Heracles
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- κτεῖνόν με καὶ τήνδʼ ἀθλίαν παίδων πάρος,
- ὡς μὴ τέκνʼ εἰσίδωμεν, ἀνόσιον θέαν,
- ψυχορραγοῦντα καὶ καλοῦντα μητέρα
- πατρός τε πατέρα. τἄλλα δʼ, εἰ πρόθυμος εἶ,
- πρᾶσσʼ· οὐ γὰρ ἀλκὴν ἔχομεν ὥστε μὴ θανεῖν.
- κἀγώ σʼ ἱκνοῦμαι χάριτι προσθεῖναι χάριν,
- ἡμῖν ἵνʼ ἀμφοῖν εἷς ὑπουργήσῃς διπλᾶ·
- κόσμον πάρες μοι παισὶ προσθεῖναι νεκρῶν,
- δόμους ἀνοίξας — νῦν γὰρ ἐκκεκλῄμεθα —
- ὡς ἀλλὰ ταῦτά γʼ ἀπολάχωσʼ οἴκων πατρός.
- ἔσται τάδʼ· οἴγειν κλῇθρα προσπόλοις λέγω.
- κοσμεῖσθʼ ἔσω μολόντες· οὐ φθονῶ πέπλων.
- ὅταν δὲ κόσμον περιβάλησθε σώμασιν,
- ἥξω πρὸς ὑμᾶς νερτέρᾳ δώσων χθονί.
- ὦ τέκνʼ, ὁμαρτεῖτʼ ἀθλίῳ μητρὸς ποδὶ
- πατρῷον ἐς μέλαθρον, οὗ τῆς οὐσίας
- ἄλλοι κρατοῦσι, τὸ δʼ ὄνομʼ ἔσθʼ ἡμῶν ἔτι.
- ὦ Ζεῦ, μάτην ἄρʼ ὁμόγαμόν σʼ ἐκτησάμην,
- μάτην δὲ παιδὸς κοινεῶνʼ ἐκλῄζομεν·
- σὺ δʼ ἦσθʼ ἄρʼ ἥσσων ἢ ʼδόκεις εἶναι φίλος.