Versus Ad Gratiam Domini
Pomponius
Pomponius. Poetae Christiani Minores, Pars I (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 16, Part 1). Petschenig, Michael, editor; Ellis, Robinson, editor; Brandes, Wilhelm, editor; Schenkl, Karl, editor. Vienna, Leipzig, Prague: Tempsky, Freytag, 1888
- [*]( MEL. ) Tityre, tu patulae recubans sub tegmine fagi,
- nescio qua praeter solitum dulcedine laetus,
- fortunate senex! hic inter flumina nota [*]( 684] A. IIII, 277 (in add.). 685] G. I, 203 (A. I, 227). A. VII, 210. 686] A. VII, 211. VI, 235. 687] A. VIII, 268. 688] A. VIII, 269. II, 14. 689] A. VI, 546. IIH, 232 (272). 690] A. VIII, 302. 691] A. VIII, 173. 692] A. III, 408. 693] A. II, 777. 690. 694] A. III, 409. )[*]( 684 me diu (corr. m3) P in (add. m2) π relinquid P post hunc M. legitur in CV: Infert se septus (sceptus V) nebula mirabile dictu A. I, 439 685 stellantis BaRbChC stellantia V stelantes (m2 stillantes) P stellantes (i m2) n 686 Accepit (corr. m2) P 687 cleratus honos (m3 seruatus honus) P seruatus honus (m2 in marg. celebratus honos) π post u. 689 add. RbCV: Semper honos nomenque tuum laudesque (laudesque e a tuae nomenque V) manebunt A. 1, 609 690 tu dextr di (e et a m2) n 691 differre P 692 ipsa πRaC 693 coniux Pn 694 Haec casta (corr. m2) P regione P religione (i pr. ex e m2) n Explicit carmen Probae illusitris matronae, uirgilianis I uersiculis comptatum. Ch )[*]( 1] E. I, 1. 2] G. I, 412 (laeti). 3] E. I, 51. )[*](n: Palatinus 1753 f. 69r, B: Bursian MOELIBOEUM n )[*]( XVI. Poet. clirist. min. pars i. )[*]( 39 )
- et fontis sacros I deductos dicere uersus
- 5 et cantare paras I diuino carmine, pastor,
- formonsi pecoris custos, formonsior ipse. [*]( TIT. )
- Non incerta cano I uatum praedicta priorum.
- an quicquam nobis tali sit munere maius?
- o Meliboee, deus haec nobis otia fecit.
- namque erit ille mihi semper deus I atque hominum rex,
- omnipotens genitor, I rerum cui summa potestas,
- quem qui scire uelit, I diuinum aspiret amorem.
- haut ignota loquor, | totum quae sparsa per orbem.
- ipsi laetitia uoces ad sidera iactant
- intonsi montes, ipsae iam carmina rupes,
- ipsa sonant arbusta; I deum namque ire per omnes
- terrasque tractusque maris caelumque profundum
- ne dubita — nam uera uides —, I qui foedere certo
- aeternis regit imperiis I et temperat iras.
- ni faciat, maria ac terras I nox incubat atra. [*]( MEL. )
610