de consolatione ad Marciam
Seneca, Lucius Annaeus
Seneca, Lucius Annaeus, ca. 4 B.C.-65 A.D, creator; Basore, John W. (John William), b. 1870, editor; Basore, John W. (John William), b. 1870, editor, translator
Vides quam magno animo tulerit ? Orbitati suae gratulatus est. Et
Quid nunc te per innumerabilia magnorum virorum exempla ducam et quaeram miseros, quasi non difficilius sit invenire felices ? Quota enim quae- que domus usque ad exitum omnibus partibus suis constitit? in qua non aliquid turbatum est [*]( turbatum est Madvig: turbatum sit A: in qua non aliquid turbatum sit Waltz omits. )? Unum quemlibet annum occupa et ex eo magistratus cita : Lucium si vis Bibulum et C. Caesarem—videbis inter collegas inimicissimos concordem fortunam.
L. Bibuli, melioris quam fortioris viri, duo simul filii interfecti sunt, Aegyptio quidem militi ludibrio habiti, ut non minus ipsa orbitate auctor eius digna res lacrimis esset. Bibulus tamen, qui toto honoris sui anno ob invidiam collegae domi latuerat, postero die quam geminum funus renuntiatum est, processit ad solita imperii officia. Quis minus potest quam unum diem duobus filis dare ? Tam cito liberorum luctum finivit, qui consulatum anno luxerat.
C. Caesar cum Britanniam peragraret nec oceano continere felicitatem suam posset, audit decessisse filiam publica secum fata ducentem. In oculis erat
Quid aliorum tibi funera Caesarum referam ? Quos in hoc mihi videtur interim violare fortuna, ut sic quoque generi humano prosint ostendentes ne eos quidem, qui dis geniti deosque genituri dicantur, sic suam fortunam in potestate habere quemadmodum alienam.
Divus Augustus amissis liberis, nepotibus, exhausta Caesarum turba adoption desertam domum fulsit ; tulit tamen tam fortiter quam cuius iam res agebatur cuiusque maxime intererat de dis neminem queri. Ti.
Caesar et quem genuerat et quem adopta- verat amisit ; ipse tamen pro rostris laudavit filium stetitque in conspectu posito corpore, interiecto tantummodo velamento, quod pontificis oculos a funere arceret, et flente populo Romano non flexit vultum ; experiendum se dedit Seiano ad latus stanti, quam patienter posset suos perdere.
Videsne quanta copia virorum maximorum sit, quos a The Latin expression is reminiscent of Virgil, Aeneid, ix. 641 sq: Macte nova virtute, puer; sic itur ad astra, dis genite et geniture deos. b An allusion to the later apotheosis of Augustus. c Germanicus, his nephew. d Drusus, who was poisoned by Sejanus, the imperial favourite, in A.D. 23. (Tacitus, Annals, iv. 8.) e i.e., the emperor in his capacity of Pontifex Maximus. f A veiled allusion to the spectacular overthrow of Sejanus himself, eight years later.