Alethia

Victor, Claudius Marius

Victor, Claudius Marius. Saint. Poetae Christiani Minores, Pars I (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 16, Part 1). Petschenig, Michael, editor; Ellis, Robinson, editor; Brandes, Wilhelm, editor; Schenkl, Karl, editor. Vienna, Leipzig, Prague: Tempsky, Freytag, 1888.

  1. fida reo, nec damnatis absistere munus
  2. spes fit certa dei. datur en quae pectoris aegri
  3. molliret curas, moto quae corpore fractum
  4. sisteret amplexu nullique obnoxia culpae
  5. sola deum precibus et pura mente colendo
  6. eliceret quicquid posset satis esse duobus.
  7. [*]( 300] Uerg. Aen. VI, 528 comes additus una. 302] Uerg. Aen. I, 208 curis ingentibus aeger. )[*]( 286 se permisceat M semper misceat umquam (un supra uni m3) 287 admoueat M Ammoneat maestis M mestos umquam (un supra uin ms) 288 luctus (u alt. m2 ex corr.) acerbos B acerbi 289 fratrum M fratrem dolore Petschenig doloris 290 illum ego illud 291 Istum (d supra m ms) neccesse 293 malum ego malus set (d supra t w3) in (n m2 ex a) 294 Suplicatio (ca eras., plicio m\'s supra pli**tio) affecti (ti in ras.) iudice (in ras.) pe*ius (c eras.) 295 Perduntur (u pr. in ras.) uiui (i alt. m2 ex corr.) quid (in ras.) conuenit (t s. u. ms) ipse (i supra e m3) 296 patriis (ii m2 ex p) damnato (na in ras.) excedere M excidere 297 paena (o supra a pr. w3) 299 Uictoro (u supra 0 pr.) supplicium (p pr. s. M. m3) 300 iam ego nam 301 fida G Eida 302 Sspes quae ego quia 303 motoque 304 amplexu (u s. M. tn:!) 305 praecibus (a exp. m-) colendo (col in ras.) 306 elicerit (e supra i alt. ms) posset Fabricius possit satis (ti ex u) )
    396
  8. o bona maiestas, quid non sperare queamus!
  9. ipse uias ueniae tacitas causamque ministras,
  10. qua ualeas prodesse reo, quem prole sequenti
  11. augens multiplicas per nomina mille nepotum
  12. et proprii regem populi mox de patre summo
  13. constituis. primus nam cingere moenibus urbes [*]( Gen. 4, 17 )
  14. erudiit, quod nemo potest nisi plebe coacta. -
  15. confessusque metu meritum de gente suorum [*]( Gen. 4, 23 et 24 )
  16. ultorem admonuit Syrum docuitque perire,
  17. dum timet occidi, qua forsan caede piatus
  18. diluit admissum, simili quod morte rependit;
  19. et mors ipsa lucrum est, quod criminis ultio facta est.
  20. Interea maesto rusum grauis Eua marito [*]( Gen. 4, 25I )
  21. pensarat primum sancto iam pignere damnum