Epistulae

illi, qui quondam iactabant se solitudinis amatores, saltim paruulam ad occultanda maledicta [*]( ł 11 cf. Ex. 10, 21 19 *Esai. 1, 2 . ) [*]( 2 pretium et g 3 tradiderint g 4 alt. et om. V 8 perturbatione Ua,c. anime V spoliata U; add. anima g 9 in om. V 10 flegmate U reumate TV 11 intractabili TV 14 sperant TV sperent s ungenta TV 16 nostri nunc om. 17 superant in t., 1 concitant inmg. m2T 18 dilectione U mala dicta Ta.c.V 21 uidetur V 24 more TV actorem T 25 erat s 29 interius V condam U 30 paruo(u s.l.)la T )

quamquam efremmatis auribus et gentilium odiis se nostri detractatione commendent car- - ; pentes ecclesiasticam disciplinam et patientia nostra quasi quodam temeritatis fomite abutentes, tamen aliquando taceant et quiescant et audiant prophetam dicentem: prohibe linguam tuam a malo et labia tua ne loquantur dolum, desiderentque ea sapere, quae digna sunt uita solitaria, et ecclesiae principem ac magistrum non contristent deum.

Uos autem obsecro, fratres, ut in commune oremus pro eis et prophetali uoce dicamus: quis dabit capiti meo aquam et oculis meis fontem lacrimarum? et plorabo die et nocte uulneratos filiae populi mei, dei misericordiam deprecantes, ut liberet eos errore, quo uincti sunt, et odium, quo aduersum nos frustra insaniunt, amore conmutent.

unde et nos obliti iniuriarum indulgentissimo eos cupimus recipere sinu et illorum sanitatem et conuersionem ad deum propriam sanitatem et gloriam conputamus. et si aliter non possunt curari nisi nostra humilitate, ultro eis satisfaciamus; nihil eis tulimus, nihil nocuimus, tametsi indignantur et saeuiunt contra ecclesiae medicamina, quibus uulneratis sanitas redditur. nos, quae scimus, loquimur et, quae didicimus, praedicamus orantes, ut, qui ecclesiasticas despiciunt regulas, normam recipiant ueritatis nec propter hominum confusionem, per quam difficulter errantes corrigi solent, perdant utilitatem paenitentiae.