Epistulae

solus ibi, immo iam Christo comitante non solus, uidet gloriam dei, quam etiam apostoli nisi in deserto non uiderant. non quidem conspicit turritas urbes, sed in nouae ciuitatis censu dedit nomen suum. horrent sacco membra deformi, sed sic melius obuiam Christo rapietur in nubibus. nulla euriporum amoenitate perfruitur, sed de latere domini aquam uitae bibit. propone tibi ante oculos, amice dulcissime, et in praesentiam rei totus animo ac mente conuertere; tunc poteris laudare uictoriam, cum laborem proeliantis agnoueris.

totam circa insulam fremit insanum mare et sinuosis montibus inlisum scopulis aequor reclamat; nullo terra gramine uiret; nullis uernans campus densatur umbraculis; abruptae rupes quasi quondam horroris carcerem claudunt. ille securus, intrepidus et totus de apostolo armatus nunc deum audit, cum diuina relegit, nunc cum deo loquitur, cum dominum rogat, et fortasse ad exemplum Iohannis aliquid uidet, dum in insula commoratur.