Epistulae

Neque enim diuinitatem eius, quae nullis locorum spatiis circumscribitur, adsumptio seruilis formae poterat obscurare nec angustia humani corporis ineffabilem maiestatis terminare uirtutem, quem operum magnitudo dei filium conprobat.

nam cum frementis maris elatos gurgites et instar montium intumescentes tranquillitati subitae reddidisset apostolorum nauicula de naufragio liberata et imperium praesentis domini aquarum profunda sensissent cumque conluctantibus uentis et ex omni parte fluctibus excitatis tanta discrimina saluatoris iussione cessassent, quasi diuino spiritu afflati, qui pariter nauigabant: uere, inquiunt, filius dei est non ambigentes de diuinitate, cuius magnitudinem opera loquebantur. de illo enim prophetale uaticinium est: tu [*](2 *Ps. 103,33 4cf. Gal.4, 26 \' 12 *Ps. 94, 10 13 Ps. 117,26 27 *Matth. 14, 33 29 *Ps. 88,10 ) [*]( 1 et om. u 2 concelebrant UVu post sancto excidisse Dauid putat Engelbrecht 5 nec s.l.m2T descensiones u 8 coris u ut iam nunc om. u , 9 loca om. u scimus u 10 facere Ua.c.u 11 et om. u pauperis UI ad pauperis u magistros u - 12 usq. hod. aud. om. u usque om. g1 13praesente? .15 neq.] neque U 16 legis V 17 aU. et. om. ç queml. un: u\' 20 maiest. eius g uirtutum V 21 que u ope ex opere V conprobabat u 22 eleuatos u et om. u 23 transq. V subito U subdite u 24 liberata] conseruata u 26 ut tanta u 2sesj ,, s )

perfectus deus propria uoluntate, quidquid humanae fuit et naturae et condicionis, adsumens absque peccato dumtaxat et malitia, quae nullam habet substantiam, infans nascitur, Emmanuel adoratur, magi de oriente ueniunt, deum dei filium genu posito confitentur; tempore passionis pendens in cruce solis obscurat radios nouo inauditoque miraculo diuinitatis suae exprimens magnitudinem, indiuisus et inseparabilis nec in duos saluatores quorundam errore seiunctus. unde et ad discipulos loquebatur: nolite uocare magistrum super terram; unus enim magister uester Christus.

neque enim, cum haec apostolis diceret, a corpore, quod patebat aspectui, diuinitatis excellentiam separabat nec, quando unum se Christum, dei filium, testabatur, animam diuidebat et carnem, non alter et alter, sed unus atque idem utrumque subsistens, deus et homo, dum seruus uidetur et dominus adoratur, si quidem in humani corporis uilitate ineffabilem celabat deum et rursum fragilitatem carnis diuinis operibus excedebat, ut non unus quilibet sanctorum, ut a plerisque aestimatum est, crederetur, sed ille, quem et Paulus ostendere uolens scribit: unus deus, unus et mediator dei et hominum, homo Christus Iesus, et iterum: mediator autem unius non est, deus autem unus est, quia unus filius, patris nostrique mediator, nec aequalitatem eius amisit nec a nostro consortio separatus est, inuisibilis deus et uisibilis homo: forma [*](12 *Matth. 23, 10, cf. ibid. 23, 9 22 I Tim. 2, 5 24 Gal. 3, 20 27 cf. Phil. 2, 7 ) [*]( 1 fortitudinis U motum] montium u 2 eius ex est m2T ipsi V ipsum u ipsius Tp.c.m2 prophetae (-te u) Uu profetae ex profeta m2T significat u 3ets.l.U,om.Vu 4ostendenteg 5hurnanum V 6 condit. TVu 7emmanuel (ue ex e) T emmanuhel U emanuel V et manuhel u 9 qui et tempore g 10 magnit. et g 12 se iunctos u 13 unus Ta.c.m2 unus est cet. 14 a corp. om. u 16 ne u se unum xps dei filius U 17 pr. aliter U uterque u 21 ut \'non TV ne U ut u et ne s quislibet T,Va.c. 22 et Paul.] apostolus u 23 unus om. u pr. et om. V 26 eius om. U 27 et om. Uu uis.] inuisibilis U jsub forma V ) [*]( LV. IBeron. Epist. II, Hilberg. ) [*]( 11 )