De Patientia
Tertullian
Tertullian. Quinti Septimi Florentis Tertulliani opera, Pars III (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 47). Kroymann, Emil, editor. Prague, Vienna, Leipzig: F. Tempsky, G. Freytag, 1906.
Confiteor ad dominum deum satis temere me, si non etiam impudenter, de patientia componere ausum, cui praestandae idoneus omnino non sim, ut homo nullius boni, quando oporteat demonstrationem et commendationem alicuius rei adortos ipsos prius in administratione eius rei deprehendi et constantiam commonendi propriae conuersationis auctoritate dirigere, ne dicta factis deficientibus erubescant. atque utinam erubescere istud remedium ferat, uti pudor non exhibendi quod aliis suggestum imus exhibendi fiat magisterium, nisi quod bonorum quorundam sicuti et malorum intolerabilis magnitudo est, ut ad capienda et praestanda ea sola gratia diuinae inspirationis operetur. nam quod maxime bonum, id maxime penes deum, nec alius id quam qui possidet dispensat, ut cuique dignatur. itaque uelut solacium erit disputare super eo, quod frui non datur, uice languentium, qui, cum uacent a sanita te, de bonisj eius tacere non norunt. itaj miserrimus ego, semper aeger caloribus impatientiae quam nLon obtineo patientiae sanitatem eLt suspirem et inuocem et perorem necesse est, cum rejcordor et in meae imbecillitatis contemplatione digerLo bonam, fidei ualitudinem et dominicae disciplinae sanitatem non facile cuiquam, nisi patientia adsideat, prouenire. ita praeposita dei rebus est, ut nullum praeceptum [*]( 15] cf. I Cor. 12, 11. ) [*]( 2 INCIP DE PACIENTIA MN. INCIP DE PACIENTIA TERTVL- LIANI P, DE PACIENTIA DEI F 5 sim MNF, sum P uulgo 8 commendi F 10 illud F 11 saggeBtum imus R, suggestu minus P, suggestum minus MN. suggestum unus F 14 bonum id maxime om. P (in mg. add. libr. ipse) 17 uice PMN, mee F cum PMN, eum F 18 abhinc usque in finem huius capitis in codice M multa euanuerunt, quae in con- textu indicaui uncinis paruulis Ú. j) 24 praeposita F, proposita PMN ) [*]( XXXXVIr. Tert. III. ) [*]( 1 )
Nobis exercendae patientiae auctoritatem non adfectatio humana caninae aequanimitatis stupore formata sed uiuae ac caelestis disciplinae diuina dispositio delegat, deum ipsum ostendens patientiae exemplum iam primum, qui florem lucis huius super iustos et iniustos aequaliter spargit, qui temporum officia, elementorum seruitia, totius geniturae tributa dignis simul et indignis patiatur occurrere, sustinens [*]( \'14] cf. Es. 29, 14 (I Cor. 1, 19). 20] cf. Matth. 5, 45. ) [*]( 1 obire FR, obicere NP (corr. ob in eff m. 2) 2 a patientia F. patientia FN caeca uiuunt (cf. I 353, 12: subterraneum et snbaquaneum niuere) R, caeca uiuat P (uiuant corr. m. 1) MN, ex ea uiuunt F 3 honorant B, honorent P (corr. B) MNB, honorarent F 4 animalis Urs (id est \'ioxwfjs, quae opponitur nveofiattxa sapientiae. id est Christianae. cf. p. 23, 19 sqq.): animalia PMNF 7 in commune om. P (add. B in mg. ex Hirsaugiensi) 8 meam . meam M (corr.) F 9 in illam scripsi: illam in PMNB1, illi in B3B adfectatione PMN. adfectione F unanimiter-sapientiae om. F 12 promoueat (eat ex et a m. 1) P 13 uoluntatur F 15 decoratae F 17 uiuae ac JP, uiua ac MNB, uiua a te F 18 delegat B3, diligat P (in mg.: alias dirigat) MNFB1 deum ipsum deum F 19 quae F 22 patiatur PMN (cf. p. 36, \'10. 11): patitur F Pam Rig Oehlerus occurrere PMNF, (simul) occurrere Gel )
