Heracles

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. δίκαια τοὺς τεκόντας ὠφελεῖν τέκνα,
  2. πατέρα τε πρέσβυν τήν τε κοινωνὸν γάμων.
Ἀμφιτρύων
  1. πρὸς σοῦ μέν, ὦ παῖ, τοῖς φίλοις τʼ εἶναι φίλον
  2. τά τʼ ἐχθρὰ μισεῖν· ἀλλὰ μὴ ʼπείγου λίαν.
Ἡρακλῆς
  1. τί δʼ ἐστὶ τῶνδε θᾶσσον ἢ χρεών, πάτερ;
Ἀμφιτρύων
  1. πολλοὺς πένητας, ὀλβίους δὲ τῷ λόγῳ
  2. δοκοῦντας εἶναι συμμάχους ἄναξ ἔχει,
  3. οἳ στάσιν ἔθηκαν καὶ διώλεσαν πόλιν
  4. ἐφʼ ἁρπαγαῖσι τῶν πέλας, τὰ δʼ ἐν δόμοις
  5. δαπάναισι φροῦδα διαφυγόνθʼ ὑπʼ ἀργίας.
  6. ὤφθης ἐσελθὼν πόλιν· ἐπεὶ δʼ ὤφθης, ὅρα
  7. ἐχθροὺς ἀθροίσας μὴ παρὰ γνώμην πέσῃς.
Ἡρακλῆς
  1. μέλει μὲν οὐδὲν εἴ με πᾶσʼ εἶδεν πόλις·
  2. ὄρνιν δʼ ἰδών τινʼ οὐκ ἐν αἰσίοις ἕδραις,
  3. ἔγνων πόνον τινʼ ἐς δόμους πεπτωκότα·
  4. ὥστʼ ἐκ προνοίας κρύφιος εἰσῆλθον χθόνα.
Ἀμφιτρύων
  1. καλῶς· παρελθὼν νῦν πρόσειπέ θʼ ἑστίαν
  2. καὶ δὸς πατρῴοις δώμασιν σὸν ὄμμʼ ἰδεῖν.
  3. ἥξει γὰρ αὐτὸς σὴν δάμαρτα καὶ τέκνα
  4. ἕλξων φονεύσων κἄμʼ ἐπισφάξων ἄναξ·