Epistulae

haec terra montuosa et in sublimi sita, quantum a deliciis saeculi uacat, tantum maiores habet delicias spiritales. denique et Maria, mater domini, postquam ad eam angeli est facta promissio et uterum suum intellexit esse domum filii dei, derelictis campestribus ad montana perrexit. de hac urbe allophylo quondam hoste superato ac diabolicae percussa frontis audacia, postquam ille in faciem conruit, exultantium animarum turba processit et concinens chorus decem milium Dauid nostri uictoriam praedicauit.

in hac angelus gladium tenens et totum inpietatis deuastans orbem in Orna, Iebusaeorum regis, area templum domini designauit iam tunc significans ecclesiam Christi non in Israhel, sed in gentibus consurgentem. recurre ad Genesim, et Melchisedec, regem Salem, huius principem inuenies ciuitatis, qui iam tunc in typo Christi panem et uinum obtulit et mysterium Christianum in saluatoris corpore et sanguine dedicauit.

Tacita forsitan mente reprehendas, cur non sequamur ordinem scripturarum, sed passim et, ut quidquid obuiam uenerit, turbidus sermo perstringat. et in principio testatae sumus dilectionem ordinem non habere et inpatientiam nescire mensuram — unde et in Cantico Canticorum quasi difficile praecipitur: ordinate in me caritatem-et nunc eadem dicimus, nos non ignoratione, sed adfectu labi.