Et haec quidem diuinae patientiae species, quasi de longinquo, fors ut de supernis aestimetur. quid illa autem, quae inter homines palam in terris quodammodo manu adprehensa est? nasci se deus in utero patitur matris [expectat] et natus adolescere sustinet et adultus non gestit agnosci, sed contumeliosus insuper sibi est et a seruo suo tinguitur et temptatoris congressus solis uerbis repellit. cum de deo fit magister docens hominem euadere mortem, ob salutem scilicet ueniam offensae patientiae eruditum, (non contendit, non reclamauit nec quisquam in plateis uocem eius audiuit; arundinem quassatam non fregit, linum fumigans non restinxit.) nec enim mentitus fuerat propheta, immo ipsius dei contestatio, spiritum suum in filio cum tota patientia collocantis. nullum uolentem sibi adhaerere non suscepit, nullius mensam tectumue despexit; [*](14] Ioh. 3, 2. 16] cf. Matth. 12, 19-20. cf. Es. 42, 2—3. ) [*]( 2 familiam PMN (in margine editionis principis adnotat Ehenanus: in Hirsaxipiensi quidam hunc locum sic emendarat: nomen cum familia), cum familia -F 3 luxuria, auaritia.... insolescentes fort. 4 sibi PMN, eia F 5 tamdiu FN, tam diuine M (corr. m. I) P (corr. R) 6 nesciuit F 8 sors F extimetur N 11 expectat seclusi (interpretamentum esse videtur olim uocabulo sustinet superscriptum, quod pro expectare ponere solet auctor): expectat F. et expectat PMN 12 gestit P, gestiet MNF cingitur F 13 et om. F 14 deo scripsi: domino PMNF 15 ob salutem F, absolute M, absolute P, absolitam JV, absolutam cod. Diuionensis teste Rigaltio uenire offensa patientia F 16 eruditum scripsi: eruditus PMNF eruditus. non uulgo r 18 lumen F extinxit N (corr. m. 1), resstrinxit F 20 filium N patientia tota N ) [*]( 1* )
Igitur si probos quosque seruos et bonae mentis pro ingenio dominico conuersari uidemus, - siquidem artificium promerendi obsequium est, obsequii uero disciplina morigera subiectio est — quanto magis nos secundum dominum moratos inueniri oportet, seruos scilicet dei uiui, cuius iudicium in suos non in compede aut pilleo uertitur, sed in aeternitate aut poenae aut salutis? cui seueritati declinandae uel liberalitati inuitandae tanta obsequii diligentia opus est, quanta sunt ipsa, quae aut seueritas comminatur aut liberalitas pollicetur. et tamen nos non de hominibus modo seruitute subnexis uel quolibet alio iure debitoribus obsequii, uerum etiam de pecudibus, etiam de bestiis oboedientiam exprimimus, intellegentes usibus nostris eas a domino prouisas traditasque. meliora ergo nobis erunt in obsequii disciplina quae nobis deus subdit? agnoscunt denique fl. quae oboediunt: nos cui soli subditi sumus, domino scilicet, auscultare dubitamus? at quam iniustum est, quam etiam ingratum, quod per alterius indulgentiam de aliis consequaris, idem illi, per quem consequeris, de temetipso non rependere! nec pluribus de obsequii exhibitione debiti a nobis domino deo. satis enim agnitio dei, quid sibi incumbat, intellegit. ne [*]( 1 iastractio F et Hvrsaugiensis tate Rhenano aperta F 2 praeciendo F in add. Iun 4 effectam Rig: effectam PMNF 8 pro. merendae F 9 secundum Ldominnmj moratos B, secundum moratos PM2fF 11 pileo F uulgo 16 snbnexis Seal: snbnixis PMNF alio uiro N 19 tractasque F in om. N 20 lacunam signaui: ""pńlDi cniaslibet dominium eidem)que oboediunt fort. 21 asoultare N 22 ac quam N 23 consequatur. F .25 debiti (i in a corr. m. 1) P, debite MNF, debita B uulgo: nec de plurima obsequii exhibitirae non debite a uobia domipo deo gratias non agere F 26 nec tamen F).
