de Ira

Evasit e manibus puer et confugit ad Caesaris pedes nihil aliud petiturus, quam ut aliter periret, ne esca fieret. Motus est novitate crudelitatis Caesar et illum quidem mitti, crustallina autem omnia coram se frangi iussit complerique piscinam.

Fuit Caesari sic castigandus amicus ; bene usus est viribus suis : " E convivio rapi homines imperas et novi generis poenis lancinari ? Si calix tuus fractus est, viscera hominis distrahentur ? Tantum tibi placebis, ut ibi aliquem duci iubeas, ubi Caesar est ?

" Sic cui tantum potentiae est, ut iram ex superiore loco adgredi possit, male tractet, at talem dumtaxat, qualem modo rettuli, feram, immanem, sanguinariam, quae iam insanabilis est, nisi maius aliquid extimuit.

Pacem demus animo, quam dabit praeceptorum salutarium adsidua meditatio actusque rerum boni et intenta mens ad unius honesti cupiditatem. Conscientiae satis fiat, nil in famam laboremus.

Sequatur vel mala, dum bene merentis.

At

p.350

volgus animosa miratur et audaces in honore sunt, placidi pro inertibus habentur.