Epistulae

noli aspicere ad phaleras et nomina uana Catonum. ego te, inquit, intus et in cute noui. esse Christianum grande est, non uideri. et nescio quomodo plus placent mundo, quae Christo displicent. haec non sus, ut aiunt, Mineruam, sed ingredientem pelagus amicum amicus monui malens a te facultatem meam quaeri quam uoluntatem, ut, in quo ego lapsus sum, tu firmo pergeres*gradu.

Librum tuum, quem pro Theodosio principe prudenter ornateque conpositum transmisisti, libenter legi. et praecipue mihi in eo subdiuisio placuit; cumque in primis partibus uincas alios, in paenultimis te ipsum superas. sed et ipsum genus eloquii pressum est et nitidum et, cum Tulliana luceat puritate, crebrum est in sententiis.