Verumtamen procudere disputationem de necessariis fidei non est otiosum, quia nec infructuosum. loquacitas in aedificatione nulla turpis, si quando turpis. itaque si de aliquo bono sermo est, res postulat contrarium quoque boni recensere. quid enim sectandum sit, magis inluminabis, si, quid uitandum sit, proinde digesseris. consideremus igitur de impatientia, an sicut patientia in deo, ita aduersaria eius in aduersario nostro nata atque comperta sit, ut ex isto appareat, quam principaliter fidei aduersetur. nam quod ab aemulo dei conceptum est utique non est amicum dei rebus. eadem discordia est rerum quae et auctorum. porro cum deus optimus, diabolus e contrario pessimus, ipsa sui diuersitate testantur neutrum alterius facere, ut nobis non magis a malo aliquid boni quam a bono aliquid mali editum uideri possit. igitur natales impatientiae in ipso diabolo deprehendo, iam tunc, cum dominum deum [*](2 sic emendauit htAic locum lire Leo: numquam impatiens obseqijitar aut patiens quis non PRlMNF (non om. RIB); duplici forma eadem dicta erant nunc commixta: 1) numquis non patiens? 2) numquam impatiens 3 obluctatnr JR3, oblectatur PMNFR1 4 dominus deus scripsi: dominus PMNF acceptator PM, acceptor NFR 5 in scripsi: deus in PMNF late retractet NRl, latere tractet PMF, latere retractet R3B - 6 quia R, qui MNF, quo P (corr. R) 9 et commendatio et eibortatio del. Rig (in expedito = breuiter cf. Apol. 47: expedite praeecribitur, adu. Herm. 33: expedita summa est) constitutum PMNF. constituta B reliqui 10 procudere Scak procedere PMNF 12 si de P (si 8. u. a m. 1), de MNF 14 illuminabit N quid scripsi: quod PMNF 19 eadem P (in mg. a m. 1): earum MNF 21 alteriua Ew. Bruhn: alteri PMNF 23 editum Bmg: dictum PMNF )
Ipsa adeo est, quae fidem et subsequitur et antecedit. denique Abraham deo credidit et iustitiae deputatus ab illo est; sed fidem eius patientia probauit, cum filium immolare iussus ad fidei, non temptationem dixerim, sed typicam contestationem, - ceterum deus quem iustitiae deputasset sciebat- tam graue praeceptum, quod nec domino perfici placebat, patienter et audiuit et, si deus uoluisset, implesset. merito ergo benedictus, quia et fidelis; merito fidelis, quia et patiens. ita fides patientia inluminata, cum in nationes seminaretur per semen Abrahae, quod est Christus, et gratiam legi superduceret, ampliandae adimplendaeque legi adiutricem suam patientiam praefecit, quod ea sola ad iustitiae doctrinam retro defuisset. nam olim et oculum pro oculo et dentem pro dente repetebant et malum malo fenerabant. nondum enim patientia in terris, quia nec fides. scilicet interim impatientia occasionibus legis fruebatur. facile erat absente domino patientiae et magistro. qui postquam suqeruenit et gratiam fidei patientia composuit, iam nec uerbo quidem [*]( 7] cf. Gen. 15, 6. 13] cf. Gen. 22, 17. 18. 18] cf. Exod. 21, 24. ) [*]( 1 per impatientiam addidi (hoc enim dicere uult auctor: quia omnium delictorum causa fuit impatientia, eadem et causa fuit interitvв) 2 delere olim uolui ut spuria uerba quomodo autem-etiam uidendi, ut quae refragari uideantur eis, quae xwpra dicit auctor- ne per singula peruagemnr. ted animaduertendum est duo hic patientiae genera ab auctore distingui, mbsequentis scilicet fidem et antecedeniis (cf. I. 6). wt autem supra subsequentis patientiae exempla proferuntur, ita hic antecedentis . 3 ipso MNF, ipsi Puulgo 9 iussus MNF, iussus est P uulgo 10 parenthesin indicaui: contestationem. ceterum deus.... sciebat tam uulgo 12 amplesset F 15 per sanctum abrahae F 16 aductricem F 17 sapientiam P (in mg. patientiam corr. R ex Hirsaugiensi) 18 et olim F )
