In Hieremiam Prophetam Libri Sex

per quae intellegimus uel de omni genere humano ista dici, quod pronum sit ad uitia, uel de tempore saluatoris, quando omnes declinauerunt, simul inutiles facti sunt; non fuit. qui faceret bonum, non fuit usque ad unum. unde et ipse mystice clamitat: saluum me fac, domine, quoniam defecit sanctus! sin autem haec ita se habent. [*]( 7. 8. 9 Hier. 8, 5 19 Hier. 8, 6 21 cf. Gen. 6. 5. 8, 21 22 *Ps. 13, 3 24 Ps. 11, 2 ) [*]( -3 auersatus MAVP,La.c. 4 auersatione L adpreenderunt P 5 ergo P inquit magis ego v 6 plares v 7 qaem Pa.c. 9 contraria] sunt add. VP,LMAa.c. 10 diii La.c. iniqaa] in qua a.c. 12 ascultaui La.c. obacultaai Pa.c. 15 impetum La.r., om. P 16 suifecit M 17 locutus LAa.c. loquutus M blasphemia P 18 omnis LMa.c. 19 peccata sua MAVP 21 quod] quia v 23 pr. fuit] erat v qui—fuit om. Y 24 mytice La.c. mistice V, om. P )

ubi sunt, qui in nostra esse dicunt positum uoluntate omni carere peccato? nemo, inquit, quod bonum est loquitur, quia etiam pro otioso uerbo reddituri sumus rationem in die iudicii.