Apotheosis

Prudentius

Prudentius, Volume 1. Thomson, H. J, editor. London; Cambridge, Mass.: William Heinemann Ltd., Harvard University Press, 1949 (printing).

  1. iussus, amicitiae conlato qui stetit ore
  2. comminus et sacris coniunxit verba loquellis,
  3. carnis in effigie Christum se cernere sensit.
  4. sed maiora petens animum per vota tetendit
  5. inconcessa homini, plusquam mortale laborans
  6. ipsum, quantus erat, sine corpore visere Christum,
  7. denique post multi sermonis mutua, postque
  8. conspectum praesentis Eri et consortia longa,
    9. p.124
  9. quaeso ait ut liceat te nune, Deus optime, nosse.
  10. respondit Dominus ‘mea, non me, eernere iustis
  11. posteriora dabo.’ quid apertius, absque aliena
  12. quam sumat faeie verbum non posse videri,
  13. posse tamen, eum malit, idem numquam Patre viso
  14. terrenis oeulis habitu se ostendere nostro,
  15. saepe et in angelieas vel mortales moderatum
  16. induci species, queat ut sub imagine eerni?