Hoc principali praecepto, quo ne digne quidem malefacere concessum, uniuersa patientiae disciplina succincta est. iam uero percurrentibus nobis causas impatientiae cetera quoque praecepta suis locis respondebunt. si detrimento rei familiaris animus concitatur, omni paene in loco contemnendo saeculo scripturis dominicis commonetur; nec maior ad pecuniae contemptum exhortatio subiacet, quam quod ipse dominus in nullis diuitiis inuenitur. semper pauperes iustificat, diuites praedamnat. ita detriment(or)um patientiae fastidium opulentiae praeministrauit, demonstrans per abiectionem diuitiarum laesuras quoque earum computandas non esse. quod ergo nobis appetere minime opus est, quia nec dominus appetiuit, detruncatum uel etiam ademptum non aegre sustinere debemus. cupiditatem omnium malorum radicem spiritus domini per apostolum pronuntiauit. eam non in concupiscentia alieni tantum constitutam interpretemur: nam et quod nostrum uidetur alienum est; nihil enim nostrum, quoniam dei omnia, cuius ipsi quoque nos. itaque si damno adfecti impatienter [*](1] cf. Matth. 5, 22. 4] Matth. 5, 44. 21] cf. I Tim. 6, 10. ) [*]( 3 exemtum PM exempto-ueneno F 7 adquirat? RB 8 aliter disiinxi capita: uulgo inde a uerbis iam uero incipit c. VII quo scripsi: quando PMNF (quod in dicatiuum non admittit apud Tertul- Uanum) digne (id est iure) PMNB3, linguae FBl 9 concessum F, concerautn est PMN uerba uniueraa-succincta est tłł libris mss. post praecepto tradita huc transtuli 12 contemnendo MF, de contemnendo PN 14 contemtum PN 16 detrimentorum Urs: detrimentum PMNF reliqui 17 abroctionem N 22 non om. F alicui F 25 impatientes erimus 223\' )
Ipsam animam ipsumque corpus in saeculo isto èXPOsitum omnibus ad iniuriam gerimus eiusque iniuriae patientiam summus: minorum delibatione laedemur? absit \'a seruo Christi tale inquinamentum, ut patientia maioribus temptationinus praeparata in friuolis excidat! si manu quis temptauerit prouocare, praesto est dominica monela: uerberanti te, inquit, in faciem etiam alteram genam obuerte. fatigetur improbitas patientia tua; quiuis ictus illi sit dolore et contumelia constrictus. plus improbum illum caedis sustinendo, grauius a domino uapulaturum; ab eo enim uapulabit, cuius gratia sustines. si linguae amaritudo maledicto siue conuicio eruperit, respice dictum: cum uos maledixerint, gaudete. dominus ipse maledictus in lege est et tamen solus est benedictus. igitur dominum serui consequamur et maledicamur patienter, ut benedicti esse possimus. si parum aequanimiter audiam dictum aliquod in me proteruum aut nequam, reddam et ipse amaritudinis uicem necesse est, aut cruciabor impatientia muta. cum ergo (re)percussero maledictis, quomodo secutus inueniar doctrinam domini, qua traditum est non uasculorum inquinamentis, sed eorum, quae ex ore promuntur, hominem communicari, item: [*]( 8] Matth. 