Epitome Divinarum Institutionum

sed eos quoque idem ille subdolus criminator, dum inter homines commorantur, inlexit ad uoluptates, ut se cum mulieribus inquinarent. tum damnati sententia dei et ob peccata proiecti et nomen angelorum et substantiam perdiderunt.

ita diaboli satellites facti, ut habeant solacium perditionis suae, ad perdendos homines conuerterunt, quos ut tuerentur aduenerant.

Hi sunt daemones, de quibus poetae saepe in carminibus suis locuntur, quos custodes hominum appellat Hesiodus. ita enim persuaserunt hominibus inlecebris atque fallaciis suis, ut eosdem deos esse crederent.

denique Socrates habere se a prima pueritia custodem rectoremque uitae [*](INSTITUTIONES 2—5. 6] II 8, 6. 5 (liuorem). 5-8] haec non sunt in Instit. 8-12] cf. II 13. 12—21] II 1-i, 1—4. 8. 11 (in solacium perditionis). c. 23] II 14-16 passim. 22—24] II 14, 7. 24 s.] II 14, 8. 25-696, 2] II 14, 9. ) [*](AUCTORES 23] Op. et d. 123. ) [*](T] 1 dilluuium T brebiata T 6 liuore Pf, libere T cedem T 9 (eos) corrumperet Pf 11 rarum Pf, rerum T sed] et Pf 17 uoluptates Pf, uolumtates T 18 sententia Pf, sententiam T 19 post substantiam fort. caelestem intercidit, cf. Inst. II14, 1 20 haberent Pf 21 sP) conuerterunt Pf 22 hii T demones T sepe T 24 adque T 26 rectoremquae T )

adhaerent ergo singulis et suh nomine geniorum aut penatiuin domos occupant. his sacraria constituuntur, his cottidie libatur ut laribus, his honos datur tamquam malorum depulsoribus;