Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- ὣς ἔφαθʼ, Ἥφαιστος δὲ κατέσβεσε θεσπιδαὲς πῦρ,
- ἄψορρον δʼ ἄρα κῦμα κατέσσυτο καλὰ ῥέεθρα.
- αὐτὰρ ἐπεὶ Ξάνθοιο δάμη μένος, οἳ μὲν ἔπειτα
- παυσάσθην, Ἥρη γὰρ ἐρύκακε χωομένη περ·
- ἐν δʼ ἄλλοισι θεοῖσιν ἔρις πέσε βεβριθυῖα
- ἀργαλέη, δίχα δέ σφιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἄητο·
- σὺν δʼ ἔπεσον μεγάλῳ πατάγῳ, βράχε δʼ εὐρεῖα χθών,
- ἀμφὶ δὲ σάλπιγξεν μέγας οὐρανός. ἄϊε δὲ Ζεὺς
- ἥμενος Οὐλύμπῳ· ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ
- γηθοσύνῃ, ὅθʼ ὁρᾶτο θεοὺς ἔριδι ξυνιόντας.
- ἔνθʼ οἵ γʼ οὐκέτι δηρὸν ἀφέστασαν· ἦρχε γὰρ Ἄρης
- ῥινοτόρος, καὶ πρῶτος Ἀθηναίῃ ἐπόρουσε
- χάλκεον ἔγχος ἔχων, καὶ ὀνείδειον φάτο μῦθον·
- τίπτʼ αὖτʼ ὦ κυνάμυια θεοὺς ἔριδι ξυνελαύνεις
- θάρσος ἄητον ἔχουσα, μέγας δέ σε θυμὸς ἀνῆκεν;
- ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε Τυδεΐδην Διομήδεʼ ἀνῆκας
- οὐτάμεναι, αὐτὴ δὲ πανόψιον ἔγχος ἑλοῦσα
- ἰθὺς ἐμεῦ ὦσας, διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψας;
- τώ σʼ αὖ νῦν ὀΐω ἀποτισέμεν ὅσσα ἔοργας.
- ὣς εἰπὼν οὔτησε κατʼ αἰγίδα θυσσανόεσσαν