5, 89. 14] Matth. 5, 11. 15] cf. Deut. 21, 23. Gal. 3, 18. 22] cf. Marc. 7, 15. 18. ) [*]( 3 ipsum qui corpus Oehlerus Õ Bubimus. minorum uulgo delibatione JR*, deliberatione PMNFR1 6 in patientia N 8 pronocare R3, pronocari PMNFS1 10 qui ius P, cuius R,1 illi scripsi: ille PMNF 12 napulaturum acripsi; uapulaturus PMNF, uapulat RB, uapulabit Lat uerba grauius-Qapulatorum in libris tnU. post conatrictus tradita huc transtuli enim om. P (add. R ex Hvrsaugiensx) uapulabit B, uapulauit PMNF 15 benedictas F 20 repercussero seripsi: pereassero PMNF 21 maledictis Eng: maledictua PMNF, maledicto Bmg doctrinam Otn. P (add. R ex Hirsaugiensi) M (add. m. 1) 23 promunitur P (corr. B) communicari Rmg: communicare PMN, coinquinari F et Hirsaugiensis teste Rhenano, )
Ne illa quidem impatientiae species excusatur, [in amissione nostrorum] cui aliqua doloris patrocinatur adsertio. praeponendus est enim respectus denuntiationis apostoli, qui ait: ne contristemini dormitione cuiusquam, sicut nationes, quae spe carent. et merito. credentes enim resurrectionem Christi in nostram quoque credimus. propter quos ille et obiit et resurrexit. ergo cum constet de resurrectione mortuorum, uacat dolor mortis, uacat et impa* tientia doloris. cur enim doleas, si perisse non credis? cur impatienter feras subductum interim quem credis reuersurum? profectio est quam putas mortem. non est lugendus qui antecedit, sed plane desiderandus. id quoque desiderium patientia [*](1] cf. Matth. 12, 36. 18] I Thess. 4, 13. ) [*]( 2 dominus arcet B, dominus PMNF 8 admonuerat Blmg hic iam aide scripst: hic iam de PM, hic de N, ne iam de F, adiciam de OehUrus uoluptatem scripsi: uoluntatem PMNF, uoluntate RB, uoluptate Oel reliqui 4 iniuria P (a ex ę), iniuriae MNF patientiam P, patientia MNF, (in)pationtia fort. 6 concedet. F 8 misit scripsi: remisit P (r del. R) MNF, emisit R uulgo 12 abis Gel: ibis PMNFB 14 uoluptas Urs: uoluntas PMNF 15 excusator F in amissione nostrorum seclusi 16 cui scripsi: ubi PMNF 22 uacat (alt.)-doloris om. F 23 enim F, ergo PMN )
Est et alius summus impatientiae stimulus ultionis libido, negotium curans aut gloriae aut malitiae. sed et gloria ubique uana et malitia numquam non domino odiosa, hoc quidem loco cum maxime, cum alterius malitia prouocata superiorem se in exsequenda ultione constituit et remunerans nequam duplicat quod semel factum est ultio penes errorem solacium uidetur doloris, penes ueritatem certamen redarguitur malignitatis. quid enim refert inter prouocantem et prouocatum, nisi quod ille prior in maleficio deprehenditur, at ille posterior? tamen uterque laesi hominis domino reus est, qui omne nequam et prohibet et damnat. nulla in maleficio ordinis ratio est, nec locus secernit quod similitudo coniungit. par factum par habet meritum. absolute itaque praecipitur malum malo non rependendum. quomodo id obseruabimus, si fastidientes * in fastidio ultionis non erimus? quem autem honorem litabimus domino deo, ei nobis arbitrium defensionis arrogauerimus? nos putres, uasa fictilia! seruulis nostris adsumentibus sibi de conseruis [*](5] Phil. 1, 23. 