228. κατθάπτειν] ἀντὶ τοῦ καίειν. καὶ ἡ Πατρόκλου ψυχὴ ὅτε
11). οὐ πάντα δὲ λέγει νεκρόν, ἀλλὰ τοὺς ἐν πολέμῳ.
229. ἤματι] τῇ ἡμέρᾳ τῆς ταφῆς. ταῦτα δὲ πρὸς παραμυθίαν
231. μεμνῆσθαι πόσιος] τοσοῦτον εἰς ἀρετὴν ὁ ποιητὴς ὁρᾷ, ὅτι καὶ τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ταύτης ἕνεκα δεῖν προσφέρεσθαί φησιν.
233, 4. μηδέ τις ἄλλην λαῶν ὀτρυντύν] μή τις τῶν λαῶν τὴν ἐξ
ἑτέρου ὀτρυντὺν ἐκδεχέσθω, ἀλλʼ αὐτοκέλευστος ἐξίτω. ἔστι δὲ
ἡ λέξις Ἀντιμάχειος· καὶ ἐρατοσθένης χαίρει ταῖς τοιαύταις
ἐκφοραῖς· “πολλὴ ἀντιμαχητύς” (fr. 36 H.)
235. κακὸν ἔσσεται] “κακόν” ἐκείνῳ τῷ περιμένοντι. ποῖον
κακόν; “οὔ οἱ ἔπειτα ἄρκιον ἐσ〈σ〉εῖται φυγέειν κύνας” (Il. 2.
392, 3).
238. ὀπάσσατο] διὰ φωνῆς ἐπέκρινε, παρὰ τὴν ὄπα· ἢ ὀπαδοὺς ἔλαβεν. ἢ δἰ ὀφθαλμῶν ἐπελέξατο, παρὰ τοὺς ὦπας.
240. Λυκομήδεα] Κρὴς ὁ Λυκομήδης, ὥς φησιν Ἡσίοδος (fr. 109 M.) καταλέγων τοὺς μνηστῆρας Ἑλένης.
245. ἀμύμονα] κρεῖσσον τῶν ἔργων ἐστὶ τὸ ἐπίθετον.
246. ἑπτ᾿ 〈,ἀτὰρ ὀγδοάτην〉] Ζηνόδοτος “ἔξ, ἀτὰρ ἑβδομάτην.” τοῦ ποιητοῦ λέγοντος “δώσω δʼ ἑπτὰ γυναῖκας—Λεσβίδας” (Il. 9. 128)· ἡ δὲ Βρισηὶς Λυρνησὶς ἦν.
250. θεῷ ἐναλίγκιος] ἢ τῷ Ἑρμῇ—οὗτος γὰρ θεὸς κηρύκων—=
ἢ ἀκαταπόνητος τὴν φωνήν.
252. χείρεσσι μάχαιραν] τῇ μὲν γὰρ λαιᾷ ἀντελάβετο τοῦ κουλεοῦ, τῇ δὲ δεξιᾷ τῆς λαβῆς.
μάχαιραν] τὴν παραξιφίδα φησὶν ἢν νῦν ζωνομάχαιραν κα- λοῦμεν.
253. ἄωρτο] ἄωρτο, ἐώργει, εἴωθα. πλεονάζει τὸ ω.
254. ἀπὸ τρίχας] ἀπήρχοντο τῶν τριχῶν θεοῖς, ὅτι κοσμοῦσιν ἡμᾶς αἱ τρίχες, ἢ ὅτι ἐσθῆτος εὑρημένης οὐκέτι τετριχωμένοις ἐχρῶντο δέρμασιν.
255. ἐπʼ αὐτόφιν εἴατο] τὸ ἐξῆς ἐφείατο αὐτοῦ· ἢ ἐπʼ αὐτοῖς,
τῷ τε Ἀγαμέμνονι καὶ Ταλθυβίῳ.
257. εὐξάμενος] “εὐχόμενος·” οὐ γὰρ εὔξατο ἤδη.
258. ἴστω] μαρτυρείτω, ὅθεν καὶ ἴστωρ ὁ μάρτυς. “ἴστορα δʼ
ἄλλως: ἴστω νῦν] φοβεραὶ αἱ ἀραὶ ζῶντι μὲν κινδύνους ἐπάγουσαι
δὲ ὅτι δεινὸν στρατηγῷ ἀκολασίας ψόγος.
259. αἵ θʼ ὑπὸ γαῖαν] τινὲς “ οἵ τε,” ἐπὶ Πλούτωνος καὶ Περσε- φόνης.
261. μὴ μὲν ἐγώ] ὡς τὸ “μὴ διʼ ἐμὴν ἰότητα” (Il. 15. 41)· “μὴ μὲν τοῖς ἵπποισιν ἀνήρ” (Il. 10. 330).
262. οὔτʼ εὐνῆς πρόφασιν] οὔτε κοίτης χάριν, τουτέστι τοῦ
263. ἀπροτίμαστος] ἀνέπαφος· μάσασθαι γὰρ τὸ ἐφάψασθαι·
δυσχερὲς ἐφικέσθαι τῆς δυνάμεως.