520. *εἶκε] ἀντὶ τοῦ ἐφικτὸν ἦν, ἔπρεπεν.
521. ἐν ποταμῷ] ἀντὶ τοῦ παρὰ ποταμῷ. §. “βοτοῖσι” δὲ γραπ-
ἀρδμός] καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ “ἐν δʼ ἀρδμοὶ ἐπηετανοί” (Od. 13.
523. τοῖσι δʼ ἔπειτα] αὐτοῖς τοῖς ἐνεδρεύουσι, τοῖς ἀπὸ τῆς πολιορκουμένης πόλεως.
525. οἳ δὲ τάχα προγένοντο] οἱ βοῦς καὶ τὰ μῆλα· περὶ ἀμ- φοτέρων γὰρ ὁ λόγος.
526. δόλον δʼ οὔ τι προνόησαν] διὰ τὸ ἀπροσδόκητον—οὐ γὰρ
εἰκὸς ἦν τοὺς πολιορκουμένους τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπελθεῖν—ἢ πρὸς
τῇ μουσικῇ ὄντες.
528. *τάμνοντο] ἀπήλαυνον.
530. οἳ δʼ ὡς οὖν ἐπύθοντο] δηλονότι οἱ πολιορκοῦντες, ὧν τὰ ποίμνια ἠλαύνετο.
531. ἱράων προπάροιθε] τῶν βουλευτηρίων.
535. ἐν δʼ Ἔρις, ἐν δὲ Κυδοιμός] κατὰ τὴν τάξιν τῶν πραγμάτων καὶ τὰς ὀνομασίας εἴρηκεν.
536. *ἄουτον] ὁ Κυδοιμός.
537. τεθνειῶτα] ἡ Μοῖρα. 〈ἢ〉 ἡ αὐτὴ τῶν τριῶν ἐδέδρακτο.
νοητέον δέ, ὅτι ἐξ ἀμφοτέρων τῶν ταγμάτων εἰσὶν οἱ πεσόντες.
538. δαφοινεῶν] λίαν πεφοινιγμένων ἀπὸ τοῦ αἵματος.
ἄλλως: δαφοινεῶν] “δαφοινεόν” προπαροξυτόνως.
ἄλλως: δαφοινεῶν] κἀκ τούτων φαίνεται γραφικὴν εἰδώς. κατὰ χρώματα γὰρ ποικίλλει.
539. ὥς τε ζῳοί] οὐκ ἄρα ζῳὰ ἦν τὰ ἐπιγεγραμμένα, ἀλλʼ ὅμοια ζῳοῖς.
541. ἐν δʼ ἐτίθει νειόν] τῆς εἰρηνευομένης δηλονότι αὕτη ἡ γῆ· οἱ γὰρ πολιορκοῦντες 〈πορθοῦσι〉 τὴν πολεμουμένην χώραν.
ἄλλως: ἐν δʼ ἐτίθει νειόν] τρίτον ἐστὶ τοῦτο· μετὰ γὰρ τὰ θεῖα
μαλακὴν καὶ εὕβωλον.
542. εὐρεῖαν τρίπολον· πολλοὶ δʼ ἀροτῆρες ἐν αὐτῇ] ἀκολούθως
545. τοῖσι δʼ ἔπειτα] πλουσίου ὁ ἀγρός, παῤ ὃν πονοῦσι μὲν
546. ὄγμους] οὔτε τὴν ἐπίστιχον φυτείαν φησὶν Ἐπαφρόδιτος
547. ἱέμενοι] ἔσπευδον περὶ τὰ ἔργα διὰ τὸ ἐπίχειρα αὐτοῖς
κεῖσθαι τὴν πόσιν,
548. ἣ δὲ μελαίνετο] ἡ ὀπίσω τοῦ ἀρότρου γῆ ἐμελαίνετο.
ἀρηρομένῃ] ἢ ἐνδεῖ τὸ σίγμα ἀπὸ τοῦ ἀρηροσμένη· ἢ παρὰ τὸ
ἄρωμι ἀρούς ἠρομένος, ἠρομένη, Ἀττικῶς ἀρηρομένη.
550. ἐν δʼ ἐτίθει τέμενος] δαιμονίως πᾶσαν ἰδέαν γεωργίας κατέ-
βαθὺ λήιον] “βασιλήιον.” §. τὸν δεσπότην τοῦ κλήρου βασιλέα
(556) φησίν. ἢ βασιλικὸν αὐτό φησι, τὸ καλλιστεῦον θέλων διαγράψαι.