Argonautica
Apollonius Rhodius
The Argonautica of Apollonius Rhodius, Apollonius, Rhodius, creator; Mooney, George W, editor, translator. London: Longmans, Green, and Co., 1912.
- τῶ νῦν ἥντινʼ ἐγὼ τῖσαι χάριν ἄρκιός εἰμι,
- τίσω προφρονέως. ἡ γὰρ θέμις ηπεοανοισιν
- ἀνδράσιν, εὖτʼ ἄρξωσιν ἀρείονες ἄλλοι ὀφέλλειν.
- ξυνῇ μὲν πάντεσσιν ὁμόστολον ὔμμιν ἕπεσθαι
- Δάσκυλον ὀτρυνέω, ἐμὸν υἱέα· τοῖο δʼ ἰόντος,
- ἦ τʼ ἂν ἐυξείνοισι διὲξ ἁλὸς ἀντιάοιτε
- ἀνδράσιν, ὄφρʼ αὐτοῖο ποτὶ στόμα Θερμώδοντος.
- νόσφι δὲ Τυνδαρίδαις Ἀχερουσίδος ὑψόθεν ἄκρης
- εἵσομαι ἱερὸν αἰπύ· τὸ μὲν μάλα τηλόθι πάντες
- ναυτίλοι ἂμ πέλαγος θηεύμενοι ἱλάξονται·
- καί κέ σφιν μετέπειτα πρὸ ἄστεος, οἷα θεοῖσιν,
- πίονας εὐα·ρότοιο γύας πεδίοιο ταμοίμην.’
- ὧς τότε μὲν δαῖτʼ ἀμφὶ πανήμεροι ἑψιόωντο.
- ἦρί γε μὴν ἐπὶ νῆα κατήισαν ἐγκονέοντες·
- καὶ δʼ αὐτὸς σὺν τοῖσι Λύκος κίε, μυρίʼ ὀπάσσας
- δῶρα φέρειν· ἅμα δʼ υἷα δόμων ἔκπεμπε νέεσθαι.
- ἔνθα δʼ Ἀβαντιάδην πεπρωμένη ἤλασε μοῖρα
- Ἴδμονα, μαντοσύνῃσι κεκασμένον. ἀλλά μιν οὔτι
- μαντοσύναι ἐσάωσαν, ἐπεὶ χρεὼ ἦγε δαμῆναι·
- κεῖτο γὰρ εἱαμενῇ δονακώδεος ἐν ποταμοῖο