GetPassage urn:cts:greekLit:tlg5026.tlg001.1st1K-grc1:6a.1.61-6a.1.80 urn:cts:greekLit:tlg5026.tlg001.1st1K-grc1:6a.1.61-6a.1.80

195. οὐρανὸν τὴν κεφαλήν φησι διὰ τὸ σφαιροειδές Ἀθηνᾶ ἐστιν ἡ τοῦ Διὸς σύνεσις, ἡ αὑτὴ οὖσα τῇ ἐν αὑτῷ προνοί· διὸ καὶ Προνοίας Ἀθηνᾶς ἵδρυται ναός. λέγεται δὲ γεννη- θῆναι ἐκ τῆς κεφαλῆς τοῦ Διός, ὡς τῶν ἀρχαίων ὑπολαβόνταων τὸ ἡγεμονικὸν τῆς ψυχῆς ἡμῶν ἐνταῦθα εἰναι, ὡς καὶ ἕτεροι μετὰ ταῦτα ἐδόξασαν. ἀμήτωρ δέ ἐστιν ἡ Ἀθηνᾶ διὰ τὸ ἀλλοίαν εἰναι τὴν τῆς ἀρετῆς γένεσιν καὶ οὺχ οἵα τῶν ἐκ συνδυασμοῦ γενομένων. λέγεται δὲ ὡς τὴν Μῆτιν καταπιὼν ὁ Σεὺς ταύτην ἐγέννησενʼ μη- τιέτης γὰρ καὶ συνετὸς ὣν οὐδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῆς καθʼ αὑτὸν βουλῆς τὴν ἀρχὴν τοῦ φρονεῖν ἔσχεν. ἐτυμολογεῖται δὲ Ἀθηνᾶ ἢ ἀπὸ τοῦ ἀθρεῖν πάντα, ἤτοι Ἀθρηνᾶ τις οὖσα, ἢ Ἄθηλᾶ τις οὖσα διὰ τὸ καίπερ θήλεια οὖσα ἦκιστα θηλύτητος καὶ ἐκλύσεως μετέ- χειν· τοιοῦτοι γἀρ οἱ. φρόνιμοι, ἀθροῦντες ἤτοι προβλέποντες τὰ μέλλοντα καὶ ἥκιστα χαυνότητος μετέχοντες. παρθενεία δέ ἐστι 9. βασιλέων ‖ 12. δέ με codd. Od. ‖ 18. ἑσμί scripsi: εἰμί ‖ 20. post εἱμ. scrip- tum δήσεις ‖ 26. evanida in hoc scholio multa: supplementaa fere ex L. sumpta, quia certa coram codice videbantur, indicare nolui ‖ 31. οἴαν Cornuti codicum pars ‖ γενομένων etiam Cornutus σύμβολον τοῦ καθαροῦ καὶ ἀμιάντου ἥτοι τῆς ἀρετῆς. πλισμένη δὲ πλάττεται, καὶ οὕταως ἱστοροσιν αὑτὴν γεγονέναι, παριστάντες ἐκ τούτου ὅτι αὐτάρκης καὶ ὡπλισμένη ἐστιν ἡ φρόνησις πρὸς τὰς μεγίστας καὶ δυσχερεστάτας πράξεις. διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν καὶ τὸ γοργωπὸν ἔχει καὶ τὸ ἀνδρεον καὶ τὸ γλαυκῶπις λέγεσθαι· τῶν γὰρ θηρίων τὰ ἀλκιμώτατα, ὡς λέοντες καὶ παρδάλεις, τοιαῦτά εἰσιν. ἱστόρηται δὲ ἔχουσα προτομὴν οργόνος κατὰ τὸ μέσον στῆθος διὰ τὸ γοργὸν τῆς φρονήσετως ἔξτω προβεβληκυαν τὴν γλῶσσαν, ὡς ὄν ἐκφανεστάτου ὄντος ἐν τῇ τῶν πάντων οἰκονομί, τοῦ λόγου. ἀνατίθεται δὲ αὐτῇ καὶ ἡ γλαῦκα διὰ τὸ ἐμφερὲς τῶν ὀμμάτων καὶ οἱ δράκοντες· σμερδαλέον γὰρ ὁ δράκων δέδορκε καὶ τὸ φυλακτικὸν ἔχει, τοιοῦτος δὲ καὶ ὁ φρόνιμος. ἀλλὰ καὶ ἄγρυπνος ὁ δράκων καὶ οὺκ εὐθήρατός ἐστιν· τοιοῦτος δὲ καὶ ὁ φρόνιμος· “οὐ χρὴ” γὰρ “παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα” (Il. 2. 24). λέγεται δὲ καὶ Ἀτρυτώνη ὠs μὴ τρυομένη καὶ καταπονουμένη ὑπʼ οὐδενὸς πόνου· ἀκαταπόνητος γὰρ ὁ φρόνιμος. ἀλλἀ καὶ ριτογένεια λέγεται ὡς τοῖς κακὸς ἐγγεννοῶσα τὸ τρεῖν καὶ φοβεἴσθαι—ἀεὶ γὰρ πολέμιός ἐστι πρὸς τὴν κακίαν—ἢ ὡς τὰ τρία γένη τοῶν σκεμμάτων τῆς κατἀ φιλοσοφίαν θεαωρίαs γενννσα, τὸ φυσιολογικόν, τὸ θεολογικὸν καὶ μαθηματικόν. ἀλλὰ καὶ ἡ ἐλαία ταύτῃ ἀνάκειται διὰ τὸ ἀεὶ θάλλειν (Cornult. Theol. c. 20 p. 35 L.)

196. ἄμφω] καὶ τὸν Ἀγαμέμνονα καὶ τὸν Ἀχιλλέα

197. κόμης ἕλε] ὅπου τὸ λογιστικόν, διδάσκει ξανθῆς δὲ κόμης] τουτέστιν ἐπελάβετο ἡ φρόνησις αὑτοῦ τοῦ ξανθοκόμου Ἀχιλλέως καὶ κατέπαυσεν αὑτόν. ὑπογράφει δὲ ἡμῦν τὸν Ἀχιλλέα ἐν τούτοις ψυχ τε καὶ σώματι, ψυχ μέν, ὅτι ἐυμοειδής, ἐκ τοῦ εἰπεῖν αὑτὸν ξαυθόκομον· οἱ γὰρ ξανθόκομοι ὀξύ- χολοι ὡς ὑπερωπτημένον ἔχοντες τὸ αἷμα καὶ τὴν χολήν, πρὸς ἦς ποιούμεναι αἱ τε κόμαι καὶ τὰ σώματα χρώζονται, καὶ 〈τὰ〉 τῶν ἐκ τῆς μελαίνης χολῆς ὁμοίως πρὺς τὸ μελάντερον· κἀκεῖνοι δὲ ἄγριοί εἰσι καὶ βαρύθυμοι. καὶ ψυχικνς μὲν οὕτιω χαρακτηρίζει· σωματικῶς δὲ ἐκ τοῦ λέγειν, ὅτι ἀπλῶς ξονθὸς καὶ πυρρός. τοιοῦτος γἀρ ἦν Ἀχιλλεύς, μακροσκελής τε καὶ ὀξὺς καὶ εὐμήκης λευκός τε καὶ ὑπεσπανισμένος τὸ γένειον

199. μετὰ δʼ ἔτραπετο] ἤτοι περιεστράφη A=

200. Ἀθηναίην] Ἰωνικῶς οἶ] τὰ αὐτῆς 〈φάανθεν〉] φαίνω, ἀόριστος ἐφάνθην, τὸ τρίτον πρόσωπον 7, 8. τὸ μέσον τῆς θεᾶς διὰ τὸ γ. τ. φρ. καὶ τὸ στῆθος ἔχουσα ἔω καὶ προβ., cf. Corn. 10. γλαύ] Corn. ‖ ὁμμμμάτων Corn.: ὀνομάτων ‖ 11. γὰρ Corn.: δὲ ‖ φυλ. τι Corn. ‖ 24-34. margo circumcisus: supplevi tacite ex L. 28. ὑπεροπτημμένον ‖ 29. suppl. ‖ ὡς καὶ τῶν ἰκ L. ‖ 36. τῆς αὐτῆς τῶρ πληθυντικῶν ἐφάνθησαν καὶ κατὰ συγκοπὴν καὶ πλεονασμὸν τοῦ ᾱ καὶ ἀφαιρέσει τοῦ ε “φάανθεν”

202. 〈αἰγιόχοιο〉] τὴν αἰγίδα ἀνατιθέασι τῷ Διὶ καὶ αἰγίοχος καλεῖται διἀ τὸ τὰς καταιγίδας ἄνιω ἡμῶν γίνεσθαι καὶ τὰς βροντὰς καὶ τοὺς κεραυνούς· αἰγίδες γὰρ ἀπὸ τοῦ ἀίσσειν τὸ ὄνομα ἔσχον (Cornut. Theol. c. 9 p. 9 L.)

207. τὸ σὸν μένος] τὴν σὴν ὀργήν

208. ἦκε] ἔπεμψε Δωρικῶς· ἐκεῖνοι γὰρ τὴν 〈ει〉 δίφθογγον ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον η γράφουσιν, ὡς τὸ πλῆον μῆον

213. τόσσα] ἤτοι πολλά

216. 〈χρή〉] ἔστι χρῆι, τὸ δεύτερον χρῄς, τὸ τρίτον χρῃσί καὶ κατὰ ἀποκοπὴν τῆς σι συλλαβῆς χρή

219. ἧ] ⌈ἀντὶ τοῦ ἔφη, γενόμενον ἀπὸ τοῦ φημί, καὶ κατὰ ἀφαί- ρεσιν τοῦ φ ἠμί⌋· ὁ μέλλων ἥσω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ἧν, τρίτον ἧ

220. ἀπίθησεν] ἀπὸ τοῦ πίθω πιθήσω

223. ἐξαῦτις] ἐκ δευτέρου A +

228. τὸ ἐν τῷ πολέμῳ ἢ λόχῳ εὑρεθῆναι θάνατός σοι φαίνεται A=

231. βασιλεύς] σύ ἐπεί] ὅτι οὐτιδανούς φησι τοὖς Ἕλληνας οὺχ ὡς ὑβρίζων αὑτούς, ἀλλὰ παροτρύνων κατʼ αὑτοῦ 232. Ἀτρείδη] ὦ

235. τομήν] ῥίζπν A + 236. ἕ] αὐτὸ τὸ σκῆπτρον ἔλεψεν] ἢ ἐλέπισεν, ὅ ἐστιν ἔγλυψεν 237. τὲ καί] ἤτοι μίν] αὐτό

239. 〈εἰρύαται〉] ῥύω τὸ φυλάττω, καὶ Ἀττικῶς ἐπενθέσει τοῦ ε ἐρύω, ὡς τὸ θέλω ἐθέλω· ὅθεν εἴρυον ὁ παρατατικὸς διὰ τῆς ει διφθόγγου πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ ἀρύσω ήρυον· κανονίζεται δὲ οὔταως· ἐρύω, ὁ μέλλων ἐρύσω, παρακείμενος εἴρυκα, ὁ παθητικὸς εἴρυμαι εἴρυσαι εἴρυται εἰρύμμεθα εἴρυσθε εἴρυνται καὶ Ἰωνικίῶς “εἰρύαται” ὁ] οὖτος A= 245. βάλε] διὰ τὴν ὀργήν A+

249. τροπικὴ ἡ λέξις, ἐκ μεταφορᾶς τοῦ ὕδατος

250. μερόπων] τῶν ἐχόντων τὴν φωνὴν με(ρι]ζομένην εἰς συλ- λαβάς, ἤτοι ἔναρθρον, καὶ πρὸς σύγκρισιν τῶν ἄλλων ζῥων A+

251. τράφεν] Ἴωνες καὶ ὑπερσυντελίκως