De Verbi Incarnatione

Sedulius

Sedulius. Poetae Christiani Minores, Pars I (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 16, Part 1). Petschenig, Michael, editor; Ellis, Robinson, editor; Brandes, Wilhelm, editor; Schenkl, Karl, editor. Vienna, Leipzig, Prague: Tempsky, Freytag, 1888.

  1. fortunatorum nemorum sedesque beatas.
  2. non eritis regno indecores, nec uestra feretur
  3. fama leuis I mecum pariter considere regnis.
  4. urbem, quam statuo, uestra est: I intrare licebit.
  5. nusquam abero et tutos patrio uos limite sistam:
  6. idem uenturos tollemus in astra nepotes.
  7. quae uero nunc quoque uobis, dum uita manebit,
  8. praemia digna feram? I non uobis numine nostro
    9. [*]( 67] A. XI, 64 + IllI, 573.1, 210. 68] A. VIIII, 153. XI, 50 (cumulatque mut. in cumulate piis). 69] A. III, 409 (casti). 70] A. III, 623 (V, 650. VI, 505; uidi e. duo mut. in iamque e. patris). II, 760. 71] A. III, 250. 72] A. V, 71. VIII, 440. 73] A. II, 716 (hanc om., quotiens add., ueniemus). 74] A. II, 414. XJ, 460. 75] A. XI, 460. 292. 76] A. XI, 293. 363. 77] A. VI, 620. XII, 504 (gentis om., futuras). 78] A. VI, 827. X, 244 (putaris). 79] A. VIIII, 447 (umquam). 80] A. VIIII, 101. II, 537 (reddant). 81] A. VI, 639. 82] A. VII, 231 (erimus). 83] A. VII, 232. I, 572. 84] A. I, 573. III, 254. 85] A. II, 620 (tutum p. te). 86] A. III, 158. 87] A. V, 724 (manebat; uerba quae .. uobis add.). 88] A. I, 605 (ferant). VII, 261 + II, 396. )[*]( 67 Aut signes S 73 fort. sedem e diuerso; e del. Riese uenientis S 75 consilium S 76 condatur Buecheler, qua detur Riese, qua dabitur Huemer; sed nihil mutandum est, cf. p. 564 78 fort. illatum animae et scribendum futuri concordes, (mea) si 79 extimet S 85 auero 8 tuto patri suo S 87 uobis quoque nunc Riese; fort. quae uero quoque nunc uobis )
    620
  9. diuitis uber agri rerumque opulentia derit.
  10. fundit humo facilem uictum iustissima tellus
  11. prouentuque onerat sulcos atque horrea uincit.
  12. floret ager, spumat plenis uindemia labris,
  13. exuperant fetus ramos | frondentis oliuae,
  14. quotque in flore nouo pomis se fertilis arbor
  15. induerit, totidem autumno matura tenebit.
  16. non liquidi gregibus fontes, non gramina derunt,
  17. et quantum longis carpent armenta diebus,
  18. exigua tantum gelidus ros nocte reponit.
  19. haec sunt, quae nostra deceat uos uoce moneri.
  20. uiuite felices I et condita mente tenete.\'