de Constantia

Num moleste feram, si mihi non reddiderit nomen aliquis ex his, qui ad Castoris negotiantur nequam mancipia ementes vendentesque, quorum tabernae pessimorum servorum turba refertae sunt ? Non, ut puto ; quid enim is boni habet, sub quo nemo nisi malus est ? Ergo ut huius humanitatem inhumanitatemque neglegit, ita et regis : " Habes sub te Parthos et Medos et Bactrianos, sed quos metu contines, sed propter quos remittere arcum tibi non

" Nullius ergo movebitur contumelia. Omnes enim inter se differant, sapiens quidem pares illos ob aequalem stultitiam omnis putat ; nam si semel se demiserit eo, ut aut iniuria moveatur aut contumelia, non poterit umquam esse securus. Securitas autem proprium bonum sapientis est ; nec committet, ut iudicando contumeliam sibi factam honorem habeat ei qui fecit ; necesse est enim, a quo quisque contemni moleste ferat, suspici gaudeat.

Tanta quosdam dementia tenet, ut sibi contumeliam fieri putent posse a muliere. Quid refert quam habeant, quot lecticarios habentem, quam oneratas aures, quam laxam sellam ? Aeque inprudens animal est et, nisi scientia accessit ac multa eruditio, ferum, cupiditatium incontinens. Quidam se a cinerario impulsos moleste ferunt et contumeliam vocant ostiari difficultatem, nomenculatoris superbiam, cubiculari supercilium. O quantus risus inter ista tollendus est ! quanta voluptate implendus animus ex alienorum errorum tumultu contemplanti quietem suam ! " Quid ergo ?