Epistulae

Mensuram caritas non habet et inpatientia nescit modum et desiderium non sustinet. unde et nos oblitae uirium nostrarum et non, quid possimus, sed, quid uelimus, tantum cogitantes magistram cupimus docere discipulae et, ut est uulgare prouerbium: sus artium reppertricem.

tu, quae prima scintillam nostro fomiti subiecisti, quae ad hoc studium nos et sermone hortata es et exemplo et quasi gallina congregasti sub alas pullos tuos, nunc nos libere absque matre uolitare pateris et accipitris pauere formidinem et ad omnem umbram [*]( 9 cf. Matth. 23, 37 etc. ) [*](I7 = Lugdunensis 600 s. VI (continet p. 340, 12 inter haec- 19 iudicetur; p. 342, 8 uideri-15 auratos). ) [*](G — Neapolitanus VI. D. 59 s. VII. ) [*](K — Spinaliensis 68 s. VIII. ) [*](A = Berolinensis lat. 17 s. IX (desinit in p. 333, 21 peccatum). ) [*](II = Turicensis Augiensis 49 s. IX (praebet post ep. XLIII tamquam partem illius epistulae p. 341, 1 uerum-343, 3 cantiones). ) [*]( 4 = Turicensis Augiensis 41 s. IX (de hoc codice idem ualet, quod de codice II). ) [*](D = Vaticanus lat. 355 +356 8. IX-X (cf. adnot. ad II et 2). ) [*](B = Berolinensis lat. 18 s. XII (continet praeter integram epistulam eandem appendicem ep. XLIII, quae exstat in IIZD; in ea epistulae parte B significat consensum utriusque apographi, Bx integram epistulam, B1 fragmentum). ) [*]( 2 paulae et eustociae ezhortatoria ad marcellam de sanctis locis G paulae et eustochiae ad marcellam exhortatoriam de locis sanctis K ad marcellam ezhortatoria de sanctis locis A paule eustochig ad marcellam de locis sanctis B, titulis carent THSD 3 mensura G 4 desiderium (silentium) Engelbrecht 5 possumus G,Aa.r.B uellimus K tantummodo GA. 6 magistrum B disciplinam B 7 sus Ga.c.m2 suas Gp.c.m2 usus AB sus art.] susurrantium K repp. G rep. cet. primam G scintilla K 8 sermones B 9 ortata es G hortantes Aa.c.m2 mortua es B pr. et] set A ala K 10 nos om. B liberae Gp.c. patieris S, om. K )

igitur, quod solum absentes facere possumus, querulas fundimus preces et desiderium nostrum non tam fletibus quam heiulatibus contestamur, ut Marcellam nostram nobis reddas et illam mitem, illam suauem, illam omni melle et dulcedine dulciorem non patiaris apud eas esse rigidam et tristem rugare frontem, quas adfabilitate sua ad simile uitae studium prouocauit.