Dialogi

Severus, Sulpicius

Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.

hic quotiens eum religiosi uiri adire uoluerunt, cursu auia petens occursum uitabat humanum. uni tantummodo ferebatur se ante quinquennium praebuisse, qui credo [*]( 1 edentem ergo F 2 non referendis F 3 fatescente F 4 sunt Y: essent AFv II ieiunus V: ieiunii M, in ieiuniis AFv 5 cum ABFMV: tum v || hibicis Y (cui nomen est dorcas B et 1 cod. Gisel.) 6 stanti A corr. in astanti 7 bestia V: fera AFv 13 solitudinem Rosw. et Y: solitudincs AFv II constitutos F 17 Antonii AFv II hodie∗∗∗ F 19 deuersatus Y 20 iugum etiam A; sane etiam uel coniunctio desideratur, fort. rubrum m. uidi, nidi iugum etc. II montis AFV: montis adscendi v foeda interpolatione II cacumen Rosw. et v: summum cacumen AFv II est et Y: om. AFv 21 eius (non eius montis) V: huius AFlJ II aliquis AFv 22 dium V 23 ante iam F, iam om. A 24 usu sed A II saetis FY: setis Av 25 nesciebat BV: uestiebat AFv, cf. de Prato ad h. I. 26 occursum u. humanum Y: congressus u. humanos AFv )

170
potenti fide id obtinere promeruit : cui inter multa conloquia percontanti, cur homines tantopere uitaret, respondisse perhi-

betur, eum, qui ab hominibus frequentaretur, non posse ab angelis frequentari. unde non inmerito recepta opinione multorum fama uulgauerat, sanctum illum ab angelis uisitari.

ego autem a Sina monte digressus ad Nilum flumen regressus, cuius ripas frequentibus monasteriis consertas utraque ex parte lustraui. plerumque uidi, ut dudum dixeram, uno in loco habitare centenos, sed et bina et terna milia in isdem uiculis agere constabat.

nec sane ibi minorem putetis diuersantium in multitudine monachorum esse uirtutem, quam eorum esse cognouistis, qui se ab humanis coetibus remouerunt.

praecipua, ut iam dixeram, ibi uirtus et prima est oboedientia: neque aliter adueniens a monasterii abbate suscipitur, quam qui temptatus prius fuerit et probatus, nullum umquam recusaturus quamlibet arduum ac difficile indignumque toleratu abbatis imperium.

Duo uobis referam incredibilis oboedientiae admodum magna miracula, licet suppetant plura recolenti: sed ad incitandam uirtutum aemulationem, cui pauca non sufficiunt, multa non proderunt.

ergo cum quidam saeculi actibus abdicatis monasterium magnae dispositionis ingressus suscipi se rogaret, abbas ei coepit multa proponere: graues esse istius disciplinae labores, sua uero dura imperia, quae nullius facile ualeret inplere patientia: aliud potius monasterium, ubi facilioribus legibus uiueretur, expeteret: non temptaret adgredi, quod inplere non posset.

ille uero nihil his terroribus permoueri, sed magis ita omnem oboedientiam polliceri, ut, si eum abbas in ignem ire praeciperet, non recusaret intrare. quam illius professionem ubi magister accepit, non cunctatus probare profitentem.

casu clibanus [*]( 2 percunctanti F 6 regressus ABFMV: regressus sum Qv 9 in om. V II isdem F: hisdem AV, iisdem v II agere ABFQV: degere v 10 deuersantium V II in in A erasum est 11 cognouistis Rosw. et V: cognoscitis AFo 13 a monasterii abbate BMV: ad monasterium abbatis AFv 15 quaelibet V 18 incitandam V: excitandam AFv 21 ingressus suscipi se rogaret BMV: ingressus coepisset rogare FQ (et sic v, sed ingressurus), ingressurus coepisset rogare ut susciperetur A 26 permoui V 27 praeceperit Fpr. m. et V 29 cunctatus AFlV: cunctatus est M, cunctatur F corr. et v )

171
propter ardebat, qui multo igne succensus coquendis panibus parabatur: exundabat abruptis flamma fornacibus, et intra camini illius concaua totis habenis regnabat incendium. hic aduenam illum iubet magister intrare, nec distulit parere praecepto: medias flammas nihil cunctatus ingreditur, quae mox tam audaci fide uictae uelut illis quondam Hebraeis pueris cessere uenienti. superata natura est, fugit incendium:

et qui putabatur arsurus, uelut frigido rore perfusus se ipse miratus est.