Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- κοιμήσας δʼ ἀνέμους χέει ἔμπεδον, ὄφρα καλύψῃ
- ὑψηλῶν ὀρέων κορυφὰς καὶ πρώονας ἄκρους
- καὶ πεδία λωτοῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα,
- καί τʼ ἐφʼ ἁλὸς πολιῆς κέχυται λιμέσιν τε καὶ ἀκταῖς,
- κῦμα δέ μιν προσπλάζον ἐρύκεται· ἄλλά τε πάντα
- εἴλυται καθύπερθʼ, ὅτʼ ἐπιβρίσῃ Διὸς ὄμβρος·
- ὣς τῶν ἀμφοτέρωσε λίθοι πωτῶντο θαμειαί,
- αἱ μὲν ἄρʼ ἐς Τρῶας, αἱ δʼ ἐκ Τρώων ἐς Ἀχαιούς,
- βαλλομένων· τὸ δὲ τεῖχος ὕπερ πᾶν δοῦπος ὀρώρει.
- οὐδʼ ἄν πω τότε γε Τρῶες καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ
- τείχεος ἐρρήξαντο πύλας καὶ μακρὸν ὀχῆα,
- εἰ μὴ ἄρʼ υἱὸν ἑὸν Σαρπηδόνα μητίετα Ζεὺς
- ὦρσεν ἐπʼ Ἀργείοισι λέονθʼ ὣς βουσὶν ἕλιξιν.
- αὐτίκα δʼ ἀσπίδα μὲν πρόσθʼ ἔσχετο πάντοσʼ ἐΐσην
- καλὴν χαλκείην ἐξήλατον, ἣν ἄρα χαλκεὺς
- ἤλασεν, ἔντοσθεν δὲ βοείας ῥάψε θαμειὰς
- χρυσείῃς ῥάβδοισι διηνεκέσιν περὶ κύκλον.
- τὴν ἄρʼ ὅ γε πρόσθε σχόμενος δύο δοῦρε τινάσσων
- βῆ ῥʼ ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος, ὅς τʼ ἐπιδευὴς
- δηρὸν ἔῃ κρειῶν, κέλεται δέ ἑ θυμὸς ἀγήνωρ