Bacchae

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. δίκετε, Μαινάδες· ὁ γὰρ ἄναξ
  2. ἄνω κάτω τιθεὶς ἔπεισι
  3. μέλαθρα τάδε Διὸς γόνος.
Διόνυσος
  1. βάρβαροι γυναῖκες, οὕτως ἐκπεπληγμέναι φόβῳ
  2. πρὸς πέδῳ πεπτώκατʼ; ᾔσθησθʼ, ὡς ἔοικε, Βακχίου
  3. διατινάξαντος δῶμα Πενθέως· ἀλλʼ ἐξανίστατε
  4. σῶμα καὶ θαρσεῖτε σαρκὸς ἐξαμείψασαι τρόμον.
Χορός
  1. ὦ φάος μέγιστον ἡμῖν εὐίου βακχεύματος,
  2. ὡς ἐσεῖδον ἀσμένη σε, μονάδʼ ἔχουσʼ ἐρημίαν.
Διόνυσος
  1. εἰς ἀθυμίαν ἀφίκεσθʼ, ἡνίκʼ εἰσεπεμπόμην,
  2. Πενθέως ὡς ἐς σκοτεινὰς ὁρκάνας πεσούμενος;
Χορός
  1. πῶς γὰρ οὔ; τίς μοι φύλαξ ἦν, εἰ σὺ συμφορᾶς τύχοις;
  2. ἀλλὰ πῶς ἠλευθερώθης ἀνδρὸς ἀνοσίου τυχών;
Διόνυσος
  1. αὐτὸς ἐξέσῳσʼ ἐμαυτὸν ῥᾳδίως ἄνευ πόνου.
Χορός
  1. οὐδέ σου συνῆψε χεῖρε δεσμίοισιν ἐν βρόχοις;
Διόνυσος
  1. ταῦτα καὶ καθύβρισʼ αὐτόν, ὅτι με δεσμεύειν δοκῶν
  2. οὔτʼ ἔθιγεν οὔθʼ ἥψαθʼ ἡμῶν, ἐλπίσιν δʼ ἐβόσκετο.
  3. πρὸς φάτναις δὲ ταῦρον εὑρών, οὗ καθεῖρξʼ ἡμᾶς ἄγων,
  4. τῷδε περὶ βρόχους ἔβαλλε γόνασι καὶ χηλαῖς ποδῶν,
  5. θυμὸν ἐκπνέων, ἱδρῶτα σώματος στάζων ἄπο,