  417. καὶ δʼ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἐγὼ παραμυθησαίμην
  418. οἴκαδʼ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
  419. Ἰλίου αἰπεινῆς· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
  420. χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
  421. ἀλλʼ ὑμεῖς μὲν ἰόντες ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν
  422. ἀγγελίην ἀπόφασθε· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων·
  423. ὄφρʼ ἄλλην φράζωνται ἐνὶ φρεσὶ μῆτιν ἀμείνω,
  424. ἥ κέ σφιν νῆάς τε σαῷ καὶ λαὸν Ἀχαιῶν
  425. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇς, ἐπεὶ οὔ σφισιν ἥδέ γʼ ἑτοίμη
  426. ἣν νῦν ἐφράσσαντο ἐμεῦ ἀπομηνίσαντος·
  427. Φοῖνιξ δʼ αὖθι παρʼ ἄμμι μένων κατακοιμηθήτω,
  428. ὄφρά μοι ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδʼ ἕπηται
  429. αὔριον ἢν ἐθέλῃσιν· ἀνάγκῃ δʼ οὔ τί μιν ἄξω.
  430. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  431. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀπέειπεν·
  432. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε γέρων ἱππηλάτα Φοῖνιξ
  433. δάκρυʼ ἀναπρήσας· περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν·
  434. εἰ μὲν δὴ νόστόν γε μετὰ φρεσὶ φαίδιμʼ Ἀχιλλεῦ
  435. βάλλεαι, οὐδέ τι πάμπαν ἀμύνειν νηυσὶ θοῇσι
  436. πῦρ ἐθέλεις ἀΐδηλον, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θυμῷ,
  437. πῶς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος αὖθι λιποίμην
  438. οἶος; σοὶ δέ μʼ ἔπεμπε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς
  439. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε
  440. νήπιον οὔ πω εἰδόθʼ ὁμοιΐου πολέμοιο
  441. οὐδʼ ἀγορέων, ἵνα τʼ ἄνδρες ἀριπρεπέες τελέθουσι.
  442. τοὔνεκά με προέηκε διδασκέμεναι τάδε πάντα,
  443. μύθων τε ῥητῆρʼ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων.
  444. ὡς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος οὐκ ἐθέλοιμι
  445. λείπεσθʼ, οὐδʼ εἴ κέν μοι ὑποσταίη θεὸς αὐτὸς
  446. γῆρας ἀποξύσας θήσειν νέον ἡβώοντα,
  447. οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
  448. φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
  449. ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
  450. τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δʼ ἄκοιτιν
  451. μητέρʼ ἐμήν· ἣ δʼ αἰὲν ἐμὲ λισσέσκετο γούνων
  452. παλλακίδι προμιγῆναι, ἵνʼ ἐχθήρειε γέροντα.
  453. τῇ πιθόμην καὶ ἔρεξα· πατὴρ δʼ ἐμὸς αὐτίκʼ ὀϊσθεὶς
  454. πολλὰ κατηρᾶτο, στυγερὰς δʼ ἐπεκέκλετʼ Ἐρινῦς,
  455. μή ποτε γούνασιν οἷσιν ἐφέσσεσθαι φίλον υἱὸν
  456. ἐξ ἐμέθεν γεγαῶτα· θεοὶ δʼ ἐτέλειον ἐπαρὰς
  457. Ζεύς τε καταχθόνιος καὶ ἐπαινὴ Περσεφόνεια.
    458. [*](This edition omits lines 458-461.)
  458. ἔνθʼ ἐμοὶ οὐκέτι πάμπαν ἐρητύετʼ ἐν φρεσὶ θυμὸς
  459. πατρὸς χωομένοιο κατὰ μέγαρα στρωφᾶσθαι.