22] cf. Rom. 12, 17. 25] cf. Pe. 2, 9. Apoc. 2, 27. ) [*]( 6 domino PM, cbristo NF 7 ergo notum om. 221 (etiam in P haec uerba deleuit JRhenanus) 11 uana et Lat: nna et PMN, unaque F 12 cum (prius) om. B alterius PMNF, ab alteriue B 15 certamen Rig: certam PMNF, contra Oehlerus 17 ille posterior. attamen fort. 18 tamen = jedenfallg laesores F 19 omnem B 20 nec JR, ne P (c add. B) MN, nonne F 21 uerba par-meritum in tibris mss. post rependendum tradita huc transtuli 23 lacunam signaui: maleficii vnterddisse puto )
Post has principales impatientiae materias ut potuimus regestas quid inter ceteras euagemur, quae domi, quae foris? [*](7] Deut. 82, 35. 9J Matth. 7, 1. ) [*]( 2 suae Eng: ius PMNF 3 diligentes, non uulgo 5 iustum N destinandum F, extimandum N 6 quae infra l. 11 inserui: quid ergo-ultorem in libris mss. hoc loco, post periclitatur, leguntur lacunam signaui; < ecce, ipse in) lort. supplendum 8 tibi scripsi: mihi P AlNF 11 defendendi Gel: defendi PMNF 12 quia R, qui F, quia PMN at si F 13 cauerit scripsi: canit PMNF id est dei seclusi abstulerit scripsi: abetulit PMNF 15 incursare Pam: incusare PMF, incurare N (corr. r in s m. 1) consueuit Urs: consueuerat PMNF quctiens paenituit defensionem om. F 17 transigi-impetu om. P (add. B in mg. ex Hirsaugiensi) 19 abit scripsi: abiit PMNF defenderis scripsi: defendaria PMNF 20 oneraberis FR, oneraueris PMN non om. F )
Quod (ad) pecis gratissimae deo attinet disciplinam. quis omnino impatientiae natus uel semel ignoscet fratri suo, non dicam septies et septuagies septies? quia ad iudicem cum aduersario suo dirigens negotium conuenientia soluet, nisi prius iram delerit, duritiam amaritudinem, uenas scilicet impatientiae, amputarit? quomodo remittes et remittetur tibi, . si tenax iniuriae per absentiam patientiae fueris? nemo conuulsus animum in fratrem suum munus apud altare perficiet, nisi prius, reconciliando fratri l\'euersus, ad patientiam fuerit. sol super iram nostram si occiderit, periclitamur. non licet nobis una die sine patientia manere. atenim cum omnem speciem salutaris disciplinae gubernet, quid mirum, quod etiam paenitentiae ministrat? solita lapsis subuenire, haec expectat, haec exoptat, haec exorat paenitentiam quandoque inituris salutem. quantum boni utrique confert, cum [*](1] cf. Matth. 5, 9. 3] Matth. 5,12.11. 10] cf. Matth. 18,22. Luc. 17,4. 18] cf. Lnc. 6,37. 15] cf. Matth. 5,23.24. 17] cf. Eph. 4, 26. ) [*]( 2 hos stultus F 5 ezultationis sechui 6 exultabit BI, exultauit PMNFB1 contempserit ea N, contempserint ea PM, ea contempae- rit RBF 8 ad add. Lat attinent NF 9 ignoecet Rz, ignoscit PMNFR1 10 et scripsi: sed PMNF, sed et Big, uel Lat ad iudicem cum B, iudicem cum PMNF, iudicium cum Un, iudicium Oehlmu 12 iram delerit aeripri: iam doleret PМNF, animi dolorem Urs, iam dolorem dacconius uenas Eto. Bruhn: uenena PMNF 13 amputarit Un: amputaret PMNF 14 abstinentiam F fueria patientiae N 16 reuersus, (reueraus) vam der Vliet: at ego ellipsin, guam dicimus, kic agnosci malim 20 patientiae Bmg: paenitentiae (patientia)/ort. ministrat? solita scripsi: miaistrat. so- litae PMNF 21 eloratPam: et ortat MF, exortatPN. etortat GR3, exhor- taturRhngB, om. Rl uerba haec cxortat 22 uerba cum dieinneto-auatineri, quae in libris mss. pnulo suprapost lapsis subuenire le!l""hlr,httc transposui )
