Argonautica
Apollonius Rhodius
The Argonautica of Apollonius Rhodius, Apollonius, Rhodius, creator; Mooney, George W, editor, translator. London: Longmans, Green, and Co., 1912.
- πορφύρεσκεν ἕκαστα κατηφιόωντι ἐοικώς.
- τὸν δʼ ἄρʼ ὑποφρασθεὶς μεγάλῃ ὀπὶ νείκεσεν Ἴδας·
- ‘Αἰσονίδη, τίνα τήνδε μετὰ φρεσὶ μῆτιν ἑλίσσεις;
- αὔδα ἐνὶ μέσσοισι τεὸν νόον. ἦέ σε δαμνᾷ
- τάρβος ἐπιπλόμενον, τό τʼ ἀνάλκιδας ἄνδρας ἀτύζει;
- ἴστω νῦν δόρυ θοῦρον, ὅτῳ περιώσιον ἄλλων
- κῦδος ἐνὶ πτολέμοισιν ἀείρομαι, οὐδέ μʼ ὀφέλλει
- Ζεὺς τόσον, ὁσσάτιόν περ ἐμὸν δόρυ, μή νύ τι πῆμα
- λοίγιον ἔσσεσθαι, μηδʼ ἀκράαντον ἄεθλον
- Ἴδεω ἑσπομένοιο, καὶ εἰ θεὸς ἀντιόῳτο.
- τοῖόν μʼ Ἀρήνηθεν ἀοσσητῆρα κομίζεις.’
- ἦ, καὶ ἐπισχόμενος πλεῖον δέπας ἀμφοτέρῃσιν
- πῖνε χαλίκρητον λαρὸν μέθυ· δεύετο δʼ οἴνῳ
- χείλεα, κυάνεαί τε γενειάδες· οἱ δʼ ὁμάδησαν
- πάντες ὁμῶς, Ἴδμων δὲ καὶ ἀμφαδίην ἀγόρευσεν·
- ‘δαιμόνιε, φρονέεις ὀλοφώια καὶ πάρος αὐτῷ.
- ἦέ τοι εἰς ἄτην ζωρὸν μέθυ θαρσαλέον κῆρ
- οἰδάνει ἐν στήθεσσι, θεοὺς δʼ ἀνέηκεν ἀτίζειν;
- ἄλλοι μῦθοι ἔασι παρήγοροι, οἷσί περ ἀνὴρ
- θαρσύνοι ἕταρον· σὺ δʼ ἀτάσθαλα πάμπαν ἔειπας,