De Mortibus Persecutorum

nec minus in ceterum populum persecutio uiolenter incubuit. nam iudices per omnia templa dispersi uniuersos ad sacrificia cogebant.

pleni carceres erant, tormentorum genera inaudita excogitabantur, et ne cui temere ius diceretur, arae in secretariis ac pro tribunali positae, ut litigatores prius sacrificarent atque ita causas suas dicerent, sic [*]( 1 praecepit Bal, caepit C; excarnificare-coepit Cuperus 2 igni Brandt (cf. c. 15, 3. 21, 8 et Indic. uerbor.), igne C torquebat Nitgius ap. Buenemannum, torrebat C 3 torquebant Bal, torquebantur C torquebant [erant] certantes anonymus p. 44 4 usquam Bal, usq. C 6 deflagraret C, corr. Bal 7 aliut C 8 set C, id Columbus celererius C 13 condam C, corr. Bal 15 fpbensi C 16 aut Tolliw, ad C; ac Lenglet; ad confessionem Bal ducebantur Tollius, cf. c. 40, 4. 51, 2. Lact. Inst. IV 18, 7 18 sed Tollius, et C; at ed. Oxon. 1680 19 amburebantur Cuperus uirgulatn post ambiebantur del. Bentlcius molalibua C, corr. Bal 23 inaudita. (e er.) C 24 arę. C 25 sic ergo] sicque Heumann )

etiam litterae ad Maximianum atque Constantium commeauerant, ut eadem facerent: quorum sententia in tantis rebus expectata non. erat. et quidem senex Maximianus libens paruit per Italiam, homo non adeo clemens.

nam Constantius, ne dissentire a maiorum praeceptis uideretur, conuenticula id est parietes, qui restitui poterant, dirui passus est, uerum autem dei templum, quod est in hominibus, incolume seruauit.

Vexabatur ergo uniuersa terra et praeter Gallias ab oriente usque ad occasum tres acerbissimae bestiae saeuiebant.