Usque huc de patientia tantum simplici et uniformi et tantum in animo constituta, cum eandem etiam in corpore demerendo domino multipliciter adlaboremus, utpote quae ab ipso domino in corporis quoque uirtute edita est, siquidem rector animus facile communicat spiritus inuecta cum habitaculo suo. quae igitur negotiatio patientiae in corpore? inprimis adflictatio carnis, hostia domino placatoria per humiliationis sacrificium, cum sordes cum angustia uictus domino libat, contenta simplici pabulo puroque aquae potu, cum ieiunia coniungit, cum cineri et sacco inolescit. haec patientia corporis precationes commendat, deprecationes adfirmat; haec aures Christi (et) dei aperit, seueritatem dispergit. clementiam elicit. sic ille rex Babylonius offenso domino cum squalore et paedore septenni ab humana forma exulasset, immolata patientia corporis sui et regnum recuperauit et. quod optabilius homini est, satis deo fecit. iam si altiores et feliciores gradus corporalis patientiae digeramus, eadem sanctitati quoque praecurat continentiam carnis: haec et uiduam tenet et uirginem adsignat et uoluntarium spadonem ad regna caeli leuat. quod de uirtute animi uenit in carne perficitur. carnis patientia in persecutionibus denique proeliatur. si fuga urgeat, incommoda fugae caro militat. si et carcer [*]( 15] cf. Dan. 4, 25 aqq. 21] cf. Matth. 19, 12. ) [*]( 1 hominis patientia expectat B, homini patienti induxit PMNF 8 tantum Eng: tandem PMNF 4 eadem JR3 5 adlaboremos acrtpm: adlaborem PMNFR1, adlaboret R* 6 totum hoc lemma inde a verbis corporis quoque usque ad prophetae quae (p. 21, 11) in PMNF non comparet; attulit haec primum editio Memartiana (B) ex codice nunc deperdito 7 spiritu Eng 9 adflictatio Gel: adfectatio B 10 cam Gel: cur B 11 contenta Gel: contecta B puroque aquae Oel: paro quoque B 14 Chriati (et) dei Itm: Christi dei B, Christi fort. delendum 15 elicit Gel: eligit B 19 digeramus Gel: degeramus B 20 praecurat B, procurat Gel 24 (aduersus) incommoda Rig: (ad) incommoda Oehlerus; sed nescio an per figurse guam dicimus eiymologicae liberiorem usum hoc dictum sit )
His patientiae uiribus secatur Esaias et de domino non tacet, lapidatur Stephanus et ueniam hostibus suis postulat. o felicissimum illum quoque, qui omnem patientiae speciem aduersus omnem diaboli uim expunxit! quem non abactae greges, non] illae in pecore diuitiae, non filii uno ruinae impetu adempti, non ipsius denique corporis in uulnere crucia. tus a patientia fide domino dedita exclusit, quem diabolus totis uiribus frustra cecidit. neque enim a respectu dei tot doloribus auocatus ille est, sed constitit nobis in exemplum et testimonium tam spiritu quam carne tam animo quam corpore patientiae perpetrandae, ut neque damnis saecularium nec amissionibus carissimorum nec corporis quidem conflictationibus succidamus. quale in illo uiro feretrum deus de diabolo extruxit, quale uexillum de inimico gloriae suae [*]( 5] Matth. 26, 41. 18]cf.Act.7,59. 15] cf. Iub 1,15,17. 