Epistulae

Uerum Christi templum anima credentis est: illam exorna, illam uesti, illi offer donaria, in illa Christum suscipe. quae utilitas parietes fulgere gemmis et Christum in paupere fame [*]( 1 cf. Matth. 26, 14-16 etc. 10 cf. II Tim. 2 7 cf. Mattli. 10, 16 17 cf. Matth. 15, 26 etc. ) [*]( 1 iudei N hum.-4 coep.] monachus humilitatem uestium tumenti animo non appetat, saecularium consortia deuitet. quid ei opus est uidere crebrius, quod esse Contempsit? i7 humilitate uestigium s 4 prae- (eD)cipua DN conloquia s consortia S 5 ne Nk syricas s 6 se] et se N miratur s 7 praepositi N paenitentiae <P 8 quond. tuor. k 9 quae N,Ba.c.m2 loquor N 10 habeto—13 Christ.] monachus habeat simplicitatem columbae, ne cuiquam machinetur dolos, habeat et serpentis astutiam, ne aliorum supplantetur insidiis, quia non multum distat in uitio uel decipere uel decipi F 11 cniquam] cui s 12 subpl. DB,ka.c. supl. P 14 accepta B 15 helemosi(yD)na DkB elymosyna s patet et s institutorem Ø,Ba.c. hab. pot. N 17 panes k 18 commedant kB 19 templum xpi s 20 illij in illam N xpi s suscepi s suspice B 21 utilitas est S fugere s famae s )

noli aspicere ad phaleras et nomina uana Catonum. ego te, inquit, intus et in cute noui. esse Christianum grande est, non uideri. et nescio quomodo plus placent mundo, quae Christo displicent. haec non sus, ut aiunt, Mineruam, sed ingredientem pelagus amicum amicus monui malens a te facultatem meam quaeri quam uoluntatem, ut, in quo ego lapsus sum, tu firmo pergeres*gradu.