ἀλλὰ
τί λέγει;
Ἐγγύς σου τὸ ῥῆμά ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου·
τοῦτʼ ἔστιν τὸ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ
κηρύσσομεν.
ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς
τὸ ῥῆμα ἐν τῷ στόματί σου
ὅτι ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, καὶ πιστεύσῃς
ἐν τῇ καρδίᾳ σου
ὅτι ὁ θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ·
καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν·
λέγει γὰρ ἡ γραφή Πᾶς
ὁ πιστεύων ἐπʼ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.
οὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος, ὁ γὰρ αὐτὸς κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν·
Πᾶς
γὰρ
ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου σωθήσεται.
Πῶς οὖν ἐπικαλέσωνται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; πῶς δὲ πιστεύσωσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; πῶς δὲ ἀκούσωσιν χωρὶς κηρύσσοντος;
πῶς δὲ κηρύξωσιν ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσιν; καθάπερ
γέγραπται
Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων ἀγαθά.
Ἀλλʼ οὐ πάντες ὑπήκουσαν τῷ εὐαγγελίῳ·
Ἠσαίας γὰρ λέγει
Κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν;
ἄρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ῥήματος Χριστοῦ.
ἀλλὰ λέγω, μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε
Ἐγὼ παραζηλώσω
ὑμᾶς
ἐπʼ οὐκ ἔθνει,
ἐπʼ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ
ὑμᾶς.
Ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα
τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.
Λέγω οὖν, μὴ
ἀπώσατο ὁ θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ;
μὴ γένοιτο· καὶ γὰρ ἐγὼ Ἰσραηλείτης εἰμί,
ἐκ σπέρματος Ἀβραάμ, φυλῆς Βενιαμείν.
οὐκ ἀπώσατο ὁ θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ
ὃν προέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν
Ἠλείᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ θεῷ κατὰ τοῦ
Ἰσραήλ;
Κύριε,
τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν, τὰ
θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος,
καὶ ζητοῦσιν τὴν ψυχήν μου.
ἀλλὰ τί λέγει αὐτῷ ὁ
χρηματισμός;
Κατέλιπον
ἐμαυτῷ
ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῇ Βάαλ.
οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λίμμα κατʼ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν·
εἰ δὲ χάριτι, οὐκέτι ἐξ ἔργων, ἐπεὶ ἡ χάρις οὐκέτι γίνεται χάρις.