ἄπρηκτον πόλεμον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαιἀνδράσι παυροτέροισι, τέλος δʼ οὔ πώ τι πέφανται·εἴ περ γάρ κʼ ἐθέλοιμεν Ἀχαιοί τε Τρῶές τεὅρκια πιστὰ ταμόντες ἀριθμηθήμεναι ἄμφω,Τρῶας μὲν λέξασθαι ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν,ἡμεῖς δʼ ἐς δεκάδας διακοσμηθεῖμεν Ἀχαιοί,Τρώων δʼ ἄνδρα ἕκαστοι ἑλοίμεθα οἰνοχοεύειν,πολλαί κεν δεκάδες δευοίατο οἰνοχόοιο.τόσσον ἐγώ φημι πλέας ἔμμεναι υἷας ἈχαιῶνΤρώων, οἳ ναίουσι κατὰ πτόλιν· ἀλλʼ ἐπίκουροιπολλέων ἐκ πολίων ἐγχέσπαλοι ἄνδρες ἔασιν,οἵ με μέγα πλάζουσι καὶ οὐκ εἰῶσʼ ἐθέλονταἸλίου ἐκπέρσαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον.ἐννέα δὴ βεβάασι Διὸς μεγάλου ἐνιαυτοί,καὶ δὴ δοῦρα σέσηπε νεῶν καὶ σπάρτα λέλυνται·αἳ δέ που ἡμέτεραί τʼ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκναεἵατʼ ἐνὶ μεγάροις ποτιδέγμεναι· ἄμμι δὲ ἔργοναὔτως ἀκράαντον οὗ εἵνεκα δεῦρʼ ἱκόμεσθα.ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·