Epistulae

sponso aut orans loquebatur aut psallens, ad martyrum limina paene inuisa properabat et, cum gauderet proposito suo, in eo uehementius exultabat, quod se nullus agnosceret. cumque per omnem annum iugi ieiunio pasceretur biduo triduoque sic permanens, tum uero in quadragesima. nauigii sui uela tendebat omnes paene ebdomadas uultu laetante coniungens.

et, quod inpossibile forsitan hominibus ad credendum deo praestante possibile est, ita ad quinquagenariam peruenit aetatem, ut non doleret stomachus, non uiscerum cruciaretur incuria, non sicca humus iacentia membra confringeret, non sacco asperata cutis fetorem aliquem situmque contraheret, sed sana corpore, animo sanior solitudinem putaret esse delicias et in urbe turbida inueniret heremum monachorum.