16]cf.Iobl,19. ) [*]( 1 praeueniat B, premat Urs 2 illa et in scripsi (bis): et in illa B (au) penuria Urs (ex de res. carn. 8: cum maceratur teterrimo lucis exilio, penuria mundi etc.; mundi hic intellege xoofiov = Toilette): patientia B 6 uerba sine patientia in libris tnss. post sed caro tradita kuc transtuti 9 paraturam ut Pam: paratur aut B, paratum, ut Gel 11 apostoli suBtinendo uicerunt B, apostolis sustinendo nicernnt P, apoatolis gnstinendo uicerit B (ex Hirsaugiensi, ni fallor) MNF 13 et B, sed PMNF postulat (a ex e) P 15 abactae scripsi: abacti PMNF 16 greges non wcZtwt; non abacti greges, non igne caeli ablatae (qf. Iob 1, 16) in pecore diuitiae Eng 17 nlcere Urs 19 enim a PMN, omnia F 20 in om. N 25 de diabolo B, diabolo PMNF )
Adeo satis idoneus patientiae sequester deus: si iniuriam deposueris penes eum, ultor est; si damnum, restitutor est; si dolorem, medicus est; si mortem, resuscitator est quantum patientiae licet, ut deum habeat debitorem! nec inmerito [enim. omnia enim placita eius tuetur, omnibus mandatis eius interuenit: fidem munit, pacem gubernat, dilectionem ådiuuat, humilitatem instruit, paenitentiam expectat, exhomolo. gesin adsignat, carnem regit, spiritum seruat, linguam frenat, manum continet, temptationes inculcat, scandala pellit, martyria consummat, pauperem consolatur, diuitem temperat, infirmum non consumit, ualentem non extendit, fidelem delectat. gentilem inuitat, seruum domino, dominum deo commendat. feminam exornat. uirum adprobat; amatur in puero, laudatur in iuuene, suspicitur in sene; in omni sexu, in omni aetate, formosa est. age iam, sis. et effigiem habitumque eius [*]( 2] cf. lob 2, 9. 10. 10] cf. Iob 42, 10. ) [*]( 1 acerbum nnntiam B, aceraam runtiorutn PMNF .3 delftpsatam N 4 dissi*oabatur M, diasicabatar N 7 refossae R3mg: reforraasae PMNFR foraminosae R3 9 recaperatam BI 10 eondaplicata Ra, centaplicata PMNFR1 12 Becuras de MNF, secaras sio (c ex t ll) de P utUgo 18 iam Urs: tam PMNF 17 debitorem! neo Eng: debitorem? nec uvlgo 18 enim del. Oel 24 consumit-extendit fcripri: crteridit-conanmit PMNF 27 suspicitur R, suscipitur PMNF 28 ais Iura: si PMNF )
Haec patientiae ratio, haec disciplina, haec opera, — caelestis et uerae. scilicet Christiana non, ut illa patientia gentium terrae, falsa probrosa. nam ut in isto quoque domino diabolus aemularetur, quasi plane ex pari — nisi quod ipsa diuersitas mali et boni aequaliter magnitudinis par est — docuit et suos patientiam propriam, illam dico, quae maritos dote uenales aut lenociniis negotiantes uxorum potestatibus subicit, quae aucupandis orbitatibus omnem coacti obsequii laborem mentitis adfectionibus tolerat, quae uentris [*]( 10] cf. in Reg. 19, 12. ) [*]( 6 circumepector ac candidos F 7 te qui F inquinatar Urs: inquietatar PMNF 11 alimenta F 13 (earn) si Itm: sed faciUime suppleneris mente ex antecedentibus: patientiam ei noa ZisB 14 diatias hic dbmlute positum uidetur — attch nur eine Idngere Zeit 18 dieciplina B3, diaciplinae PMNFR1 19 aerae PMNF, aera Gel, uere Rl aliter distinxi: et aerae (riue aera), scilicet Chriatianae (siue Christiana). uulgo chriatiana PF, christiang (§ ex a a m. S) M, christianae N Mig -22 magnitudinis PMN, magnitudine F )