  460. ἦ μὲν πολλὰ ἔται καὶ ἀνεψιοὶ ἀμφὶς ἐόντες
  461. αὐτοῦ λισσόμενοι κατερήτυον ἐν μεγάροισι,
  462. πολλὰ δὲ ἴφια μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς
  463. ἔσφαζον, πολλοὶ δὲ σύες θαλέθοντες ἀλοιφῇ
  464. εὑόμενοι τανύοντο διὰ φλογὸς Ἡφαίστοιο,
  465. πολλὸν δʼ ἐκ κεράμων μέθυ πίνετο τοῖο γέροντος.
  466. εἰνάνυχες δέ μοι ἀμφʼ αὐτῷ παρὰ νύκτας ἴαυον·
  467. οἳ μὲν ἀμειβόμενοι φυλακὰς ἔχον, οὐδέ ποτʼ ἔσβη
  468. πῦρ, ἕτερον μὲν ὑπʼ αἰθούσῃ εὐερκέος αὐλῆς,
  469. ἄλλο δʼ ἐνὶ προδόμῳ, πρόσθεν θαλάμοιο θυράων.
  470. ἀλλʼ ὅτε δὴ δεκάτη μοι ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή,
  471. καὶ τότʼ ἐγὼ θαλάμοιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας
  472. ῥήξας ἐξῆλθον, καὶ ὑπέρθορον ἑρκίον αὐλῆς
  473. ῥεῖα, λαθὼν φύλακάς τʼ ἄνδρας δμῳάς τε γυναῖκας.
  474. φεῦγον ἔπειτʼ ἀπάνευθε διʼ Ἑλλάδος εὐρυχόροιο,
  475. Φθίην δʼ ἐξικόμην ἐριβώλακα μητέρα μήλων
  476. ἐς Πηλῆα ἄναχθʼ· ὃ δέ με πρόφρων ὑπέδεκτο,
  477. καί μʼ ἐφίλησʼ ὡς εἴ τε πατὴρ ὃν παῖδα φιλήσῃ
  478. μοῦνον τηλύγετον πολλοῖσιν ἐπὶ κτεάτεσσι,
  479. καί μʼ ἀφνειὸν ἔθηκε, πολὺν δέ μοι ὤπασε λαόν·
  480. ναῖον δʼ ἐσχατιὴν Φθίης Δολόπεσσιν ἀνάσσων.
  481. καί σε τοσοῦτον ἔθηκα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ,
  482. ἐκ θυμοῦ φιλέων, ἐπεὶ οὐκ ἐθέλεσκες ἅμʼ ἄλλῳ
  483. οὔτʼ ἐς δαῖτʼ ἰέναι οὔτʼ ἐν μεγάροισι πάσασθαι,
  484. πρίν γʼ ὅτε δή σʼ ἐπʼ ἐμοῖσιν ἐγὼ γούνεσσι καθίσσας
  485. ὄψου τʼ ἄσαιμι προταμὼν καὶ οἶνον ἐπισχών.
  486. πολλάκι μοι κατέδευσας ἐπὶ στήθεσσι χιτῶνα
  487. οἴνου ἀποβλύζων ἐν νηπιέῃ ἀλεγεινῇ.
  488. ὣς ἐπὶ σοὶ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα,
  489. τὰ φρονέων ὅ μοι οὔ τι θεοὶ γόνον ἐξετέλειον
  490. ἐξ ἐμεῦ· ἀλλὰ σὲ παῖδα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ
  491. ποιεύμην, ἵνα μοί ποτʼ ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνῃς.
  492. ἀλλʼ Ἀχιλεῦ δάμασον θυμὸν μέγαν· οὐδέ τί σε χρὴ
  493. νηλεὲς ἦτορ ἔχειν· στρεπτοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοί,
  494. τῶν περ καὶ μείζων ἀρετὴ τιμή τε βίη τε.
  495. καὶ μὲν τοὺς θυέεσσι καὶ εὐχωλῇς ἀγανῇσι
  496. λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶσʼ ἄνθρωποι
  497. λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ.
  498. καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο