115. Ἀχαιικόν] τὸ ἐν Πελοποννήσῳ, ὃ καὶ Ἴασον” (Od. 18. 246)
116. ἄλοχον Σθενέλου] οἱ μὲν Ἀμφιβίαν τὴν Πέλοπος, οἳ δὲ
Σθενέλου Περσηιάδαο] πέντε παῖδες γεγόνασι Περσέως καὶ
117. μείς] Ἰωνικόν ἐστιν· κλίνεται δὲ ὡς τὸ μήν.
118. ἔκ δʼ ἄγαγε πρὸ φόωσδε] ἡ“πρ” δηλοῖ τὸ ‘πρὸ τοῦ δέοντος.ʼ ἠλιτόμηνον] τῶν δεόντων ἡμαρτηκότα μηνῶν.
119. σχέθε δʼ Εἰλειθυίας] ὠδῖνας, κατὰ μετωνυμίαν, ὡς Ἄρης ὁ
τὰς χεῖρας συνσχεῖν τὰς Μοίρας, γαλῆς δὲ παρελθούσης ἀναλῦσαι·
καὶ τεχθέντος αὐτοῦ νομισθῆναι Γαλῆν εἶναι αὐτῷ τροφόν.
120. ἀγγελέουσα] μέλλουσα ἀπαγγέλλειν τὰ γεγονότα.
123. Σθενέλοιο πάις] δῆλον ἐκ τούτου, ὡς περὶ ἰδιώτου τοῦ Σθενέλου διηγεῖται, ἐπεὶ τί παράδοξον ἦν πατρῴαν ἀρχὴν λαβεῖν τὸν Εὐρυσθέα; ταὐτὸν δὲ καὶ ἐπὶ Ἡρακλέους παρακολουθεῖ· οὐ γὰρ βασιλέως παῖς ἦν, ἀλλὰ διὰ τὸν Δία ἐβασίλευσεν ἄν.
Περσηιάδαο] βέλτιον στίζειν εἰς τὸ “Περσηιάδαο” καὶ καθʼ
ἑαυτὸ τὸ “σὸν γένος” ἐᾶν, ἵνα λείπῃ τὸ ἐστίν.
126. κεφαλῆς λιπαροπλοκάμοιο] οἱ μὲν “ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ κεφαλῆς
τῆς λιπαροπλοκάμου εἷλε τὴν Ἄτην·’ φησὶ γοῦν (93) “κράατα
βαίνει.” ἀλλʼ οὐδέποτε πλοκάμους ἐπὶ ἀνδρὸς εἶπεν· τί οὖν ἐστι τὸ
“πλοχμοί θ᾿, οἳ χρυσῷ τε (Il. 17. 52); οἳ δὲ τὸ “κεφαλῆς λίπα.
ροπλοκάμοιο” ἐπὶ τῆς Ἄτης ἤκουσαν· ἀλλʼ οὐδέποτε ἐκ κεφαλῆς
ῥιπτοῦνται παρʼ Ὁμήρῳ, ἀλλʼ ἢ ποδὸς ὡς Ἡφαιστος (Il. 1. 591).
ἢ χειρὸς ὡς Ἀστυάναξ (Il. 24. 735), “ῥίψει χειρὸς ἑλὼν ἀπὸ
πύργου.” ἐροῦμεν δὲ ὅτι ἐκεῖνοι ἄρσενες ἦσαν· ἄτοπον δὲ γυναικὶ
ῥίπτεσθαι ποδός. λιπαροπλόκαμος δὲ ἡ Ἄτη, ὅτι ξηρασίας αἰτία
τοῖς βλαπτομένοις, ὡς καὶ ὁ Ὕπνος γρηγορῶν τοὺς ἄλλους ὑπνοῦν
ποιεῖ.
131. τάχα δʼ ἵκετο ἔργʼ ἀνθρώπων] τὴν γῆν· ταύτην γὰρ ἐργά-
132. τὴν αἰεὶ στενάχεσκε] διʼ ἥν. ἐπαινετέον δὲ τὸ ἀψευδὲς Διὸς καὶ ἀμετάβλητον· οὐ γὰρ εἶπεν ὡς Εὐριπίδης (Hipp. 612) “ἡ γλῶσσʼ ὀμώμοκε.”
133. * ἔργον ἀεικές] πρᾶξιν ὑβριστικήν.
ἀέθλων] καμάτων· εἰσὶ δὲ καθ᾿ Ὅμηρον Κέρβερος (Il. 8. 368,
Od. 11. 623) καὶ οἱ Λαομέδοντος ἵπποι (Il. 5. 640).
139. καὶ ἄλλους ὄρνυθι—λαούς)] ἢ σύμπαντας—ἀποδίδωσι γὰρ αὐτῷ πάλιν τὴν στρατηγίαν—ἢ τοὺς Μυρμιδόνας πάντας.
140. παρασχεῖν] ἀντὶ τοῦ παράσχω· ἢ λείπει τὸ ἕτοιμός
141. χθιζὸς ἐνὶ κλισίῃσιν] τῇ νυκτὶ τῆς χθὲς ἡμέρας· οὐ γὰρ ἄλλως τὸ χθὲς συμφωνήσει. φαίνεται οὖν εἰδὼς προϋποστᾶσαν τὴν νύκτα τῆς ἡμέρας.
142. ἐπειγόμενός περ Ἄρηος] ἀπὸ τοῦ πολέμου, ἢ εἰς Ἄρηα
143. θεράποντες] οὐδαμοῦ τῆς Ἰλιάδος θεράποντας καλεῖ τοὺς
144. οἴσουσι] συλληπτικῶς· τὰ γὰρ ἔμψυχα οὐ φέρονται,
* ὅ τοι μενοεικέα δώσω] ὅτι ἀρεστὰ δώσω.
147. δῶρα μέν] ὑποστικτέον εἰς τὸ “ἐθέλῃσθα,” τοῦ “παρα-
τοῦ ἔχε. §. ἡ δὲ “πάρα” (148) παροξυνομένη σημαίνει τὸ πάρεστιν.
παρασχέμεν] ἀντὶ προστακτικοῦ τοῦ ‘παράσχες·ʼ τινὲς δὲ “πάρα
σοι” ἀντὶ 〈τοῦ〉 πάρεστί σοι. §. καλῶς δέ φησι καὶ δέχεσθαι
τὰ δῶρα, ἵνα μὴ εὐτελίζειν αὐτὰ δοκῇ, καὶ συγχωρεῖν, ὅπως μὴ ἐπὶ
μισθῷ πολεμεῖν, ἐπὶ δὲ ἐκδικήσει τοῦ φίλου.
149. κλοτοπεύειν] τινὲς καλολογεῖν, οἱονεὶ κλυτοπεύειν. ἢ κλέπ-
150. ἔτι γὰρ μέγα ἔργον ἄρεκτον] τὸ ἀναιρεθῆναι τὸν Ἕκτορα
καὶ δίκην λαβεῖν ὑπὲρ Πατρόκλου.