Epistulae

Post priorem epistulam, in qua de Hebraeis uerbis pauca perstrinxeram, ad me repente perlatum est quosdam [*](2 cf. Ps. 21, 1 ) [*](1 uellim K nelim Q aliquid] s. I. m2 K, om. Q diapsalina IIp.c. diabsalmae J quod s. I. Q 2 scribitur 11D sęla N pr. de om. KQ efod KQ ephot B2 3 aieleth] melecht KQ meleth II melech 2DN,J (corr. amelech), amelec (elec in ras. m2) B2 et-nisi om. lID cete-. rorum 2 huius N 4 epistolica 2a.c. apostolici N caracteris (ex -es JZ) codd. 5 debent IIp.r. deberem K (-ret m2), Q quaestionis KQ trituml tantum J quippe est D 6 pute 2a.c. putare N,Jp.c.m2 7 dicendi IlD.Zp.c. reticuimus KQ 8 tacita] ta5 N ) [*](K = Spinaliensis 68 s. VIII. ) [*](A = Berolinensis lat. 17 s. IX. ) [*](L = Coloniensis 35 s. IX. ) [*](II = Turicensis Augiensis 49 s. IX. ) [*](D = Vaticanus lat. 355 -(- 356 s. IX-X. ) [*](N = Casinensis 295 s. X. ) [*](Q = Duacensis 247 s. XI. ) [*](B — Berolinensis lat. 18 s. XII. ) [*]( 10 ad eandem (marcellam Q) non tempori sed domino sevuientes KQ ad marcellam (ad marc. om. II) de detractoribus suis ALHD contra obtrectatores suos ad marcellam N ad eandem de obtrectatoribus suis B; Ilieronymi nomen exhibent tituli in ALDNQB 11 uerba A, om. N 12 est ut K quaedam L )

quos ego cum possim meo iure contemnere — asino quippe lyra superflue canit.,-, tamen. ne nos superbiae, ut facere solent, arguant, ita responsum habeant, non adeo hebetis fuisse me cordis et tam crassae rusticitatis — quam illi solam pro sanctitate habent piscatorum se discipulos adserentes, quasi idcirco iusti sint, si nihil scierint, — ut aliquid de dominicis uerbis aut corrigendum putauerim aut non diuinitus inspiratum, sed Latinorum codicum uitiositatem, quae ex diuersitate librorum omnium conprobatur, ad Graecam originem, unde et ipsi translata non denegant, noluisse reuocare.

quibus si displicet fontis unda purissimi, caenosos riuulos bibant et diligentiam, qua auium saliuas et concarum gurgites norunt, in scripturis legendis abiciant sintque in hac tantum re simplices et Christi uerba aestiment rusticana, in quibus per tanta iam saecula tantorum ingenia sudauerunt, ut rationem uerbi uniuscuiusque magis opinati sint, quam expresserint; apostolum arguant inperitiae, qui ob multas litteras insanire dicatur.